Για κάποιους που...

Είτε για όσους πρόσφατα μας εγκατέλειψαν, είτε για όσους η απουσία τους είναι ακόμα ηχηρή.
Λίγα λόγια για αυτούς που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια.
Κάποιοι πλήρεις ημερών, άλλοι αναπάντεχα και αδόκητα, μερικοί με τρόπο βίαιο.



Αιζολέισον πλέυ η φάση - (Κυριακή 19 Μαρτίου 2023) PDF Print E-mail

Δάνειον εκ του παιγνίου της καλαθοσφαίρας ο τίτλος, ο οποίος ακούγεται εις τας τηλεοπτικάς μεταδόσεις του ιδιαιτέρως δημοφιλούς παιγνίου, ειδικότερα από την μεταγκάλην εποχήν και εντεύθεν. Ο όρος είναι γέννημα θρέμμα των εφευρετών του μπάσκετ (και συμμάχων μας εις το Νέιτο), σημαίνει δε την τάση του χειριστή της μπάλας της επιτιθέμενης ομάδας να απομονώσει τον πιο αδύναμο αμυντικό της αντίπαλης ομάδας με τον πιο ισχυρό συμπαίκτη της επιτιθέμενης, ώστε να πολλαπλασιαστούν οι πιθανότητες να σκοράρει. Το σύστημα εφαρμόζεται σε άμυνες μαν του μαν και όχι ζώνης όπως αναφέρουν οι προφέσορες του αθλήματος.


Άιζολέισον ή εν συντομία άιζο, λοιπόν. Απομόνωση στη γλώσσα μας. Η ενέργεια με την οποία απομονώνεται κάποιος ή κάτι, επίσης και ο αποκλεισμός επικοινωνίας ή επαφής, κατά πως μας τα λέν τα λεξικά. Η απομόνωση συναντάται και εις σωφρονιστικά ιδρύματα, όπου ο κρατούμενος απομονώνεται από τους υπόλοιπους ως τιμωρία για παράπτωμα εις το οποίον περιέπεσε. «Cooler», ήταν η ψυχρή διαταγή του Γερμανού αξιωματικού (Hannes Messemer) στον ανυπάκουο αιχμάλωτο Αμερικάνο πιλότο (Steve McQueen) στην Μεγάλη απόδραση. Όπου Cooler, η απομόνωση.

Στις μέρες μας, τις μεταπολεμικές, μεταπολιτευτικές, μεταμνημονιακές, μεταπανδημιακές, ο όρος σαν να έχει αποκτήσει περισσότερη ισχύ, εφαρμογή και έκταση.

Read more...
 
Λίγες λέξεις και δέκα εικόνες για τον Σταύρο, τον «Βόρειο» - (Δευτέρα 23 1ου ’23) PDF Print E-mail

Ο Σταύρος Γεωργιάδης ξεχώριζε αρκετά από την ξεχωριστή γενιά των Ελλήνων αγωνιζομένων του ’60. Τον διέκρινε μια σπάνια, πηγαία ευγένεια, καθαρόαιμη δίχως ίχνος υποκρισίας ή ιδιοτέλειας.

Σεπτέμβριος 1967, τερματισμός ράλυ Δ.Ε.Θ. έξω από το Καυτανζόγλειο. Από αριστερά: Μηνάς Βουρδουμπάκης, Σωτήρης Σοφιανόπουλος, Άλκης Στέας, Σταύρος Γεωργιάδης, Μακρής.

