Καθώς ο χρόνος κυλά αλλάζοντας άρδην τις συνθήκες, ένας συνήθης πλην ενήμερος, πολίτης με κάποιες δεκαετίες στους ώμους του, αρχίζει να έχει σοβαρές επιπλοκές στις απαντήσεις απλών ερωτήσεων.

Ιδού ένα τρανταχτά απλό παράδειγμα με το ερώτημα: Ποια είναι η Ελλάδα σήμερα;

Αυτό το τόσο συναισθηματικό, βαθύ, ανθρώπινο μεδούλι του Χριστιανισμού που κορυφώνεται με τα Άγια Πάθη, το θυμούνται κάθε άνοιξη οι απανταχού πιστοί του Χριστιανικού δόγματος με την ευκαιρία της Μεγάλης εβδομάδας.

Το θυμούνται, ενίοτε, λησμονώντας ή καταπατώντας τις βασικές αρχές της πίστης. Η οποία πίστη, ειλικρινά τώρα, καθώς δεν κατάφερε στο σύνολό της να μετεξελιχθεί μαζί με την κοινωνία, έχει αγκυλωθεί ανάμεσα στην αυστηρότητα και τα θαύματα, με δόσεις άρρωστου φανατισμού, όρα αφορισμούς, Ιερά Εξέταση, και τόσους άγνωστους που βάδιζαν στο ίδιο πύρινο μονοπάτι του Τζιορντάνο Μπρούνο.

Εις εκ των μυρίων αναγνωστών (απόπειρα αυτοσαρκασμού) έστειλε εις την διεύθυνση συντάξεως τούτου του ιστότοπου (επανάληψη απόπειρας αυτοσαρκασμού), μικρόν, περιεκτικόν, σπαρακτικόν σημείωμα καταδεικνύον την ένδεια της πολιτικής μας σκηνής.

Μα και τις ανεξέλεγκτα -πλέον- λανθασμένες ατραπούς που βαδίζει ο τόπος μας. Για όσους, τέλος πάντων αυτό το «μας» έχει ακόμα κάποια ισχύ. Ιδού λοιπόν:

Αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας, ο υπερδιετής πόλεμος στην Ουκρανία, η συμφορά στη λωρίδα της Γάζας, η εμπλοκή του Ιράν, για να αναφερθούν μόνο τα πρόσφατα και πλησιέστερα, δεν γεννήθηκαν αφ’ εαυτής. Με λίγα λόγια η συστηματική επιδίωξη μαζικού αφανισμού αμάχων και καταστροφής των υποδομών του αντιπάλου, το απεχθέστερο δηλαδή πρόσωπο των πολέμων έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν.

Θα πρέπει να γυρίσουμε στον Νοέμβριο του 1911, όταν Γερμανικό μονοπλάνο Rumple Taube με πιλότο τον Ιταλό υποσμηναγό Giulio Gavotti πραγματοποίησε τον πρώτο εναέριο βομβαρδισμό σε όαση στο έδαφος της Λιβύης κατά τη διάρκεια της σύρραξης μεταξύ της Ιταλίας και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, το θέρος του 1914 όμοιο μονοπλάνο με Γερμανό πιλότο βομβάρδισε για πρώτη φορά το Παρίσι στις αρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τεχνολογία, έστω και με τα πρωτόλεια εκείνα μέσα έδινε αυτές τις δυνατότητες.