Στις 11.30 το πρωί της Παρασκευής 22 Νοεμβρίου 1963 το προεδρικό αεροσκάφος Air Force one προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Love Field του Dallas. Ο λόγος της επίσκεψης ήταν πολιτικός, για την ακρίβεια προεκλογικός. Στις εκλογές του΄60 ο J.F.K. είχε επικρατήσει του αντιπάλου του R.M.Nixon με την μικρότερη διαφορά που παρατηρήθηκε σε προεδρικές εκλογές στις Η.Π.Α. Ο συντηρητικός νότος δεν συμπαθούσε τον Kennedy, έτσι με τις εκλογές του ’64 να πλησιάζουν ήταν επιτακτική η ανάγκη να κλείσει η ψαλίδα με τους Ρεπουμπλικάνους στη δύσκολη αυτή περιοχή. Με όπλο τη χαρισματική προσωπικότητα του, ο πρόεδρος πίστευε θα κέρδιζε τους πολίτες. Το επιτελείο του σχεδίαζε την επίσκεψη από την άνοιξη.

Τέσσερις μέρες πριν φθάσει, είχε δημοσιευτεί στον τοπικό τύπο η ακριβής πορεία που θα ακολουθούσε η προεδρική λιμουζίνα και η υπολοιπη πομπή των αυτοκινήτων που την συνόδευαν, από το αεροδρόμιο προς το κέντρο της πόλης όπου θα εκφωνούσε λόγο. Φεύγοντας από το αεροδρόμιο μέσα στην ανοικτή Lincoln Continental του ’61 κάθισε το προεδρικό ζεύγος, ο κυβερνήτης John Connally και η σύζυγός του Nellie.

Ο πρόεδρος, λέγεται πως, αρνήθηκε την πρόταση των ανδρών της ασφαλείας του, να τοποθετηθεί στο ανοικτό όχημα μια αλεξίσφαιρη διάφανη προστατευτική προσθήκη. Με το πρόσχημα του καλού καιρού που επικρατούσε ήθελε να δείξει και ένα πιο προσιτό  πρόσωπο. Ένα μεγάλο πλήθος κατά μήκος των δρόμων τον καλωσόριζε θερμά Σχεδόν στις 12.30 η Nellie Connelly στρέφεται προς τον J.F.K. και του λέει: «κύριε Πρόεδρε δεν μπορείτε να πείτε ότι το Dallas δεν σας αγαπά.»

Είναι λογικό να ασχολούμαστε τέτοια εποχή με την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Για εκείνους που βρέθηκαν μέσα στο γεγονός είναι επιπροσθέτως μοιραίο και ανθρώπινο. Για αρκετούς από αυτούς, τούτη η μνήμη δεν τους συνοδεύει μοναχά εκείνη την μέρα αλλά πιθανότατα κάθε μέρα. Για την ακρίβεια έχει διαμoρφώσει τις ζωές και το μέλλον τους.

Ο καθένας μπορεί να διατηρεί όποια εντύπωση θέλει, αλλά η ακριβής εικόνα είναι μια. Ο χρόνος κυλά ευεργετικά είτε επουλώνοντας τραύματα, είτε δημιουργώντας προϋποθέσεις μιας ακριβέστερης καταγραφής.

Αν συνειδητοποιήσουμε ότι, από την εξέγερση του Πολυτεχνείου έχουν παρέλθει 13 χρόνια περισσότερα από όσα, από την λήξη του εμφυλίου έως το Πολυτεχνείο, τότε αντιλαμβανόμαστε, σε σύγκριση με το τι συμβαίνει σήμερα, το ειδικό βάρος της ιστορίας αυτού του τόπου.