Γιάννης Σκαρίμπας: Το '21 και η αλήθεια (τόμος Α & Β) - Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014 |
Δεν είναι εύκολο να διαβάσεις Ιστορία από τον Γιάννη Σκαρίμπα. Υποθέτω ότι για τον ίδιο ήταν δυσκολότερο στο να την συγγράψει.
Αν μάλιστα την τοποθετήσουμε στο χρονικό όριο που δημιουργήθηκε τότε γίνεται ακόμα πιο απόμακρη, πιο ρηξικέλευθη, πιο σκληρή και πολύ φοβούμαι πιο ακριβής. Ο μπάρμπα – Γιάννης, επιχειρεί μια βαθιά τομή στον τρόπο που μας ερμηνεύει, που μας μεταφέρει τα γεγονότα. Είναι σαφές ότι για να φθάσει σε όποιο συμπέρασμα, έχει κοπιάσει. Έχει ασχοληθεί σοβαρά έχει εντρυφήσει στο έργο πλήθος ιστορικών, τις απόψεις των οποίων συχνά, πυκνά επικαλείται προκειμένου να βρει ερείσματα στην ανάπτυξη της δικής του ερμηνείας. Επιστημόνων και ερευνητών, όπως ο Γερμανός Karl Mendelssohn Bartholdy, τον οποίον αναφέρει ως Κάρολο Μένδελσων Βαρθόλδη, ή ο (επίσης Γερμανός) Emil Ludwig, αλλά και οι «δικοί μας» Κ. Παπαρρηγόπουλος, Διον. Κόκκινος, Τασ. Βουρνάς, Γιαν. Κορδάτος και αρκετών άλλων όχι τόσο γνωστών στον ερασιτέχνη αναγνώστη. Επίσης εμφανίζει δεκάδες παραπομπές από συγγράμματα που αποτελούν και αυτά στηρίγματα στις τοποθετήσεις του. «ήταν μια Εθνικο – Κοινωνική επανάσταση, η πρώτη και η τελευταία της Ιστορίας» «...και ενώ στην μια του πλευρά (την εθνική) θριάμβευσε, στην άλλη του (την κοινωνική) ήρθε τούμπα. Οι Τούρκοι έφυγαν και ήρθε ο ... Όθωνας.» «Η Ελληνική Επανάσταση, αν και συμπτωματικά μετά τη Γαλλική, της είχε προηγηθεί τουλάιστο ένα αιώνα. Ο Γαλλικός λαός, δεν είχε προεπανάσταση, ούτε χορούς του Ζαλλόγου, ή Κατσαντώνη.» «πλανάται οικτρώς εκείνος που νομίζει ότι ο πόλεμος αυτός των Ελλήνων ήταν εθνικός. Τέτοιο πράγμα δεν συμβαίνει. Οι ανώτερες τάξεις δεν έλαβον καθόλου μέρος μέχρι τώρα. Οι πιο πλούσιοι έλληνες δεν υπεστήριξαν τον πόλεμο ούτε άμεσα ούτε έμμεσα.» «...στην ηττοπάθεια των αρχόντων, στους αφορισμούς των Δεσποτάδων, στο ξεπούλημα του Μαυροκορδάτου, στις τρικλοποδιές των δυο παπάδων (του Γερμανού και του Ιγνάτιου), στου Κοραή τα επιρρήματα και στα προσκυνοχάρτια του Νενέκου, αυτοί αντίταξαν το φούρκα και φωτιά, την Αλαμάνα και το Χάνι»
|