Μια μικρή, έτσι επιφανειακή, αναφορά για τους πρώτους χρόνους εμπλοκής της Toyota με το μότορσπορ. Η αφορμή, δόθηκε από την σοκαριστική εγκατάλειψη της νο 5, TS050 με πλήρωμα τους  Anthony Davidson, Kazuki Nakajima, Sebastien Buemi στον τελευταίο γύρο του φετινού, 84ου, Le Mans. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

Το '98 είχαν βιώσει μια παρόμοια εμπειρία, με τον Tiery Boutsen στα πηδάλια της GT1, η οποία στην παρθενική της εμφάνιση, εγκατέλειψε με βλάβη στο κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ ήταν επικεφαλής, 45 λεπτά πριν την πτώση της καρώ σημαίας!

Έχοντας περάσει από όλα τα κορυφαία επίπεδα του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού, το Ιαπωνικό εργοστάσιο, συμπεριλαμβάνεται πλέον, στους σημαντικούς πρωταγωνιστές, ειδικά τώρα που επιστρέψει με μεγάλες φιλοδοξίες ξκαι στο WRC. Κι όμως, μετρά μόλις λίγα χρόνια εμπλοκής. Κάτι παραπάνω από σαράντα.

Δέκα εικόνες λοιπόν, από τα πολύ πρώτα βήματα της Toyota στο χώρο των αγώνων ράλυ.

Mια από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη εμφάνιση, σε ερασιτεχνικό επίπεδο, θεωρείται η συμμετοχή σε στο ράλυ «Γύρος της Αυστραλίας». Ήταν ένας αγώνας διάρκειας 19 ημερών και μια  Toyopet Crown Delux όχι απλώς συμμετείχε, αλλά τερμάτισε στην τρίτη θέση. Την επόμενη χρονιά θα καταφέρει να κερδίσει το ράλυ του γύρου της Ιαπωνίας.

Η δεκαετία, θα κυλίσει έτσι, με σποραδικές συμμετοχές, ανεξάρτητων ερασιτεχνών, σε μια αγωνιστική σκηνή που ολοένα διαμορφώνεται και ταυτόχρονα πλουταίνει.

Τον Γενάρη του '68, ζητήθηκε από τον Jan Hettema να οδηγήσει στο 37ο Rallye Monte Carlo μια Corona 1,6 προετοιμασμένη για αυτό το σκοπό στην Ιαπωνία. Γιαπωνέζικο όχημα, με Νοτιοαφρικάνο οδηγό σε χιονισμένο ράλυ στο πριγκιπάτο. Πολυεθνικός συνδυασμός τω όντι. Η συμμετοχή δεν κατάφερε να τερματίσει, αφού το σπασμένο παρ – μπριζ δεν επέτρεψε στο πλήρωμα να συνεχίσει μέσα στις πολικές θερμοκρασίες.

Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, στο ΙΣΤ' ράλυ Ακρόπολις δυο Toyota με Ελληνικά πληρώματα και την υποστήριξη της Ελληνικής αντιπροσωπείας, θα κατορθώσουν να αντικρίσουν την καρώ σημαία. Ήταν οι Γ. Ανέστης  - Γ. Παπαδαμαντίου, στην 14η θέση με μια Corolla και οι Μ. Βουρδουμπάκης – Ν. Καπετανάκης, στην 17η με Corona.

To '70 η Tosco, κάτι σαν το πρώτο αγωνιστικό τμήμα του εργοστασίου, προετοίμασε δυο Corona GSS για το 39ο rallye Monte Carlo.

Προσπαθώντας για το καλύτερο κάλεσαν και το Vic Elford νικητή του '68 και σπουδαίο allrounder οδηγό της εποχής να οδηγήσει την μία από αυτές, ενώ την άλλη εμπιστεύτηκαν πάλι στον Jan Hettema.

Και τα δυο οχήματα εγκατέλειψαν με προβλήματα στο διαφορικό.

Η πρώτη διάκριση έρχεται στο 21ο Daily Mirror RAC Rally, το '72.

Ετοιμάστηκε μια Celica, ισχύος 135 ίππων, την οποία οδήγησαν οι  Ove Andersson - Geraint Phillips.

Κατάφεραν να τερματίσουν στην 9η θέση γενικής, πρώτοι κλάσεως.

Από τότε ξεκινά και η μακρά σχέση του Σουηδού οδηγού με το Ιαπωνικό εργοστάσιο.

Στο γκαράζ του Ove στην μακρινή Uppsala (κάτι τωρινό θυμίζει αυτό), με μόλις τέσσερις μηχανικούς πρωτοπερπάτησε το σχήμα που αργότερα έμελλε να γράψει ιστορία. Τέσσερα μεγάλα ράλυ ήταν στο πρόγραμμά τους το '73. Ανάμεσά τους και το Ακρόπολις. Το 21ο. Ο Σουηδός ήρθε στην πατρίδα μας με τον συμπατριώτη του Gunnar Häggbom, αλλά δεν κατάφεραν να τερματίσουν, αντιμετωπίζοντας προβλήματα στο κινητήρα της Celica.

Waterloo. Βρυξέλες. O Ove στο γραφείο του.

Με τις προσδοκίες ενός μεγαλύτερου και πιο φιλόδοξου προγράμματος, τον Γενάρη του '75 μετακόμισαν νοτιότερα και κεντρικότερα. Στο Waterloo κοντά στις Βρυξέλλες, όπου υιοθετήθηκε και η ονομασία Τoyota Team Europe (TTE).

Εκεί άρχισε να χτίζεται σε σύγχρονους και πιο ανταγωνιστικούς όρους πια, το όνομα της Toyota στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλυ. Η πρώτη νίκη δεν άργησε να έρθει.

Μπορεί ο Achim Varbold να την έχασε στο 22ο Δ.Ρ.Α. καθώς εγκατέλειψε από έξοδο, την τελευταία μέρα ενώ προηγείτο με μια TE27 Corolla , αλλά, στις 1.000 λίμνες ήρθε ο Hannu Mikkola με τον Atso Aho, μέσα σε μια Corolla Levin TE 27 να γράψει την πρώτη νίκη της Toyota στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ράλυ.

Στην εικόνα οι οδηγοί του podium. Από αριστερά, Simo Lampinen (2ος με Saab 96 V4) Hannu Mikkola και Timo Mäkinen (3ος με Ford Escort RS 1800 MKII).

Τον Μάρτιο του '76 στην Πορτογαλία ο Ove με τον Arne Hertz θα ολοκληρώσουν στη δεύτερη θέση, πίσω από τιν Stratos του S. Munari. Στην εικόνα με τη Celica στην νυκτερινή Sintra.

Τον Νοέμβριο του '76, ο οδηγός και ομαδάρχης Ove Αndersson με δεξί κάθισμα τον Martin Holmes με μια Corolla, τερματίζουν 5οι πίσω από την Stratos του S. Munari και μπροστά από το RS του  B. Coleman. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, το '90 ο Andresson ως ομαδάρχης θα χαρεί τον πρώτο τίτλο της Toyota. Ο Ισπανός Carlos “el matador” Sainz παγκόσμιος πρωταθλητής με Celica Turbo 4WD.


Κάπως έτσι έχει, μέσα από δέκα εικόνες, η πορεία της Toyota στα πρώτα της βήματα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλυ.