έρωτας έως αυτοχειρίας - (Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020) PDF Print E-mail

Τρία παραδείγματα, από τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, μεγάλων ανυπότακτων καθώς φαίνεται ερώτων, που οδήγησαν στην αυτοκτονία. Και οι τρείς αυτόχειρες ήταν γένους θηλυκού. Και στις τρεις περιπτώσεις οι αρσενικοί είχαν ήδη εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Τέλος οι τρείς αυτές σχέσεις ήταν δομημένες  ολότελα διαφορετικά.


Είχαμε έτσι, παντρεμένο ζευγάρι που η σύζυγος δεν άντεξε την απώλεια του συζύγου, ελεύθερους εραστές εκτός γάμου που επίσης η σύντροφος δεν κατάφερε να διαχειριστεί τον θάνατο του συντρόφου της, αλλά και παράλληλη σχέση εντός γάμου με το ίδιο αποτέλεσμα. Ο χρόνος που άντεξαν οι αυτόχειρες την απώλεια των συντρόφων τους ποικίλει. Από δυο 24ωρα έως εννέα χρόνια. Θυμόμαστε τις περιπτώσεις με χρονολογική σειρά.

 

Στις 26 Ιανουαρίου του 1920 η 21χρονη, εννιά μηνών έγκυος στο δεύτερο παιδί της Jeanne Hébuterne, πηδάει από τον πέμπτο όροφο του πατρικού σπιτιού της στο Παρίσι. Δυο μέρες νωρίτερα είχε εγκαταλείψει τον μάταιο κόσμο μας, στα 35 του χρόνια ο Amedeo Mogdiliani από φυματιώδη μηνιγγίτιδα, μετά από μια φρενήρη, ποτισμένη από οινόπνευμα ζωή.

Τρία χρόνια νωρίτερα είχε γνωριστεί με την Jeanne, που προερχόταν από μια αστική, καθολική, συντηρητική οικογένεια. Ήταν μια ντροπαλή, όμορφη, ευγενής και ντελικάτη ύπαρξη.

Παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της οικογενείας της, που αντιμετωπίζει τον Amedeo ως έναν ακόμα αποτυχημένο, έναν επικίνδυνο clochard, συζεί με τον καλλιτέχνη σε μια σφοδρή ερωτική πραγματικότητα, παρά τις καθημερινές αντιξοότητες.

Άντεξε 48 ώρες χωρίς αυτόν. Η τελευταία της επιθυμία να ταφεί δίπλα σε αυτόν, πραγματοποιήθηκε δέκα χρόνια μετά την αυτοχειρία της.

Η ειρωνεία της ζωής και της τέχνης υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι ο Amedeo Mogdiliani έζησε μέσα στην ένδεια πουλώντας κάποιους από τους τριακόσιους πίνακές του για ελάχιστα φράγκα ή δυο ποτήρια κρασί, ενώ κάποια χρόνια αργότερα ένας και μόνο πίνακάς του στοίχιζε μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

 

Ο Pablo Picasso είχε αυτό που ορίζουμε ως έντονο ερωτικό βίο. Οι γυναίκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις συναισθηματικές και ερωτικές πτυχές της δημιουργικής του έκφρασης, και η ταραχώδης φύση αυτών των σχέσεων έχει θεωρηθεί ζωτικής σημασίας στην καλλιτεχνική του διαδικασία.

Μια τις  σημαντικές γυναίκες της ζωής του, ήταν η ερωμένη Marie-Thèrése Walter. Την γνώρισε το 1927, την εποχή που ο καλλιτέχνης ήταν παντρεμένος με την Ουκρανή χορεύτρια μπαλέτου Olga Khokhlova.

Αυτή η εκτός γάμου σχέση κράτησε δεκατρία χρόνια. Καρπός του έρωτά τους, η θυγατέρα τους Maya. O ζωγράφος συνέχισε να υποστηρίζει οικονομικά την Marie και την Maya σχεδόν μέχρι τον θάνατό του, το '73.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του '77 η Marie-Thèrése αυτοκτόνησε. Δεν ήταν η μόνη αυτοκτονία γύρω από τον σπουδαίο καλλιτέχνη. Η Jacqueline Roque η δεύτερη σύζυγός του αυτοπυροβολήθηκε το 1986 στα 59 της χρόνια. Την ίδια τύχη είχε στα 24 του χρόνια και ο εγγονός του, Pablito, καταπίνοντας χλωριούχο κάλιο, όταν η Roque του απαγόρευσε να παρευρεθεί στην κηδεία του παππού του.

 

Την άνοιξη του '69, τα 25 του χρόνια ο Ronnie Petterson συναντά την 22χρονη Barbro Edwardsson, στην  ντισκοτέκ Prisma στην γενέτειρα του πόλη Örebro της Σουηδίας. Το ζευγάρι σύντομα έγινε αχώριστο. Τα Χριστούγεννα του 71 αρραβωνιάστηκαν και τον Απρίλιο του '75 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου.

Όταν πρωτογνωρίστηκαν, ο Ronnie δεν είχε ακόμα εισέλθει στον κόσμο της F1, αγωνιζόταν στις μικρότερες κατηγορίες. Ένα χρόνο αργότερα, το '70, όταν  έκανε τα πρώτα αναγνωριστικά του βήματα στον κορυφαίο θεσμό, έγινε αμέσως αντιληπτό ότι είχε έναν ανίκητο συνδυασμό μιας απίστευτης φυσικής ταχύτητας και ενός αδάμαστου, σχεδόν παράλογου θάρρους.  Αυτό που δεν είχε και ήταν απαραίτητο για καριέρα υψηλών διακρίσεων ήταν η πολιτική και η διπλωματία.

Ήταν ένας ήσυχος, ντροπαλός άνθρωπος που η δημοσιότητα τον παίδευε. Στον κόσμο του δεν υπήρχαν παρά οι αγώνες, η Barbro και τα χρυσόψαρα που εξέτρεφε. Όσοι τους γνώριζαν καλά έλεγαν ότι ήταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον.

Η Barbro δεν κατάφερε ποτέ να ισορροπήσει μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του τον Σεπτέμβριο του ΄78 στην Monza. Εννιά χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του '87 την βρήκε στο λουτρό της ο John Watson, νεκρή από υπερβολική δόση αλκοόλ και βαρβιτουρικών.