Συγκρίνοντας εποχές – (Τρίτη 13 Μαρτίου 2018) Print

Το Σαββάτο 23 Νοεμβρίου του ’57 τελείται ο έκτος αγώνας του Β’ Πανελληνίου Πρωταθλήματος Αυτοκινήτου. Ήταν ο  μικρότερος και ο ευκολότερος. Επρόκειτο για μια νυκτερινή πλοήγηση. Τούτο δεν σήμαινε όμως ότι έστω και ο τερματισμός ήταν δεδομένος.

Καθώς μάλιστα διεξήχθη «υπό εκτάκτως δυσχερείς καιρικάς συνθήκας κατά ένα μεγάλο μέρος επί οδών αγροτικών πράγμα που εδυσχαίρανε μεγάλως την διεξαγωγήν του», μόλις δυο πληρώματα από τα 45 που εκκίνησαν, τερμάτισαν επιτυχώς.

Λίγο πριν την εκκίνηση της πλοήγησης. Διακρίνονται οι Μηνάς Βουρδουμπάκης, Στέλιος Μουρτζόπουλος, Γιάννης Κανάρογλου, Φλέρυ Γκολιοπούλου, Κώστας Νικολόπουλος και στο άκρο δεξιά, όρθιος με τα γυαλιά ο Π. Γιαννικώστας.

Στο περιοδικό «Βολάν», φύλλο 2 9 – 30 της 10ης Δεκεμβρίου του ’57, πέραν της περιγραφής της πλοήγησης, υπάρχει και η στήλη του «σκορπιού» όπου διακωμωδούνται διάφορα περιστατικά.

Ανάμεσα σε αυτά εγράφη:

«Απύθμενος λάσπη εδημιουργήθη εις τους χωματόδρομους της πλοηγήσεως εκ της βροχής, τόσον δε απιστεύτως απύθμενος υπήρξεν, αφού κατόρθωσεν παρ’ όλον το ύψος του να πατώση μέσα ο Γιαννικώστας».

Πνευματώδης, με γνώση της ελληνικής, ο θιγόμενος Παύλος Γιαννικώστας δίνει ρεσιτάλ απαντώντας στο σχόλιο. Μισό αιώνα αργότερα ο Παύλος θα θυμηθεί ότι εκείνη την επιστολή την είχε συντάξει με τη βοήθεια του συγγραφέα Βαγγέλη Γκούφα. Ο Γιαννικώστας εγκατέλειψε τα εγκόσμια το θέρος του '08. Ο Γκούφας τον Νοέμβριο του '16.

Και για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν, ο Β. Γκούφας έχει πιστωθεί ανάμεσα σε πάρα πολλά άλλα, τους στίχους από τα: «Όνειρο δεμένο», «Χάθηκε το φεγγάρι», «Τα δάκρυά μου είναι καυτά», «Το σύννεφο έφερε βροχή». Ακόμα και η «Μικρή πικρή μου αγάπη» δική του ήταν.

Τέλος και το ταξιδάκι του στο σύρμα της Ελ Ντάμπα είχε πάει, ενώ ο Π. Γιαννικώστας είχε τραυματιστεί στα Δεκεμβριανά σε μάχη ενάντια στους Εαμίτες. Αυτό όμως, δεν τους εμπόδισε να έχουν φιλικές σχέσεις.

Τα καταθέτω όλα τούτα, σε αντιπαράθεση  με το δημόσιο διάλογο των εμπλεκομένων στο ελληνικό μότοσπορ, όπως διεξάγεται σήμερα,  μέσα από τους τοίχους του f/b ή από ιστότοπους που αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις τίποτα λιγότερο από ντροπή.

Το καταθέτω, διότι  αποδεικνύει μια άνευ προηγουμένου έκπτωση αξιών. Και αν τούτο συμβαίνει για ένα μικρό και όχι  σοβαρό οικονομικό μέγεθος όπως οι ελληνικοί αγώνες αυτοκινήτου, μπορεί ο καθένας να υποψιαστεί τι θα συμβαίνει αν πάμε σε πραγματικά σημαντικά θέματα.

Είναι το χάδι της συνείδησης, που η παρουσία της είναι πολύ ενοχλητική, για όσους δεν την διαθέτουν.

Για την ιστορία, την νυκτερινή πλοήγηση είχαν κερδίσει οι Νίκι Φιλίνης – Χάρης Λυμπερόπουλος με D.K.W. Eν ζωή ακόμα και οι δύο λίγο πριν τα 100! Δεύτεροι ολοκλήρωσαν οι Γ. Κανάρογλου - Ε. Νειάδας με Opel. Άλλα έντεκα πληρώματα πέρασαν την γραμμή τερματισμού, εκτός όμως των προβλεπομένων ωραρίων.

υ.γ. σε 48 ώρες, την Πέμπτη 15/3ou, μια άποψη για το σημαίνει junta, στο πλαίσιο του ελληνικού μότορσπορ. Αφιερωμένη εξαιρετικά σε όσους χρησιμοποιούν τη λέξη με άνεση.