Πιτσιρικάς είχα δεί το «κόκκινη γραμμή 7.000», περιέργως πιστή μετάφραση του γνήσιου τίτλου «Red Line 7000». Εντυπωσιακό στα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού που είχε ήδη πλούσιες παραστάσεις από τους ημεδαπούς αγώνες, αλλά κομμάτι υπερβολικό και εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Ο πρωταγωνιστής James Caan θα την αποκήρυσσε αποκαλώντας την «ανέκδοτο», αντίθετα ο Quentin Tarantino, χρόνια αργότερα υπήρξε υποστηρικτικός χαρακτηρίζοντας την ταινία του Howard Hawks, ως cool.

Αυτή ήταν η πρώτη επαφή με τον κόσμο του Nascar σε μια εποχή όπου οι οδηγοί δεν ήταν rock stars και οι μηχανικοί ήταν βουτηγμένοι στη μουτζούρα. Έκτοτε πέρασαν κάποιες δεκαετίες, έκανα μια χαλαρή απόπειρα να παρακολουθήσω από κοντά έναν αγώνα στα τέλη της δεκαετίας του '90, δεν ευοδώθηκε, μα τον Ιούνιο του 2000 με συγκίνησε η περίπτωση του Adam Petty, τόσο όσο να του αφιερωθεί μια αναφορά τον επόμενο μήνα στη σελίδα de profundis που φιλοξενείτο, σε συμπαθές έντυπο, με αντιπαθή διεύθυνση. Ιδού:

Λίγους μήνες αργότερα. Τον Φεβρουάριο του 2001, ο θάνατος του Dale Earnhardt, γνωστός και ως «εκφοβιστής» ή «σιδεροκέφαλος», λαμπρός και πολύ διακεκριμένος οδηγός, προσωπικότητα θρύλος στο θεσμό του Nascar, ήταν κάτι το αναπάντεχο. Κυρίως γιατί η εμπειρία του ήταν τόσο μεγάλη που σχεδόν απέκλειε τέτοιο μοιραίο τέλος. Και όμως συνέβη, καθώς για έναν ανερμήνευτο λόγο οι ζώνες ασφαλείας βρέθηκαν σπασμένες με αποτέλεσμα σε σύγκρουση που είχε στον τελευταίο γύρο του αγώνα των 500 μιλίων στη Daytona να χάσει τη ζωή του από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, απότοκο ίσως και του ότι δεν φορούσε full face κράνος. Όλα τούτα παρουσία της συζύγου του Teresa αλλά και του γιού του Dale jr. που αγωνιζόταν, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση.

Βεβαίως βρισκόμαστε στην Αμερική, για την ακρίβεια στις Ηνωμένες Πολιτείες κάτι σαν την αυτοκρατορία της υπερβολής, σαν τον υπέρτατο βωμό του θεάματος. Έτσι στον μεθεπόμενο αγώνα του θεσμού στο Las Vegas η διεύθυνση της πίστας φρόντισε να στολίσει τη στροφή 3 της πίστας με 28.000 λευκούς πανσέδες και 5.333 κόκκινες πετούνιες ένα σύνολο από 33.333 άνθη που σχημάτισαν ένα τεράστιο 3, νούμερο με το οποίο αγωνιζόταν ο Dale sr.

Και είναι ο Dale jr ο οποίος εκτελεί χρέη παραγωγού αλλά και αφηγητή σε αυτή τη σειρά που προβάλει το Netflix. Άρτια γυρισμένη, με τα πλούσια μέσα που διαθέτει η πλατφόρμα, με τη διεισδυτική έως αδιάκριτη ματιά που αποδέχονται οι οδηγοί, οι οικογένειές τους, οι ομάδες και όσοι εμφανίζονται.

Η αγωνιστική προσέγγιση έχει λίγα κοινά σημεία με τις ευρωπαϊκές οργανώσεις. Ο θεσμός στήνεται πάνω στη φιλοσοφία των play off ώστε να κρατά το ενδιαφέρον έως τέλους. Οι  θεατές που πλημμυρίζουν τις εξέδρες, διακρίνονται συχνά από ένα πνεύμα υστερίας, οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να εκτίθενται σε μια αδιάκοπη διαδραστική έκθεση και ο ανταγωνισμός είναι τόσο οξύς, ώστε οι χειροδικίες μεταξύ των οδηγών δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.

Ο τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας χαρακτηρίζεται από ελευθεριότητα, τα γενετήσια ρήματα αφθονούν, η τυφλή αφοσίωση της ομάδας θεωρείται δεδομένη και προβεβλημένη, ενώ μέσα στην πίστα η επιθετικότητα είναι πάγια και συχνά εκδικητική. Μιλώντας για πίστα κυριαρχούν οι οβάλ, όπου όλα συμβαίνουν σε συνεχείς πολύ υψηλές ταχύτητες με τον τοίχο να παραφυλά διαρκώς και τις συγκρούσεις να αποτελούν δεδομένη ατραξιόν για το κοινό. Κυριαρχεί ένα είδος αγωνιστικού πρωτογονισμού.

Το πρόγραμμα είναι ασφυκτικό. Από τα μέσα του Φλεβάρη έως τις αρχές του Νοέμβρη αγωνίζονται κάθε Σαβατοκύριακο αλωνίζοντας τις Πολιτείες. Τριάντα έξη αγώνες. Οι συμμετέχοντες έρχονται με τις οικογένειές τους, τους συντρόφους τους δείχνουν χαλαροί, καταδεκτικοί, υπομονετικοί  με το κοινό που τους πολιορκεί λατρευτικά ζητώντας αυτόγραφα, φωτογραφίες, κουβέντα. Δεν είναι εύκολη η επιβίωση και πολύ περισσότερο η διάκριση. Όλα τούτα περιγράφει η σειρά  γαρνιρισμένα με μια αμερικανικότητα που ξεχειλίζει και με το λαμπερό αμπαλάζ της πλατφόρμας.

NASCAR λοιπόν, NETFLIX , κι' έτσι.