 

Ήταν κυρίως rallyman, αγωνιζόμενος με το ψευδώνυμο «Βόρειος». Έφθασε πολύ κοντά στο να είναι ο επόμενος, μετά τον Γιώργο Ραπτόπουλο, Μακεδόνας Πανελλήνιος πρωταθλητής. Προσέκρουσε όμως, το 1970, πάνω στο πελώριο όνομα του «Σιρόκο» και περιορίστηκε έτσι στη 2η θέση. Ήταν επίσης ο τρίτος και τελευταίος Έλληνας, μετά τους Σταύρο Ζαλμά και «Μέλα», που κατέκτησε νίκη επί της γενικής κατάταξης με Cooper S την δεκαετία του’ 60. Ήταν στο Δ.Ε.Θ. του ’67, αφήνοντας πίσω του πρωταθλητές όπως οι Σωτήρης «Είπωρχ» Σοφιανόπουλος, Τζώνυ Πεσμαζόγλου, Γιώργο «Μέλα» Μεϊμαρίδη, Γιάννη «Μαύρο» Μεϊμαρίδη. Σημαντικότατη διάκριση, ειδικά για έναν Θεσσαλονικιό.

Read more...
 
περί του τέως – (Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023) PDF Print E-mail

O προσφάτως εκλιπών Κωνσταντίνος, ουσιαστικώς άνευ επωνύμου αλλά αδιαμφισβήτητα τελευταίος άναξ του βασιλείου της Ελλάδος, κηδεύεται την επομένη Δευτέρα στο Τατόι.

Ουδείς δύναται να ισχυριστεί ότι υπήρξε, όπως θα περιέγραφε ένας άλλος King ο Stephen, το πιο κοφτερό μαχαίρι στο συρτάρι. Για αυτόν ακριβώς το λόγο θα μείνει στην ιστορία ως τέως.

Ο θεσμός της Βασιλείας στο νεοελληνικό κράτος - έθνος περισσότερο δίχασε και προβλημάτισε παρά οτιδήποτε άλλο. Πιθανότατα διότι οι εκπρόσωποί του καθότι αλλοδαποί, δεν είχαν αντίληψη των ελληνικών θεμάτων. Ήρθαν εδώ ως αντιπρόσωποι ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων με συντεταγμένες αποστολές και παρέμειναν απόμακροι, αν όχι εχθρικοί, από την καθημερινότητα και τα βάσανα των ανθρώπων του μόχθου.

Η βασιλεία τους, δεν είχε τίποτα κοινό με τους προχριστιανικούς βασιλείς των πόλεων - κρατών της αρχαίας Ελλάδας. Όπως με τον Λεωνίδα της Σπάρτης που οδήγησε τους ολίγιστους Λακεδαιμόνιους και Πλαταιείς στη θυσία των Θερμοπυλών. Δεν είχε οτιδήποτε κοινό με την ωμή βαναυσότητα του Φιλίππου της Μακεδονίας, ή πολύ περισσότερο δεν είχε κάτι από το «Μέγας» του Αλέξανδρου. Ούτε και από τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο, τον οποίο η Ιστορία έχει πιστώσει να πέφτει με το ξίφος ανά χείρας, υπερασπιζόμενος και την Ορθοδοξία στα τείχη της Πόλης.

Στο ερώτημα: «Γιατί όμως έτυχαν, κατά καιρούς, ισχυρής υποστήριξης από όχι μικρό τμήμα του ημεδαπού πληθυσμού;» η απάντηση είναι: «όπως και σε άλλες εποχές οι υποστηριχτές δεν είχαν τη δέουσα ικανότητα να αντιληφθούν τα γεγονότα». Ας μην λησμονηθεί ασφαλώς και ένα ολόκληρο σύστημα ενίσχυσης, ισχυροποίησης της μοναρχίας που εκμεταλλευόταν άριστα τις αδυναμίες του πληθυσμού.

Ο τελευταίος της δυναστείας των Γλύξμπουργκ, ο οποίος σκωπτικά αποκαλείται από το πόπολο «Κωκός» υπήρξε, πέρα από μοιραίος για το μέλλον του θεσμού, και άτυχος. Η πιο επιδραστική, για τον ίδιο και για τον τόπο, ατυχία του ήταν ότι έχασε πολύ νωρίς τον λάθος γονέα.

Read more...
 
όχι και τόσο απατηλό - (Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2022) PDF Print E-mail

Γιός γιατρού, ο  Σταμάτης Κόκκοτας έφυγε νέος  για τη Γαλλία. Για το Παρίσι με την προοπτική, καθώς λέγεται, να σπουδάσει γιατρός. Πτυχίο στην ιατρική επιστήμη δεν απόκτησε, αλλά με τρόπο μελωδικό γιάτρεψε, μαλάκωσε πολλές ψυχές από μικρά και μεγάλα βάσανα. Αξιοποίησε το χάρισμα που του χάρισε η φύση και έχοντας δίπλα του δημιουργούς  επιπέδου Γκάτσου, Ξαρχάκου, Παπαδόπουλου και Καλδάρα,  άφησε σπουδαίες παρακαταθήκες. Για τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα όμως, μίλησαν και έγραψαν άλλοι που τα γνωρίζουν καλά.

Εδώ θα δούμε μια άλλη, ίσως όχι και τόσο γνωστή και σίγουρα κάπως ξεχασμένη πτυχή της ζωής του.

 

Read more...
 
Οι Ελληνικές στιγμές του Paddy – (Τρίτη 26 Ιουλίου 2022) PDF Print E-mail

Απών, είναι πλέον, από τον μάταιο κόσμο μας, ο γεννημένος στο Belfast το 1933, Paddy Hopkirk διακεκριμένη περσόνα του παγκόσμιου μότορσπορ. Ανήκε σε εκείνη τη γενιά των οδηγών στα πρωτόλεια βήματα του επαγγελματισμού, που συμμετείχαν και επικρατούσαν στα ράλυ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στις 24 ώρες του Le Mans, στις φοβερές αναμετρήσεις του Targa Florio, αλλά και στους μαραθώνιους αγώνες Λονδίνο – Σίδνεϊ, ή Λονδίνο – Μεξικό. Εποχές ξεχασμένες όσο και μοναδικές.


O Ιρλανδός, ταν μέλος των τριών σωματοφυλάκων της British Motor Corporation, μαζί με τους Φινλανδούς Timo Timo Mäkinen και Rauno Aaltonen. Δεν περιορίστηκαν στο να πρωταγωνιστήσουν στο χώρο των ευρωπαϊκών ράλυ, αλλά άθελά τους συνέτειναν στη δημιουργία πολιτιστικής κίνησης. Το κυρίαρχο εργαλείο για αυτό ήταν το mini, το όχημα που σχεδίασε ο Σμυρνιός Αλεκ Ισιγώνης. Έγινε αναπόσπαστο κομμάτι των swinging sixties, άλλο ένα βήμα σε εκείνη την πρωτόγνωρη συνθήκη ελευθερίας.

Οι αγωνιστικές του επιτυχίες που ήρθαν απέναντι σε μεγαλύτερα και ισχυρότερα αυτοκίνητα δημιουργώντας έτσι μια δημοφιλή, νεανική, παγκόσμια εικόνα. Το 1969, όταν πια μοιραία έσβηνε το αγωνιστικό άστρο του mini, κράτησε τον πρώτο ρόλο και σε μια ταινία, σταθμό αποθέωσης της νέο - βρετανικής κουλτούρας. The Italian job, ήταν ο τίτλος. Θυμόμαστε την παρουσία του P. Hopkrk στην Ελλάδα, από τη διετία 1966 – 1967, και τις δυο νίκες του στο Δ.Ρ.Α. που έγιναν μια.

Read more...
 
Για την εποχή της νεότητας του Χρήστου – (Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022) PDF Print E-mail

Το δεύτερο τεύχος του περιοδικού «Πίστες και Δρόμοι» κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου του 1973,  με μόνιμους συνεργάτες τους Τάσο «Σιρόκο» Λιβιεράτο, Γιώργο Μοσχού, Τάσο «Νάμνα» Μυρογιάννη, Σπύρο Τσινιβίδη και εκδότη τον Άρη Σταθάκη. Στην ταυτότητα του περιοδικού υπήρχε το όνομα του Χρήστου «Μπούμπη» Βαλασόπουλου με την ιδιότητα του Σύμβουλου Τεχνικών Θεμάτων.

Στην 34η σελίδα του τεύχους συναντάμε  τούτη η καταχώρηση. Δυο χρόνια αργότερα ο «Ιαβέρης» κατέκτησε το πρωτάθλημα Ταχύτητας και το Πρωτάθλημα αναβάσεων. Ήταν οι πρώτοι του τίτλοι. Οδήγησε το πρωτότυπο που κατασκεύασε και συντήρησε ο  Χρήστος Βαλασόπουλος. Κι επειδή η κάθε διάκριση έχει ανάλογη βαρύτητα με το μέγεθος του αντιπάλου, ας σημειωθεί ότι και στα δυο πρωτάθλημα δεύτερος ολοκλήρωσε ο Γιώργος Μοσχούς με την Ρ33Τ3, που έπρεπε να περιμένει άλλους 12 μήνες για να κατακτήσει τον τίτλο των Αναβάσεων.

Με δασείες και ψιλές, το κείμενο της ρεκλάμας αποκαλύπτει με λίγα λόγια την μοναδικότητα τoυ εγχειρήματος. Η εικόνα είναι από ανάβαση Βούλας. Ακολουθούν μερικές εικόνες και οι αντίστοιχες μνήμες για τον Χρήστο Βαλασόπουλο, από την εποχή της νεότητάς του, τώρα, που εγκατέλειψε τον μάταιο κόσμο μας.

Read more...
 
Για τον Περικλή (και όχι για τον Λάκη) - (Πέμπτη 16 Ιουνίου 2022) PDF Print E-mail

Ο μοναχογιός του Φώτη και της Αναστασίας Φωτιάδη, Περικλής, ήρθε στη ζωή στις 19 Απριλίου του 1947. Η οικογένεια διαβιούσε στη συνοικία Harbiye της Πόλης, στην οδό Cumhuryiet (Ελευθερίας), σε πολυκατοικία με το όνομα Celik (ατσάλι). Σε τρία διαμερίσματα της, κατοικούσαν αντίστοιχες Ελληνικές Ορθόδοξες οικογένειες. Τού Φώτη, του Νίκου Φωτιάδη αδελφού του Φώτη συζύγου της Θεοδοσίας που βάφτισε τον Περικλή και εκείνη του Κωνσταντίνου Ωραιόπουλου αδελφού της Αναστασίας.


Στο ισόγειο της πολυκατοικίας βρισκόταν ένα τμήμα της οικογενειακής επιχείρησης που δημιούργησε και διαχειριζόταν ο Φώτης, η διάθεση συστημάτων κλιματισμού και ψυγείων της Amcor. Τα υπόλοιπα αντικείμενα της επιχειρηματικής του δραστηριότητας ήταν η εμπορία παστών ψαριών που είχε έδρα στο Ortaköy, η αντιπροσωπεία των ιταλικών φορτηγών Lancia, η εμπορία σχοινιών καθώς και των ελαστικών αυτοκινήτων Samsun.

Αρκετά τυχεροί όλοι τους, έχοντας γλυτώσει το βίαιο ξερίζωμα των Ελλήνων της Ιωνίας, αλλά και την περιπέτεια της Κατοχής και το ζόφο του Εμφυλίου που βάραιναν τους κατοίκους της Ελλάδας, συνέχιζαν να ζουν και να δημιουργούν απρόσκοπτα. Η τύχη τους συνεχίστηκε και την 7η Σεπτεμβρίου του 1955 όταν ξέσπασε το πογκρόμ κατά των Ελλήνων, άλλο ένα μακελειό από το οποίο βγήκαν ανέγγιχτοι.

Read more...
 
Με αφορμή τον sir Frank W. – (Τρίτη 30 Noεμβρίου 2021) PDF Print E-mail

Έχει καταγραφεί πως όταν ο Κολόμβος ξεκίνησε την πορεία του με τις τρεις καραβέλες προς τον άγνωστο απέραντο ωκεανό, είχε ειδοποιήσει τον υπεύθυνο προμηθειών να τον ενημερώσει πότε οι βασικές τροφές και το πόσιμο νερό θα είχαν καταναλωθεί κατά το ήμισυ, έτσι ώστε να μπορούσε να επιστρέψει πίσω, αν μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε συναντήσει στεριά. Σαν έφτασε εκείνη η στιγμή και πήρε την πληροφορία, διέταξε τον αξιωματικό του να κρατήσει το στόμα του κλειστό και συνέχισε απτόητος τη πορεία προς δυσμάς. Τη συνέχεια την γνωρίζουμε.

