^{Με πρόσχημα τα πρώτα αγωνιστικά χρόνια του διευθυντή της ΕΠΑ.}

Στο χθεσινό βροχερό πρωινό, τηλεφώνησα στον Νίκο Παπασταθόπουλο κι αφού ελέχθη ότι ελέχθη, ετέθη από μέρους μου η γνωστή, αρκετά άκομψη ερώτηση, προϊόν του πολιτισμού των κινητών:
«Που είσαι;» για να λάβω την απάντηση:
«Πάω να δω τι γίνεται με τα κύπελλα για την απονομή των πρωταθλημάτων».
Συνέχισα, δίδοντας την συμβουλή:
«Πρόσεξε στο δελτίο αποστολής, μην τα στείλεις στον πύργο, να πάνε στην Αμερικής»

Είναι μια σατυρική, από πλευράς μου, προσέγγιση της πραγματικότητας, όπου στη νέα κατάσταση των πραγμάτων δεν έχει κάτι αλλάξει, όπου αποκαλώ τον πρόεδρο  της ΟΜΑΕ, Αλέκο, τον διευθυντή της ΕΠΑ, Μίμη, (σαφείς οι αναφορές στα πρόσωπα του παρελθόντος) ενώ τα γραφεία της Αρχής του σπορ, είναι πάντα στην οδό Αμερικής.

Ψάχνοντας λίγο αργότερα, για κάτι άσχετο, βρήκα και μια σειρά από εικόνες από τα πρώτα αγωνιστικά βήματα του

Νίκου, πάνε σαράντα χρόνια τώρα, και τις χρησιμοποιώ αρκετά προσχηματικά, έτσι, για να μνημονεύσουμε

Γ. Αγγελόπουλος – Ν. Παπασταθόπουλος έγραφαν οι συμμετοχές, σε μια αγωνιστική προσπάθεια της Zastava, που αν δεν με απατά η μνήμη μου, την αντιπροσωπεία, τότε είχε η εταιρεία Χολίδη.  Είναι Σαββάτο 27 Μαρτίου του '76, στην εκκίνηση του Εαρινού ράλυ. Το πλήρωμα φορά λευκές φόρμες με το λογότυπο του γιουγκοσλάβικου εργοστάσιου, το οποίο δεσπόζει και στην μετόπη του αυτοκινήτου. Αριστερά στην εικόνα, διακρίνεται ο Νίκος Ανδριτσάκης, της διοργανώτριας λέσχης ΠΑΛΑΣ.

Πίσω από το  101 βλέπουμε τον πρόωρα απωλεσθέντα Νέστωρα Χιωτίδη, πρόεδρο τότε της λέσχης των νοτίων προαστίων, και την Τώνια Παυλή που έκανε και εκείνη τότε τα πρώτα της βήματα στο σπορ, δεξί κάθισμα του Παύλου Χουρδάκη σε ένα R8.
Αν μου επιτρέπεται μια μαντεψιά, κρίνοντας από το κούρεμα και την εμφάνιση, στο παράθυρο του οδηγού, είναι σκυμμένος ο Δημ. Κληρονόμος, αρχισυντάκτης, τότε, των 4Τ.

Σαββάτο 12 Φεβρουαρίου 1977,  στην παραλιακή, ξεκινά το Ι' Αττικοβοιωτίας. Με τον άσσο, έχει προηγηθεί ο «Σιρόκο», με το διπλό ο «Ιαβέρης» και μετά τους δυο Τάσους, έρχεται με το 3, «η Γιωργάρα» στην GTV της «Μότορ Ελλάς». Δίπλα του ο Νίκος Κελεσάκος. Τον αγώνα διοργανώνει η Α.Λ.Φ.Α. Καλαμακίου.

Αριστερά διακρίνεται ο Νίκος με πελώρια καμπάνα, σημειολογία  στις ενδυματολογικές προτάσεις της εποχής και λίγο πιο πίσω ο Μιχάλης Κριάδης, κομψός όπως πάντα, συνοδηγός του Κώστα Αποστόλου, οποίος, προκειμένου να αποφύγει τον πατρικό  έλεγχο, συμμετείχε με το ψευδώνυμο «Steve». Η επιλογή του ψευδώνυμου προέκυψε από την αδυναμία του οδηγού στον  Terrence Steven McQueen.

Τον αγώνα, στον οποίο συμμετείχαν 72 πληρώματα, ένα πλήθος που δημιουργεί μελαγχολία σε σύγκριση με το σήμερα, θα ελέγξουν άνετα οι «Σιρόκο – Μ. Μακρυνός», στην ύστατη και νικηφόρα εμφάνιση της Α110. Η GTV θα υποφέρει από κλατάρισμα στην πρώτη μόλις ε.δ. και στη συνέχεια από φλάντζα κεφαλής, περιοριζόμενη έτσι στην 14η θέση. Η λευκή τετράπορτη Alfetta των «Steve» - Κριάδη θα ολοκληρώσει στην 8η θέση, 4 δευτερόλεπτα μπροστά από το Cooper του Σπ. Αναλυτή.
Για τον Μιχάλη τι να γραφτεί; 'Οτι συνέβη, είναι πολύ σκληρό. Εκφράζεται και η άποψη, ότι προτίμησε μια μόνιμη λύση σε ένα προσωρινό πρόβλημα.

Σαββάτο 9 Δεκεμβρίου 1977. Μαύρο Ρόδο. Εκκίνηση υπό βροχή, στον Ισθμό της Κορίνθου. Με το νούμερο 6, το 5άρι που μοιράζονται οι  Γ. Μπελέγρης Ν. Παπασταθόπουλος είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Αριστερά διακρίνεται ο Ίκαρος, πρόεδρος τότε της διοργανώτριας Α.Λ.Α., ενώ ο Γιάννης τον κοιτά με το γνωστό του βλέμμα. Ζώνη τεσσάρων σημείων για τον οδηγό, τριών για τον συνοδηγό, επωδός ίσως στο αλησμόνητο ρεφρέν που έλεγε «η Γιωργάρα» απευθυνόμενος στον συνοδηγό του, Δ. Βαζάκα: «Δημητράκη παιδί μου πρόσεχε, αυτά δεν είναι χίλιατρακόσια, θα βγούμε και θα σκοτωθώ»

Εκείνο το Μαύρο Ρόδο, που αποδείχτηκε εξαιρετικά σκληρό λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών, κέρδισαν οι «Ιαβέρης – Κ. Στεφανής με το λευκό ομάδας ένα, Escort της «Ι.Ε. Κοντέλης». Μόλις πέντε πληρώματα τερμάτισαν.

Και για να μην νομιστεί ότι ο Νίκος ήταν αποκλειστικά συνοδηγός, ας αναφερθεί ότι συμμετείχε ως οδηγός, τόσο στο προβληματικό ενιαίο του '78 με Mazda 323, όσο και στο πλούσιο συμμετοχών ενιαίο του '79, με Lada 1,2.

Σε αυτή την πολύ ανταγωνιστική κατηγορία σημείωσε μάλιστα και διακρίσεις, όπως την 3η θέση στο «Αττικό» ράλυ του Σεπτεμβρίου του '78, την 4η στο «Παλάδιο» της ίδιας χρονιάς και επίσης την 4η στο Παλάδιο του '79 με συνοδηγό την δεσποινίδα Eι. Παπαδοπούλου που αργότερα έγινε και κυρία Παπασταθοπούλου. Στην εικόνα, στιγμιότυπο από τον αγώνα ταχύτητας ενιαίου στο Τατόι, από τον Οκτώβριο του '78.

Κάπως έτσι είχαν τα πράγματα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄70, στο Ελληνικό μότορσπορ, που ζούσε, τότε, τη δεύτερη άνοιξή του.