…και καθώς ο Οκτώβριος έμπαινε στο τελευταίο του δεκαήμερο, οι θερμοκρασίες παρέμεναν καλοκαιρινές, η βραδινή υγρασία προσπαθούσε αρκετά επιτυχώς να αντικαταστήσει τις βροχές στις περιοχές που δεν έβρεχε και ο ήλιος, αν και η διάρκεια της βασιλείας του στο 24ωρο ολοένα και μίκραινε, έστελνε ανεμπόδιστος, από σύννεφα, τις ακτίνες του στην Αττική.

Σαββατάκι, στην Αίγινα. Σχεδόν απρογραμμάτιστα. Πλήθη από αλλοπρόσαλλες φυλές κατακλύζουν την νήσον.  Πούλμαν, εκ της πρωτευούσης, καταφθάνουσι σωρηδόν. Εις το εσωτερικόν τους, βρίσκονται ως επί το πλείστον, κυρίες. Όχι απαραίτητα απόμαχες, μα σίγουρα παλαίμαχες, όχι σίγουρα θρησκόληπτες αλλά βεβαίως θρησκευόμενες, βαθιά στην κλιμακτήριο, εννοείται χωρίς άνδρες, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν αποχαιρετήσει τον μάταιο μας κόσμο. Σκοπός της επίσκεψής τους ένα προσκύνημα, ένα κεράκι στον άγιο Νεκτάριο, μεγάλη του η χάρη.