Όπερ μεθερμηνευόμενος ο όρος εις την ελληνικήν, σημαίνει ένα σύνολο από ρούχα που φοριούνται για συγκεκριμένη δραστηριότητα ή σκοπό. Σε μια πολύ επίσημη πρόσκληση, π.χ., ένα tuxedo, σμόκιν εις την ελληνικήν, σχεδόν επιβάλλεται. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου μια ορισμένη περιβολή επιβάλλεται αυστηρά. Μια από αυτές, είναι οι αγώνες αυτοκινήτων όπου οι συμμετέχοντες, ακόμα και σε τοπικούς αγώνες εθνικού επιπέδου, είναι υποχρεωμένοι να φορούν άφλεκτες φόρμες, συγκεκριμένων προδιαγραφών.
Δεν ήταν έτσι πάντα. Από τους οδηγούς κινούμενες, διαφημιστικές πλατφόρμες της σήμερον, με δεκάδες χορηγούς πάνω στην παρδαλή, συχνά καλόγουστη φόρμα, αν ρυθμίσουμε το ρολόι του χρόνου λίγο πίσω, θα φθάσουμε στους οδηγούς που συμμετείχαν με ρούχα της καθημερινότητας. Ενίοτε μάλιστα με ένα τσιγαράκι, ανάμεσα σε δείκτη και μέσο, όπως ο Achim Warmbold στον τεχνικό έλεγχο του 21ου Δ.Ρ.Α.
Για προϊόντα καπνού σήμερα ούτε λόγος, καθότι είναι τουλάχιστον απρεπές ως δημόσια εικόνα. Για το σήμερα, μας δίνει μια ιδέα και η απαστράπτουσα εικόνα του Andreas Mikkelsen. Ο Γερμανός Warmbold και ο Νορβηγός Mikkelsen, πέρα από τη συγκεκριμένη χορευτική κίνηση των χεριών τους, έχουν ένα κοινό σημείο. Το ράλυ της Πολωνίας. Το έχουν κερδίσει και οι δυο. Ο πρώτος το 1973 ανάμεσα στους δυο αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος που έχει νικήσει, ο δεύτερος το 2016 ανάμεσα στις τρείς, μέχρι τώρα, νίκες του.
Μιλώντας όμως για αγωνιστικό ρουχισμό, ας δούμε μερικές άγνωστες ή ξεχασμένες εικόνες από την δεκαετία του ’70, τόσο από το Δ.Ρ.Α., όσο και από ημεδαπούς εθνικούς αγώνες.
|
Read more...
|
Οι εικόνες που έρχονταν από την, όχι τόσο παγωμένη, Σουηδία συντείνουν στην πετυχημένη, καθώς φαίνεται, απόπειρα της εφουανοποίησης του παγκόσμιου πρωταθλήματος ράλυ. Ο όρος εννοεί, ό,τι ο θεσμός οδεύει σε ένα εντυπωσιακά θεαματικό πακέτο εξωστρέφειας και έντονης εμπορικής εξάπλωσης, στα πρότυπα της F1.
Tο πλήρωμα από την Εσθονία, έφερε το Γιαπωνέζικο αυτοκίνητο, που φτιάχνεται στην Ευρώπη υπό τις οδηγίες του Φινλανδού επικεφαλής, στο κατηφορικό τμήμα της ράμπας του τερματισμού ώστε να δημιουργηθεί καλύτερο πεδίο για τις κάμερες και γύρω του συντάχθηκε το σύνολο, σχεδόν, της πολυπληθούς ομάδας, περισσότερα από 60 άτομα. Ακολούθως ξεκίνησε το πανηγύρι της νίκης υπό τους ήχους του Rock the night των Europe.
|
Read more...
|
Από την προηγούμενη ανάρτηση που ανέμειξε τα γεγονότα του φετινού rallye Monte Carlo, με εκείνο προς τεσσαρακονταετίας, προέκυψαν δυο ονόματα.
Του Peter Ascroft, του Bjorn Waldegaard μα και της εποχής τους. Η προβολή όλων αυτών στην μέρες μας, φέρνει αξιοσημείωτες παρατηρήσεις.
|
Read more...
|
Να ξεκινήσουμε τηλεγραφικά: 87ο rallye Monte Carlo. Ogier: ανέστησε Citroen. Meeke: αναγεννήθηκε. Loeb: έσβησε ένα ακόμα κεράκι του Jari Matti. Οtt: o τίτλος έρχεται. Yaris: μάλλον ένα βήμα μπροστά.
Σε ότι αφορά τον τίτλο, αυτό το γαλάτικο Transparent, εις την νεολληνικήν διάφανο, θέλει να μαρτυρήσει ότι η σύγχρονη εποχή, έχει κάνει τα πάντα διάφανα. Δεν είναι κρίνα, μα όλα είναι στο φως με τα καλά και τα υπόλοιπα. Πάμε να τα δούμε αναλυτικότερα.
|
Read more...
|
Μια εξαετία από τον Γενάρη του '13 και τον θάνατο του Σαράντη Αποστολίδη. Δυο εικόνες, μια από το μακρινό 1984 και μια από το πιο εξωτικό 1964, μας θυμίζουν το παρουσία του, αλλά και δυο τόσο διαφορετικές περιόδους, εν πολλοίς άγνωστες ή ξεχασμένες.
Το προβληματικό παρόν και η αγωνία για το άδηλο μέλλον, συχνά σκεπάζουν το παρελθόν, όποιο και αν είναι αυτό, με ένα είδος λήθης. Ταυτόχρονα όμως και με μια νοσταλγία για όλα όσα έχουν σβήσει.
