“Αν η σκλαβιά δεν είναι σφάλμα, τότε τίποτα δεν είναι σφάλμα»

Abraham Lincoln

Όπως τεκμηριωμένα έχει αποδείξει η Ιστορία από τα πρώτα της βήματα, εκείνα του Αιγυπτιακού, του Ελληνικού, αλλά και του Ρωμαϊκού πολιτισμού σε κάθε λαμπερή της στιγμή συνυπήρχε με μια αντίστοιχα σκοτεινή. Όσο πιο λαμπερή η μία, τόσο πιο σκοτεινή η άλλη,

Έτσι δεν μπορούμε να λησμονήσουμε το μεγαλείο της Ακρόπολης, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα λόγια του Περικλή στον Επιτάφιο: «Αγαπούμε το ωραίο, αλλά μένουμε απλοί και φιλοσοφούμε χωρίς να είμαστε νωθροί», αναλογιζόμαστε τις στιγμές που ο Σωκράτης πήγαινε στο θέατρο και καθόταν δίπλα στον Σοφοκλή, στον Ευριπίδη, στον Αριστοφάνη, στο Θουκυδίδη, όλοι σύγχρονοι του, ένα πραγματικό πάν-θεο. Καταλαβαίνουμε πια, ότι ο Βιεννέζος ιατρός άργησε μερικούς αιώνες, καθώς ο μύθος του Οιδίποδα αποδεικνύει ότι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες εκείνοι που πρώτοι ψυχαναλύθηκαν, για να μην κάνουμε λόγο για τις θετικές επιστήμες (Θαλής, Πυθαγόρας, Ευκλείδης).

Όλα τούτα ήταν το εκτυφλωτικό φως που φώτισε σύμπασα την οικουμένη, που συνυπήρξε όμως με την παχιά σκιά του. Τη δουλεία.

Σαν μια σειρά από τύψεις που επιζητούσαν κάθαρση ήρθαν πάλι οι Έλληνες στο πρώτο τους σύνταγμα με την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό, και όρισαν το μεγαλειώδες: «εις την ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος. Αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος». Τα μπαϊράκια της εξέγερσης είχαν υψωθεί ψηλότερα και από τα εθνικά θέματα, για όσους δηλαδή πίστεψαν ότι το αθάνατο ‘21 δεν είχε ταξικό χαρακτήρα. Πως ήταν δυνατόν, τέσσερις αιώνες δουλείας αλλά και κοτσαμπασισμού να μην είχαν κάνει τη δουλειά τους;

«Οικονομία είναι, η τέχνη του να περνάς το χρήμα από χέρι σε χέρι, μέχρι να εξαφανιστεί.»

Robert W. Sarnoff

Η τρέχουσα πραγματικότητα στην Ελλάδα, σχεδόν μας αναγκάζει να ασχοληθούμε με την οικονομία με τρόπο διαφορετικό απ’ ότι στο παρελθόν. Ολότελα διαφορετικό απ’ ότι το, όχι και τόσο μακρινό, καλοκαίρι του ’99.

Αν υποτεθεί ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια απολάμβανε ένα βοιωτικό επίπεδο σημαντικά υψηλότερο απ’ ότι δικαιούταν, ήρθε η ώρα της καταβολής του αντιτίμου.

Απομένουν όμως τα ερωτήματα πως, πότε και γιατί κλιμακώθηκε, (ή μήπως μεθοδεύτηκε;) το γλίστρημα της Ελλάδας στον άμετρο καταναλωτισμό, (διότι περί αυτού πρόκειται) αλλά και γιατί έχει γίνει ο στόχος ανηλεών επιθέσεων.

Ο Ronald Wilson Reagan, 40ος πρόεδρος των Η.Π.Α. το είχε θέσει πολύ απλά: