Το αγνοούσα, βεβαίως, και ήρθε στη γνώση μου από την χθεσινή ακρόαση της εκπομπής «Σήμερα» του Πάρι Μέξη στο Τρίτο. Άνετος στο μικρόφωνο, εύστροφος και πειραχτήρι όσο χρειάζεται, ο ραδιοφωνικός παραγωγός αναφέρθηκε σε ένα ιδιαίτερο γεγονός.

Το 1972 στη σκάλα του Μιλάνου ο Maurizio Pollini πιανίστας κορυφαίου επιπέδου και μαέστρος, πριν ξεκινήσει την συναυλία του, έβγαλε ένα σημείωμα και ξεκίνησε να διαβάζει μια δήλωση διαμαρτυρίας για τους βομβαρδισμούς των Αμερικανών στο Βόρειο Βιετνάμ.

Όταν ξεκινούσε, τον Δεκέμβριο του 2008, ζούσαμε σε ένα διαφορετικό κόσμο με πλήρη αδυναμία να μαντέψουμε τις επερχόμενες εξελίξεις, τις επικείμενες αλλαγές. Περισσότερα από 15 χρόνια από τότε, με όσα έχουν μεσολαβήσει, πάρα πολλά από αυτά αδιανόητα και πρωτόγνωρα, παραμένουμε στο ίδιο, περίπου, σημείο. Στην πλήρη αδυναμία να μαντέψουμε τα μελλούμενα, τα οποία μόνο στην συνείδηση των αιθεροβαμόνων ενέχουν στοιχεία αισιοδοξίας.

Σε τούτο το χρονικό διάστημα, εδώ σε αυτόν τον ιστότοπο, αναρτήθηκαν 2002 κομμάτια, όλα πρωτότυπα πλαισιωμένα από πολλαπλάσιες εικόνες. Πλην ενός μονοψήφιου αριθμού, άπαντα είναι συντεταγμένα από ένα άτομο. Το αναφέρω όχι ως κατόρθωμα, αλλά ως μια απόπειρα εκτίμησης του χρόνου που δαπανήθηκε και ως εκ τούτου περιγράφουν τη σχέση του μοναδικού γραφιά - διαχειριστή με το δημιούργημά του.