Garçon ! - (Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017) |
![]() |
![]() |
![]() |
Από παιδική ηλικία έτρεφα ένα αίσθημα συμπάθειας και συστολής απέναντι στους σερβιτόρους. Συμπάθειας διότι συχνά διαπίστωνα την αδικαιολόγητα αγενή συμπεριφορά κάποιων πελατών απέναντί τους. Συστολής διότι ένιωθα αμήχανα όταν ένας ενήλικος σερβίριζε ένα παιδί. Ένιωθα δε ακόμα πιο αμήχανα όταν παιδιά κοντινής μου ηλικίας (με) σερβίριζαν. To «Ελλάς» στην πρώτη πρωτεύουσα της νεώτερης Ελλάδας, τον Δεκέμβριο του '15. Άκουγα και την συνήθως στεντόρεια προσφώνηση: Garçon ! Και θαρρούσα πως σήμαινε σε κάποια ξένη γλώσσα σερβιτόρος. Μέχρι που, εκεί στα πρώτα σχολικά χρόνια, ενήλικας συνδαιτυμόνας, χαμογέλασε κοιτώντας κάποιον από διπλανό τραπέζι που φώναξε: γκαρσοοόν! σε ένα κορίτσι που σερβίριζε. Ρώτησα και τότε έμαθα πως Garçon στη γλώσσα του Ε. Zola, σήμαινε αγόρι. Όσο μεγάλωνα άρχισαν να με ενοχλούν κι' άλλα πράγματα στη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στην τάξη των σερβιτόρων. Τούτη η αντίληψη ολοένα και γινόταν πιο ισχυρή όταν ο τόπος έμπαινε σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης και όλο και περισσότεροι Έλληνες βρέθηκαν με περισσότερα χρήματα και ελάχιστη παιδεία. Καταλάβαινα πως αυτό το επάγγελμα είναι ένα πανεπιστήμιο κι' αν είσαι ένας έντιμος και ευαίσθητος άνθρωπος που καταφέρνεις να το ασκείς με αξιοπρέπεια είναι ικανός και αξιοσέβαστος άνθρωπος. Ένιωθα επίσης ότι μέσα από αυτό το επάγγελμα, με εφόδιο την βασική παρατηρητικότητα μπορείς να συνειδητοποιήσεις τις αλλαγές της κοινωνίας, τις τάσεις της, τις φοβίες της, τα όνειρά της. Σαν ένα παρατηρητήριο. Δυο πρόσφατες κουβέντες με ένα πρώην γκαρσονάκι και έναν εργαζόμενο που ζει ακόμα από αυτή τη δουλειά, ενίσχυσαν τις απόψεις μου.
|