Δοκιμές κατάταξης Ισπανικού G.P. 28 Aπριλίου 2001, Montmeló Καταλονία.

Κάπως έτσι ήταν και η πορεία του sir Frank Williams στην κορωνίδα του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού. Όχι μόνο τότε που δεν είχε να πληρώσει τους λογαριασμούς του τηλεφώνου και χρησιμοποιούσε δημόσιους τηλεφωνικούς θαλάμους αλλά και μετά τον Μάρτιο του ’86. Συνάντησε αρκετά σημεία που δεν υπήρχε γυρισμός και συνέχισε γενναίος και αδάμαστος συνοδεύοντας το βρετανικό φλέγμα με ένα απερίγραπτο πείσμα. Κι’ όταν συμβαίνουν αυτά φτάνεις μακριά, πολύ μακριά με τρόπο που κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει.

Read more...
 
...έχεις; - (Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2021) PDF Print E-mail

Στο όρθιο γινόταν η κουβέντα, στην αυλή κάτω από νεφοσκεπή ουρανό και εκεί που είχαμε κλείσει το θέμα που συζητούσαμε με ρώτησε:

- Έχεις τεύχη του «ΙΧ Αυτοκίνητον»;

- Έχω μερικά, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και αρχές της επόμενης, απάντησα.

- Ξέρεις, συνεχίζει, είχε γράψει κάποια κομμάτια εκεί ο Μίμης Φωτόπουλος, δεν ξέρω πότε αλλά είναι βέβαιο.

Ακολούθησε άλλη κουβέντα για το πόσο πολυπράγμων ήταν, ο γνωστός και για το υποκριτικό του ταλέντο καλλιτέχνης. Ακολούθως κάναμε μια σύντομη ανασκόπηση της ζωής του.

Για το πέρασμα από τα σύρματα της Ελ Ντάμπα, για το συγγραφικό του έργο, τις ατάκες του στις ταινίες ορόσημα του ελληνικού κινηματογράφου που τον έκαναν δημοφιλή και αγαπητό, τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες με τα κολάζ, αλλά και τους ρόλους του κλασσικού θεατρικού ρεπερτορίου που έπαιξε στο σανίδι.

Το ίδιο βράδυ έψαξα στο αρχείο και βρήκα το τεύχος 148 από τον Σεπτέμβριο του 1968. Στα περιεχόμενα έγραφε: Φωτόπουλος (ιστορίες) σελίδα 509, και ιδού το τι αδάμας ανεκαλύφθη:

Read more...
 
για τον Μίμη – (Σαββάτο 13 Νοεμβρίου 2021) PDF Print E-mail

Όρθιος μπροστά στην καρέ κολώνα, με τα μαύρα σημάδια από τις αμέτρητες τριβές από τα πανωφόρια των πιστών, κοίταζα αφηρημένος τους καπνισμένους και σμιλεμένους με καλέμι θόλους μέχρι που με επανέφερε στο τώρα η πρόταση: «Ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, Ἀλληλούϊα»


Στη συνέχεια της νεκρώσιμης ακολουθίας γρήγορα ξαναχάθηκα, μέχρι που άκουσα τον ιερέα με μια φωνή ζεστή να λέει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις συμβαίνουν τα εξής: Η συμπαράσταση στους συγγενείς του εκλιπόντα, καθώς, όπως η χαρά που μοιράζεται πολλαπλασιάζεται, έτσι και η λύπη που διαιρείται μικραίνει, και τέλος κατά όπως είπε ο Κάντ, ο θάνατος ανοίγει τις πύλες της ζωής.

Read more...
 
More Articles...
<< Start < Prev 1 2 3 4 Next > End >>

Page 1 of 4