Θερινές εικόνες - (Tρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017) Print

Σήμερα, πέντε του φετινού Σεπτέμβρη, πρώτη Τρίτη του Φθινοπώρου, φαντάζει ως ρέκβιεμ του θέρους. Άλλο θέμα αν θα εποχειρήσουμε να το τραβήξουμε, το καλοκαιράκι, ως εκεί που δεν πάει.  Ένας μικρός φωτογραφικός περίπατος, αναφορά στους θερινούς μήνες, ίσως αποτελέσει το καλύτερο δυναμωτικό, για το επερχόμενο φθινόπωρο που δεν αναμένεται ιδιαίτερα φιλόφρον και δεν εννοώ καιρικώς.

Γιια να μην ακουστεί ο χαρακτηρισμός «επιλήσμων», σε ότι αφορά την σημαντικότητα της 3ης Σεπτέμβρη όπου δεν έγινε κάποιος λόγος, τόσο για τον μακρινό 19ο αίωνα, όταν οι πρόγονοί μας αξίωσαν, από τον Βαυαρό βασιλεύοντα Otto μια συνταγματική μοναρχία, όσο και για την Τρίτη του '74, τότε που ό Ανδρέας ανέμιζε στο King George την ιδρυτική διάταξη του Πα.Σο.Κ., άλλο θέμα αν, μόλις επτά χρόνια αργότερα, όταν θα κέρδιζε εμφατικά τις εκλογές, θα τα θυσιάζε όλα, υπάρχουν οι δέουσες αναφορές εδώ:  Τρεις Σεπτεμβρίου.

 

Ο όρμος της Αγίας Ειρήνης στην Κύθνο, αποτελεί παραδοσιακό καταφύγιο για τους ναυτιλομένους. Για να απαγκιάσουν από τους ισχυρούς ανέμους και τα καλοκαιρινά μελτέμια, που συχνά πλήττουν την περιοχή. Ειρηνικός και προστατευτικός, χωρίς να χάνει κάτι από την αιγαιοπελαγίτικη γραφικότητα του.

 

Νωρίς το πρωί, στο όρμο του Αγιου Σώστη στη Σέριφο. Λίγες ώρες αργότερα η παραλία θα σφύζει από κόσμο. Η εικόνα είναι έτσι κροπαρισμένη ώστε να μην φαίνονται οι παρακείμενες κατοικίες και ο δρόμος που φέρνει τα οχήματα. Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι μέχρι το ’90 ήταν παρθένα, χωρίς καμιά ανθρώπινη παρέμβαση, που συχνά φέρει την ετικέτα: ανάπτυξη .

Νότια των στενών, ανάμεσα σε Πάρο και Αντίπαρο μεταξύ των νησίδων Παντερονήσι, Τηγάνι, Γλαροπούντα, τα όμορφα  αβαθή νερά, δικαίως προκαλούν κυκλοφοριακή συμφόρηση. Στην εικόνα με φόντο την Πάρο, διακρίνονται μόνον δύο δωδεκάμετρα technohull, αλλά γύρω – τριγύρω υπήρχαν τουλάχιστον άλλες δυο ντουζίνες πλεούμενων κάθε είδους και μεγέθους.

 

Ξημέρωμα στην Αντίπαρο. Μάλλον σπάνιας ηρεμίας, για τον συγκεκριμένο τόπο εικόνα. Με το πρώτο φως της ημέρας, τη στιγμή που ουράνιος θόλος παίρνει, για λίγο, την απόχρωση του νερωμένου ούζου. Η θαλάσσια επιφάνεια, ακίνητη, ως καθρέπτης.

 

Ερμούπολη Σύρου. Μπορεί στην εποχή μας να γίνονται όλα στο διαδίκτυο, αλλά ο πατροπαράδοτος τρόπος αγοροπωλησιών παραμένει  ενεργός. Στα παραθυρόφυλλα του εγκαταλελειμμένου κτιρίου πίσω από το επιβλητικό Δημαρχείο, συναντά κανρείς, πωλητήρια για ευκαιρίες και ταμπέλες από το παρελθόν.

Με το τελευταίο φως της ημέρας ίσα να διακρίνεται αριστερά στη δύση, ο όγκος των διυλιστηρίων στους Αγ. Θεοδώρους κρύβει κάπως την ασχήμια της πελώριας βιομηχανικής εγκατάστασης. Τα φουγάρα του συνεχίζουν να καπνίζουν και οι ευχές να ήταν κάπου αλλού, να ενοχλούν λιγότερο, σβήνουν, μέσα στην καθημερινότητα. Γνωστές ιστορίες με γνωστά άλλοθι

 

Είχαμε και έκλειψη Σελήνης. Μικρής διάρκειας και μικρής κάλυψης. Μέχρι να το θυμηθούμε και να το συνειδητοποιήσουμε, πιστέψαμε ότι ήταν κάποιο επίμονο σύννεφο, που ακολουθούσε πεισματικά τον γήινο δορυφόρο.

 

Πάνω στο βράχο του Πόρου, η γαλανόλευκη κυματίζει δίπλα στο ρολόι. Κατά πως μας λένε, το περίβλεπτο ρολόι – πύργος συμπληρώνει, φέτος, 90 χρόνια ύπαρξης, εκεί ψηλά στην κορφή της Σφαιρίας.