Λίγα λόγια για... - (Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024) |
Λίγα λόγια για την Εθνική εορτή, ένεκα η ανοιξιάτικη τούτη ημέρα μα και για την τρέχουσα αθλητική, και μη, επικαιρότητα.
Λίγο πριν αναχωρήσει για τον Καναδά ο πρωθυπουργεύων, με ευκαιρία την επέτειο της 25ης Μαρτίου, ημερομηνίας δίχως άλλο ορόσημο για ότι υφίσταται σήμερα ως νεοελληνικό κράτος, προέβη εις μια μακροσκελή δήλωση. Ήτο κάτι ως απολογισμός των πεπραγμένων, προγραμματισμός των επομένων, απόσταγμα των οποίων ήταν η πρόταση: «Με τη δημαγωγία η Ελλάδα έμενε πίσω, με τον πατριωτισμό της ευθύνης πήγαινε μπροστά». Καλή επιστροφή για το pm μας, μαζί με τα Canadair που θα παραγγείλει ίνα κατατροπώνουν τας θερινάς πυρκαγιάς ομού με τον Ν.5075/12/12/2023 που ούτε αιφνιδιάζει, μήτε επιβαρύνει τους ενσυνείδητους πολίτες. Σε όσους ισχυρίζονται τα αντίθετα, ο χαρακτηρισμός «ζαίος» ή «αριστεράντζα της συμφοράς», από τους παραστάτας του κυβερνητικού έργου, αρκεί. Για όσους επιθυμούν κάτι περισσότερο για τούτη την επετειακή ημέρα, υφίστανται παλιότερες αναρτήσεις, επίκαιρες ακόμα. Ιδού: Ξημερώματα 25ης, To Εικοσιένα, 25η Μαρτίου, Περί ανεξαρτησίας. Επίσης να αναφερθεί ότι, η Γοόγλε μας έκαμε την τιμή να θέσει, σήμερα, την κυματίζουσα γαλανόλευκη στην εναρκτήρια σελίδα της Ας προχωρήσουμε, όμως, σε πιο ξεκάθαρες περιπτώσεις. Σαββατάκι βραδάκι, Wembley stadium στην Βρετανική πρωτεύουσα με οκτώ βαθμούς θερμοκρασία, καθότι στο νησί η άνοιξις ως γνωστόν καθυστερεί. Φιλικό ματσάκι ανάμεσα στην οικοδέσποινα Αγγλία και την φιλοξενούμενη Βραζιλία. Ή αλλιώς, μεταξύ εκείνων που ανακάλυψαν το ποδόσφαιρο, και αυτών που το ανήγαγαν σε Τέχνη. Είκοσι τέσσερα χρόνια είχαν χάσουν εκεί μέσα τα λιοντάρια. Ένας έφηβος 17 ετών πιστώθηκε το τεμάχιο της νίκης των καλλιτεχνών, όπως και του πιο νέου σκόρερ στο συγκεκριμένο γήπεδο σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Και αν ήταν λίγο πιο έτοιμος, θα κολλούσε και το δεύτερο στα καθυστέρια. Αλλά ειλικρινά τώρα, παίζει μπάλα ο Μαγκουάιαρ στην Εθνική Αγγλίας; Εκεί που κάποτε καθάριζε τις φάσεις ο Bobby Moore; Εκεί που σήκωσε το Ζιλ Ριμέ; Εντάξει στο παλιό Wembley ήταν, με τους εμβληματικούς δίδυμους πύργους, αλλά το όνομα ίδιο ήταν. Ο Μαγκουάιαρ που θα τον θυμόμαστε για τους τσαμπουκάδες του στην αδούλωτη Μάικονος. Μάλιστα. Φέρνει, φυσιογνωμικά με τον λεπτόν μύστακα ως αξέσουαρ, αρκετά προς τον Άβερελ. Μένοντας στη μπαλίτσα, ημέρα κρίσεως αύριο για το εθνικό μας συγκρότημα στη Γεωργία όπου στο Boris Paichadze Dinamo Arena της Τιφλίδας, αντιμετωπίζει την παρέα του Χβιτσά Κβαρατσχέλια (ხვიჩა კვარაცხელია για όσους κατέχουν γεωργιανά) και 55.000 θερμούς γηγενείς υποστηριχτές στις εξέδρες. Να γίνει ένα καλό, καθαρό παιγνίδι και να περάσει ο καλύτερος. Είκοσι χρόνια μετά το πειρατικό, οι γαλανόλευκοι αιθεροβάμονες, απέκτησαν κάποιο έρεισμα. Οψόμεθα. Κυριακή πρωί, στο άλλο ημισφαίριο, με μια ανατροπή. Διότι αυτό που συμβαίνει τα τελευταία τρία χρόνια, ότι δηλαδή, η F1 είναι ένα σπορ που φτύνουν αίμα 19 οδηγοί και στο τέλος κερδάει ο γιος του Γιός, άλλαξε. Μπροστά σε ένα κοινό που στο διάστημα του τριημέρου έκοψε 425.055 εισιτήρια, στο Άλμπερτ Παρκ της Μελβούρνης, εκεί που 26 χρόνια νωρίτερα οι οικολόγοι είχαν στραβώσει με τον αγώνα, με σύνθημα «save Albert Park», το οποίο γρήγορα λησμονήθηκε, εκεί λοιπόν ανέτειλε για τρίτη φορά το άστρο του Carlos junior. Είναι ο μόνος που έχει σπάσει τα σερί του Ολλανδού και της αυστριακής ομάδας. Και πριν δυο εβδομάδες περνούσε την πόρτα του χειρουργείου, ενώ τώρα τελεί σε καθεστώς free agent! Μήπως του χρόνου η Scuderia θα ανακαλύψει μια ακόμα λάθος κίνηση; Από κοντά και ο ντάντυς συγκινημένος, και πώς να μην είναι; Εμείς τον θυμόμαστε από τον Μάιο του ’90 όταν άνοιγε σαμπάνιες στην Αλίαρτο. Η πρώτη του νίκη στο Παγκόσμιο ήταν γεγονός και απείχε μόνον από τα 80 ήσυχα χιλιόμετρα μέχρι την Αθήνα. Στο τέλος της χρονιάς ήρθε και ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος. Τότε που ήταν εν ζωή ο ομαδάρχης Ove και όργωναν οι Celica. Με λίγα λόγια, από down under, 1 - 2 το cavallino, 1 - 2 και οι Κάρολοι, δικαίωμα στο όνειρο αν και ο Μάξιμος μάλλον θα συνεχίζει να συντρίβει τις αυτοπεποιθήσεις των υπολοίπων εννιά ομάδων και 19 οδηγών, πρωτίστως δε του Μεξικανού. Ειρήσθω εν παρόδω, τα ντοκυμαντέρ που έχει ανεβάσει το fi.com για τους παλιότερους πρωταγωνιστές, οδηγούς, ομαδάρχες, σχολιαστές κλπ. είναι θησαυρός.
|