Δ.Ρ.Α. Μέλλον Άδηλο – Τετάρτη 16 Απριλίου 2014 Print

Στο πλαίσιο των διάφορων «απίστευτων» που συμβαίνουν στην Μνημονιακή Ελλάδα, ας συμπεριληφθεί και το 60ο ράλυ Ακρόπολις.
Κατ' αρχήν διότι τελικώς διεξήχθη. Μπορώ να γράψω, ότι μέχρι το μεσάνυχτα της Παρασκευής, μετά την τελετή εκκίνησης, κάθε άλλο παρά βέβαιη ήταν η τέλεσή του.

Στη συνέχεια ότι, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη 16η Απριλίου), δεν έχουν τακτοποιηθεί ούτε οι οφειλές του 2013, ούτε εκείνες του 2014.

Τέλος, πως κάτω από αυτές τις συνθήκες, το μέλλον του αγώνα τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση.  Ας τα πούμε με νούμερα.

Το δικαίωμα συμμετοχής ενός αγώνα στο E.R.C. ανέρχεται στα 200.000 €. Λόγω της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα o «προμότορας» του πρωταθλήματος (eurosport) μας έκανε μια έκπτωση της τάξης του 15% και απαίτησε 170.000€. Συνήθως το 50% αυτών, δίδονται δυο τρεις μήνες νωρίτερα και το υπόλοιπο εξοφλείται απαραιτήτως προ της τέλεσης του αγώνα.  Όπως προαναφέραμε κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ο αγώνας τελέστηκε, σχεδόν ως εκ θαύματος, με κάποιες προσωπικές(;), αβέβαιες(;), εγγυήσεις.

Ακόμα και αν τακτοποιηθούν άμεσα οι οφειλές, ο χαρακτηρισμός του κακοπληρωτή, του «μπαταχτσή» για να θυμίσουμε άλλη μια τουρκομερίτικη λέξη, μας έχει ήδη αποδοθεί από τους Ευρωπαίους φίλους μας.
Χαριστικώς μας άφησαν να τελέσουμε το άρτιο, οργανωτικά 60ο«Ακρόπολις» και είναι βέβαιο ότι αν ποτέ μας ξαναδώσουν αγώνα θα ζητήσουν τα χρήματα προκαταβολικά.

Στο κλασσικό ερώτημα ποιος φταίει, η απάντηση δεν είναι απλή. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές δείχνουν, κατηγορούν η μία την άλλη. Η celeritas την Πολιτεία που δεν φάνηκε συνεπής στις υποχρεώσεις της, η Ο.Μ.Α.Ε. την Ε.Λ.Π.Α. που δεν παραδίδει την πολύφερνη νύμφη το pouvoir sportif, η Ε.Λ.Π.Α. την  celeritas που δεν κατέβαλε τα χρήματα σε FIA (2013) και eurosport (2014).

Ζούμε περίεργες εποχές. Όταν ο πρωθυπουργός της χώρας καλεί τον πρόεδρο της FIA, εγγυάται προσωπικά για την τύχη του «Ακρόπολις», προκειμένου να παραμείνει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, η FIA δεν πείθεται και τους επόμενους μήνες δεν μπορούμε να ήμαστε συνεπείς ούτε στις υποχρεώσεις σε επίπεδο ERC, δεν έχουμε αποτύχει οικονομικά. Έχουμε χρεοκοπήσει ηθικά. Κι αυτή η χρεοκοπία γίνεται εντονότερη από την ανενδοίαστη επανεμφάνιση του πρώην αντιπροέδρου της Λέσχης, στα δρώμενα του Λουτρακίου.

Κι ακόμα δεν έχουμε απαντήσει στο στοιχειώδες ερώτημα αν πράγματι και κυρίως γιατί, να θέλουμε τέτοιο «Ακρόπολις».
Ούτως ή άλλως βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής. Ότι προκύψει από τώρα και στο εξής θα είναι πολύ διαφορετικό. Το μέλλον δεν χωρά προβλέψεις, έτσι άδηλο όπως εμφανίζεται πάνω σε μια τόσο ρευστή πραγματικότητα.