Δυο εικόνες λοιπόν, προκειμένου να θυμηθούμε και να σχολιάσουμε κάτι από αυτά. Μαζί με αυτές άλλες δυο, όπως εδώ, αριστερά, από τον Μάρτιο του '70, και την εκκίνηση του Εαρινού ράλυ, και άλλη στο φινάλε, μια από τον Οκτώβριο του 2002, σε μια ξεχωριστή του στιγμή.
|
Read more...
|
Στις 3 Οκτωβρίου του 1993, μέρα Κυριακή, τίθεται ο θεμέλιος λίθος για την κατασκευή του πρώτου Ελληνικού αυτοκινητοδρομίου. Στον Ορχομενό Βοιωτίας. Παρουσία του προέδρου της κυβερνήσεως Κων. Μητσοτάκη. Ας θυμηθούμε το φόντο. Ο τόπος ζεί στους ρυθμούς της απόσυρσης, η αυτοκινητική αγορά έχει εκτοξευθεί, το χρήμα ρέει.
Μοιραία το θέμα, προβάλλεται ιδιαίτερα από τον ημεδαπό Τύπο, ειδικό και μη, όπου ανάμεσα σε άλλα αναφέρεται πως:
|
Read more...
|
Τον γνώριζα από τότε που έτρεχε με τα ΤΤ. Παρέα αρχίσαμε να κάνουμε μετά το μέσον της δεκαετίας του ’70. Ταλαιπωρηθήκαμε όμορφα με σπανιόλικα, δίχρονα, δίτροχα τους χειμώνες στα βουνά της Αττικής και με πανιά των Laser τα καλοκαίρια στους αφρούς του Ν. Ευβοϊκού.
Περνούσα από το κατάστημα των γονιών του με τα δερμάτινα στην Βουλής, διαγώνια από το υπουργείο Παιδείας. Αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του '80, από το δικό του, Lekkas sport, στην Μιχαλακοπούλου, εκεί που τώρα είναι ο Ιταλός. Μετά χαθήκαμε. Μάθαινα διάφορα, διάσπαρτα. Το βράδυ της φετινής πρωτοχρονιάς, έμαθα ότι δεν είναι πια ανάμεσά μας. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε εγκαταλείψει τον μάταιο κόσμο μας η πρώην σύζυγός του. Η Νατάσσα, κοπέλα όμορφη, άνθρωπος γλυκός.
Μια ντουζίνα εικόνες, έντεκα μαυρόασπρες και μία έγχρωμη, σε σειρά χρονολογική, μαζί με λίγες κουβέντες για το Γιάννη και τον κόσμο του, όπως ήταν πριν από δεκαετίες. Έτσι για να μνημονευθεί μια εποχή πιο αισιόδοξη, πιο πολλά υποσχόμενη από την σημερινή. Στο φινάλε εκείνον τον Γιάννη γνώρισα, εκείνον θυμάμαι.
|
Read more...
|
Δεν μου ήταν ευχάριστο το θέ(α)μα, δεν μου ήταν καν οικείο, καθώς ήταν πολύ μακριά από ότι έχω μάθει και από όσα έχω συνηθίσει. Ας ξεκινήσουμε όμως με τα νούμερα, διότι αργά ή γρήγορα, εκεί πάλι εκεί θα καταλήξουμε.
Η Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδας, απέστειλε 200, περίπου, προσκλήσεις σε Μέσα Ενημέρωσης, προκειμένου να τα διαφωτίσει με μια προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου, για τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούσαν το ράλυ Ακρόπολις. Επειδή σε διάφορα Μέσα, απεστάλησαν περισσότερες τις μιας, προσκλήσεις, μια λογική αποτίμηση υπολογίζει ότι αφορούσε περίπου 110 διαφορετικούς, αποδέκτες.
Από τους 110, εμφανίστηκαν 24, μια αναλογία περίπου 22%, πράγμα που σημαίνει ότι το υπόλοιπο 78% δεν ενδιαφέρεται, ή δεν προλαβαίνει, ή δεν επιθυμεί, να παραστεί προκειμένου να ενημερωθεί. Ουδόλως αυτό σημαίνει, ότι θα εμποδίσει τους απόντας να αρθρώσουν άποψη.
|
Read more...
|
Σε μια ιστορία που ξεκίνησε σαν παραμύθι το 1952, μετρά δηλαδή μια παράδοση 67 ετών, μόλις δυο φορές σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει. Το 1974 και το 2010. Είναι επιβεβαιωμένο ότι και την επόμενη χρονιά, το 2019, δεν θα τα καταφέρει.
Μάιος του ΄77. Στα τελειώματα του ψυχρού πολέμου ένα πλήρωμα από την Λιθουανία, με ρώσικο αυτοκίνητο, σε πλατεία της Καρδίτσας. Oι Stasys Brundza - A.B. Kostitis με Lada, στο 24ο Δ.Ρ.Α. Μια από τις 203 συμμετοχές, που δεν κατάφερε να βρεθεί στους 29 τερματίσαντες, ώστε να αντικρίσει την καρώ σημαία στην Διον. Αρεοπαγίτου. Τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει πια.
Ο λόγος για το Διεθνές Ράλυ Ακρόπολις, που μετά τον υποβιβασμό του το 2014, από το παγκόσμιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, δέχεται άλλο ένα πλήγμα τιθέμενο και εκτός του ευρωπαϊκού. Σχετικό δελτίου Τύπου που εξέδωσε την Παρασκευή (9/11ου) η Ομοσπονδία αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, πως:
|
Read more...
|
|
|