Ας ξεκινήσουμε με ένα συμπέρασμα.
Όσοι επλήγησαν ή διαφωνούσαν με τα έργα και τις ημέρες της Ε.Ο. 17 Ν., θα συνεχίσουν θα διαφωνούν και μάλιστα περισσότερο οργισμένα. Όσοι ήταν αδιάφοροι απέναντι το θέμα, επίσης θα συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Κι’ όσοι, τέλος, έβρισκαν τις ενέργειες της, θετικές ή χρήσιμες θα ενισχύσουν τις απόψεις τους.
Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν αφορά στο γεγονός, ότι αυτή η έκδοση, δεν πρόκειται να αλλάξει τις απόψεις κανενός.
Σαν δεύτερο, συμπέρασμα, ας θεωρήσουμε την πολεμική που ασκήθηκε τόσο στον συγγράψαντα όσο και στον εκδοτικό οίκο που το κυκλοφόρησε. Για να μπω στη διαδικασία να επισκεφτώ το κατάστημα Ιπποκράτους & Σόλωνος και να καταβάλλω το ποσόν των 15 €, προφανώς δεν συμφωνώ με αυτή την τοποθέτηση.
Σε πρώτο πρόσωπο υπερασπίζομαι την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όσο πιο τερατώδεις θεωρούνται από την πλειοψηφία του πληθυσμού, τόσο ας τεθούν στο περιθώριο.
Εξ άλλου βαθιά στη πέμπτη δεκαετία της ζωής μου κρίνεται απίθανο να διολισθήσω σε παραβατικά αντικοινωνικές πράξεις. Επίσης, για όσους αγωνιούν ότι μπορεί να αποτελέσει διαβολική σπορά για τα τέκνα τους, ας είναι βέβαιοι ότι αν έχουν οι ίδιοι, ως γονείς, επιτελέσει με πληρότητα και σύνεση την αποστολή τους, δεν υπάρχει κανείς λόγος ανησυχίας.
Τέλος η κάθε καταγραφή που περιγράφει γεγονότα, συμπεριφορές, ειδικά από θέματα που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί εύκολα να φτάσει ο ερευνητής, είναι χρήσιμη. Χρήσιμη σαν συμβολή στην οικουμενική αντίληψη των πεπραγμένων, της Ιστορίας.
Στο προκείμενο τώρα. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ή «Αντώνης», ή «Λουκάς», ή «φαρμακοχέρης», κάνει ευθύς εξαρχής μια φανερή προσπάθεια να πείσει τον αναγνώστη για δύο θέματα.
Πρώτον, την συναισθηματική, άρα ανθρώπινη προσέγγιση των πολιτικών προβλημάτων – αδιεξόδων άρα και τη δικαιολόγηση του ένοπλου αγώνα, σε συνδυασμό (πάντα κατά την άποψή του) με την χρεωκοπία των νόμιμων μέσων. Δεύτερον την θεωρητική του μόρφωση, την ευρύτερη καλλιέργειά του, την πνευματική του πληρότητα μέσα από την οποία γεννήθηκε η πολιτική δράση.
Τούτη η προσπάθεια, γίνεται ευκολότερα αντιληπτή τόσο από τους συνομηλίκους του, που προφανώς τους συνδέει ο κοινός χρόνος, όσο και από τους πολιτικοποιημένους που τους συνδέει ο κοινός τόπος. Σε τίποτα αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει ταύτιση, συμφωνία ή εναντίωση. Σημαίνει ότι μπορούν να καταλάβουν πιο εύκολα. Ένας σημερινός απολιτικός 20χρονος, ή ένας εβδομηντάχρονος που ψήφιζε ΕΡΕ δεν θα έχει πολλά να κατανοήσει. Αν τώρα αυτές οι δύο συνιστώσες, του κοινού τόπου και χρόνου συναντώνται στο πρόσωπο του αναγνώστη, το ανάγνωσμα γίνεται πιο κατανοητό και σε κάποιες περιπτώσεις πιο αποδεκτό.
Πάμε τώρα στο περιεχόμενο.
|
Read more...
|
Ο συγγραφέας, στις περισσότερες, από τις 329, σελίδες του πονήματός του, περιγράφει σκηνές από τα Επίκαιρα που προβάλλονταν στις κινηματογραφικές αίθουσες πριν την κάθε παράσταση και αργότερα στο πρόγραμμα των κρατικών τηλεοπτικών καναλιών, την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας.
Μιλώντας για Επίκαιρα, να πούμε για όσους δεν τα πρόλαβαν και να θυμίσουμε σε όσους τα αχνοθυμούνται, ότι ξεκινούσαν με εκείνες τις μαυρόασπρες εικόνες όπου κινούμενα κιονόκρανα χάνονται στο βάθος του πλάνου την ώρα που ανατέλλει περιστρεφόμενη η υδρόγειος και ταυτόχρονα αναδύονται οι λέξεις Ελληνικά Επίκαιρα.
Στις μέρες μας, σχεδόν πέντε δεκαετίες αργότερα, εκείνα τα φιλμάκια, αποτελούν πολύ χρήσιμα στοιχεία για τον μελετητή του παρελθόντος. Η έγγραφη περιγραφή όμως, ίσως φανεί κουραστική σε κάποιους, κυρίως σε νεότερους σε εκείνους που δεν έζησαν τα γεγονότα. Ενδεχομένως φανεί αδιάφορο και σε μερικούς που τα έζησαν.
|
Read more...
|
|
Γεννημένος τον μεσοπόλεμο ('37), γόνος εφοπλιστικής οικογένειας, μεγαλωμένος τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής στη Σύρο, βρέθηκε, όταν ξέσπασε ο πόλεμος, μαζί με την οικογένεια του στην Αμερική.
Εκεί απόκτησε Δυτική παιδεία και Ελληνική κουλτούρα. Απ΄ όσο φαίνεται το πάντρεμα αυτών των δυο κόσμων, τον διακατέχει ακόμα. Eξακολουθεί να μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στη δυτική ακτή του Ατλαντικού και την προγονική του γη, τη Σύρο, από όπου υπόγραψε και το τελευταίο του πόνημα, με τον προαναφερθέντα τίτλο.
Έχουμε να κάνουμε με την καταγραφή ενός αληθινού περιστατικού, που λαμβάνει χώρα στις αρχές του Φθινοπώρου του '69. Ο συγγραφέας γνωρίζει, ερωτεύεται και νυμφεύεται την Μαρία Μυλωνά, θυγατέρα του Γιώργου Μυλωνά, νομικού, βουλευτή Ιωαννίνων, υφυπουργού Παιδείας & Προεδρίας στις κυβερνήσεις του “Κέντρου”. Όταν συμβαίνουν αυτά, ο Μυλωνάς έχει ήδη συλληφθεί από το δικτατορικό καθεστώς των Αθηνών και έχει εκτοπισθεί στην Αμοργό. Εκεί τον επισκέπτονται η θυγατέρα του και ο γαμπρός του και τότε στο μυαλό του Κουλουκουντή, διαποτισμένο από ιδανικά και επιθυμία για δράση, γεννάται η ιδέα της απόδρασης.
Υπάρχει παραδοξότητα ανάμεσα στην κοινωνική – οικονομική του θέση και στο τολμηρό εγχείρημα του. Το σχεδίασε όμως, το αποτόλμησε και το πέτυχε. Αυτήν ακριβώς, την ιστορία του σχεδιασμού και της εκτέλεσης της απόδρασης του πεθερού του, Γιώργου Μυλωνά, έρχεται, 43 χρόνια αργότερα, να μας αφηγηθεί με το τελευταίο του, μέχρι στιγμής, βιβλίο.
Από τις σελίδες του παρελαύνουν γνωστά τότε ονόματα της πολιτικής, που έμελλε αργότερα να γίνουν ακόμα γνωστότερα. Όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Μητσοτάκης, η ο Μιχάλης Ράπτης γνωστότερος ως Μισέλ Πάμπλο, με τους οποίους συναντάται, συνομιλεί και ακολούθως περιγράφει το ρόλο τους στο δικό του εγχείρημα, αλλά ταυτόχρονα
|
Read more...
|
Με υπότιτλο «βιογραφική μυθιστορία» και με την υπόμνηση πως η έκδοση αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας ως προς την πλοκή του, η συγγραφέας αφηγείται τη ζωή της Λώρας Μάρξ. Η Λώρα υπήρξε το δεύτερο από τα έξι παιδιά του Γερμανού φιλόσοφου και της Βαρώνης Τζένυ φον Βεστφάλεν. Ήταν η μόνη μαζί με την Ελεονώρα που επέζησαν μέχρι τον θάνατο του πατέρα τους. Τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά, η πρωτότοκη Τζέννυ, το πρώτο αγόρι, Έντγκαρ, το δεύτερο, Γκίντο και η Φραντσέσκα, ο Κάρλ Μάρξ, τα είδε να πεθαίνουν από το 1850 έως το το 1883 πριν ο ίδιος εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Δυο χρόνια πριν τον θάνατό του, ένοιωσε και τον πόνο από την απώλεια της συζύγου του, Τζένυ.
Η ζωή της οικογένειας υπήρξε περιπετειώδης, αντισυμβατική, με μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Η συγγραφέας μας παρέχει ένα μεγάλο πλήθος πληροφοριών. Όπως επεξηγεί: «…το υλικό είναι αποτέλεσμα πολύχρονης έρευνας σε σχετική βιβλιογραφία όπως πολιτικά κείμενα, αλληλογραφία Μάρξ – Ένγκελς, βιογραφίες ιστορία τέχνης, λογοτεχνία εποχής καθώς και επισκέψεων σε τοποθεσίες που έδρασαν οι ήρωες.»
Στο τέλος του βιβλίου, ο αναγνώστης θα βρει τρεις ιδιαιτέρως χρήσιμες ενότητες για να κατανοήσει το πνεύμα της εποχής που αναφέρεται. Μικρές βιογραφίες μεγάλων προσωπικοτήτων, Χρονολόγιο και τους επεξηγηματικούς αστερίσκους με περισσότερα στοιχεία για κάποιες πληροφορίες που υπάρχουν στο κείμενο.
Μέσα από ένα φλας μπακ, ανεβοκατεβαίνει το χρόνο μας περιγράφει το άστατο της ζωής της οικογένειας Μάρξ, τη βαθιά σχέση με τον Ένγκελς που υπήρξε σοβαρό και μεγάλο οικονομικό στήριγμα της, τα αλλεπάλληλα βαριά χτυπήματα της τύχης με τους θανάτους των παιδιών (τέσσερα από τα έξι πέθαναν, όσο ζούσε ο Καρλ Μάρξ),
|
Read more...
|
|