Ο Jean Τrevoux στους στύλους του Ολυμπίου Διός - Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014 Print

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 1936. Η Αθήνα και η Ελλάδα ζουν σε προεκλογική περίοδο, καθώς οι εκλογές είναι προγραμματισμένες για την επόμενη Κυριακή 26 Ιανουαρίου. Κανείς δεν γνωρίζει βέβαια ότι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα πραγματοποιηθεί σε κάτι παραπάνω από 10 χρόνια. Όπως ακριβώς κανείς δεν γνώριζε το ίδιο ακριβώς πράγμα το Φεβρουάριο του ’64, ότι δηλαδή οι επόμενες εκλογές θα γίνονταν τον Νοέμβριο του ’74! Αλλά έτσι αποφάνθηκε η Ιστορία στην Ελλάδα για τον 20ο αιώνα. Η πορεία προς τις εκλογές ήταν μια υπόθεση περιπετειώδης, άδηλη ενίοτε και αιματηρή.

Εκείνη τη Δευτέρα λοιπόν, μόλις 6 μέρες πριν τις τελευταίες Ελληνικές βουλευτικές προπολεμικές εκλογές, πέθανε και ο Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου, Γεώργιος ο πέμπτος με την γνωστή διαταραχή στο θέμα της διαδοχής του που τόσο όμορφα αποτυπώθηκε στην ταινία Kings speech.

Η συγκεκριμένη μέρα πάντως στην Ελλάδα, πρέπει να ήταν ηλιόλουστη. Σε αυτό το συμπέρασμα φτάνουμε από την εικόνα που ανέσυρε φίλος τις, μανιώδης συλλέκτης.


Ασφαλώς απαιτήθηκε και μια μικρή έρευνα, προκειμένου να φτάσουμε σε συμπαγή συμπεράσματα. Έχουμε λοιπόν τα εξής:

Μια Hotchkiss με το νούμερο 2, πάνω στο πλασέ του rallye Monte Carlo. Δίπλα της, κομψός και γραβατοφορεμένος ο Jean Trevoux. Στα 31 του χρόνια τότε, ο Γάλλος οδηγός έχει ήδη μια νίκη ως συνοδηγός στο Monte, το ’32 δίπλα στον Louis Gas μέσα σε μια Hotchkiss AM 80S. Η Γαλλική Hotchkiss, κατασκευαστής άγνωστος στους περισσότερους στις μέρες μας, ήταν ήδη πολυνίκης στο Monte το ’36 με νίκες το ’32, το ’33 και το ’34 ενώ, θα κέρδιζε τόσο τον τελευταίο προπολεμικό αγώνα το ’39, όσο και τους πρώτους μεταπολεμικούς το ’49 και το ’50. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι ο επόμενος κατασκευαστής να καταρρίψει το ρεκόρ των έξι νικών.

Σε ότι αφορά τον Γάλλο J. Trevoux, όλα συντείνουν ότι δεν ήταν κάποιος τυχαίος. Ως οδηγός, θα σημειώσει άλλες τρεις νίκες στο Monte (’39 & 49 με Hotchkiss, και ’51 με Delahye), θα λάβει μέρος τρείς φορές στις 24 ώρες του Le Mans, την μία, το ‘38 με τον συνομίληκο του Pierre Levegh, μοιραίο οδηγό το ’55 στο πλέον οδυνηρό δυστύχημα στην ιστορία του Le Mans. Θα συμμετάσχει επίσης σε πέντε Carrera Panamericana με καλύτερη θέση την 5η το ’51, σε Indy 500 το ’41, ενώ θα κερδίσει και το Rallye du Maroc το ’35 με τρίλιτρη Bugatti. Ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος τον βρήκε στο Μεξικό εστιάτορα, ενώ μετά το τέλος του έγινε και αντιπρόσωπος – εισαγωγέας των Renault & Peugeot. Εκεί, άφησε και την τελευταία του πνοή τον Οκτώβρη του 81.

Στην ποιητική μαυρόασπρη εικόνα, τον βλέπουμε λίγες μέρες πριν την εκκίνηση του Monte, από την προπολεμική πόλη της Αθήνας. Ιδιαίτερη εντύπωση προξενούν τα τρακτερωτά ελαστικά που θυμίζουν τα σημερινά εκτός δρόμου μοτοσυκλετών και ασφαλώς ο εξοπλισμός που βρίσκεται στην οροφή. Κατά πάσα πιθανότητα προσαρμοζόταν στους εμπρόσθιους τροχούς, ενώ οι εφεδρικοί τροχοί με τις αλυσίδες τοποθετούνταν στον πίσω άξονα και το αυτοκίνητο αποκτούσε τιμόνι και πρόσφυση πάνω σε χιονισμένη ή παγωμένη επιφάνεια!.


Από την Αθήνα εκείνη τη χρονιά, στις 10:37΄ το πρωί του Σαββάτου 25 Ιανουαρίου ξεκίνησαν, ανά ένα λεπτό, οκτώ πληρώματα. Πέντε Γαλλικά, ένα Ρουμάνικο, ένα Βρετανικό και ένα Ελληνικό. Πέντε μέρες αργότερα, η Ρουμάνικη συμμετοχή με τους Ionel ZamfirescuPetre G. Criste Ford σε ένα διθέσιο Ford V8 με το νο 16, τερμάτισαν στο πριγκιπάτο. Ήταν και οι θριαμβευτές του 15ου rallye de Monte Carlo. Ήταν η πρώτη νίκη της Ford στον συγκεκριμένο αγώνα.

O ήρωάς μας, ο Jean Trevoux, τερμάτισε στην 7η θέση. Πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα του συνοδηγού του. Ούτε στις λίστες συμμετοχών, ούτε στις αντίστοιχες των εκκινησάντων και της κατάταξης. Είναι περίπου αδύνατον να αγωνίστηκε μοναχός και ίσως δεν θα μάθουμε ποιος τον συντρόφευσε. Όπως επίσης μάλλον δε θα μάθουμε, αν ο φωτογράφος μας έκανε και μια οριζόντια λήψη με την Ακρόπολη των Αθηνών να περιλαμβάνεται στο πλάνο του.


Αυτό όμως που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας, είναι ότι εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα, οι εκλογές που διεξήχθησαν από την κυβέρνηση του πανεπιστημιακού Κων. Δεμερτζή με σύστημα απλής αναλογικής, συμμετείχε μόλις το 20,8% του εκλογικού σώματος. Η διαδικασία δεν κατάφερε να αναδείξει κυβέρνηση και έτσι παρέμεινε το προεκλογικό σχήμα με πρωθυπουργό τον Δεμερτζή. Μετά το θάνατο του πανεπιστημιακού στις 13 Απριλίου του ’36, την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Ιωάννης Μεταξάς με τους ψήφους μάλιστα της βενιζελικής παράταξης, του Γεωργίου Παπανδρέου εξαιρουμένου. Ο δρόμος για την 4η Αυγούστου είχε ανοίξει διάπλατα. Τα πιο δύσκολα όμως, μας περίμεναν μετά τον Απρίλιο του ’41.