Παραμένοντας πιστός, θεωρώντας την κάτι ως ομφάλιο λώρο με τον παρελθόν, σπανίως χάνω την ραδιοφωνική εκπομπή «4 με 5» του πρώτου προγράμματος της ελληνικής ραδιοφωνίας. Εκεί, ο αειθαλής Γιάννης Πετρίδης ξεναγεί τους ακροατές του τόσο στην σύγχρονη αλλοδαπή μουσική σκηνή, όσο και σε αφιερωματικές εκπομπές για το παρελθόν.  Δεν απαιτείται ιδιαίτερη γνώση για να γίνει αντιληπτό πως, ο παραγωγός παρά το γεγονός ότι γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο κοπιάζει καθημερινώς για τις εκπομπές του και δεν προσπαθεί να κρύψει τις απόψεις του για την παρακμιακή τροχιά της μουσικής σκηνής που κοινωνεί.

Έτσι προχθές, λίγο μετά τις 4 το απόγευμα της Παρασκευής, κάτω από ελαφρά νέφωση, ζεστό και υγρό εξοχικό απόγευμα Νοέμβρη, με άπνοια, ξεπήδησε από το τρανζιστοράκι το now and then και ταίριαξε άμεσα στην περιρρέουσα φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, προσθέτοντας σοβαρές δόσεις νοσταλγικής χαρμολύπης.

Οι Beatles, τα και σκαθάρια επονομαζόμενα, ήρθαν στον πλανήτη ως μια λαίλαπα. Όσο ακατανόητη και αν φαινόταν εκείνη η παραφροσύνη που οδηγούσε τις γκρούπις, τότε, σε εκδηλώσεις υστερίας, ήταν μια πραγματικότητα και προφανώς στηριζόταν στην ικανότητα του συγκροτήματος όχι μόνον να πιάσει το σφυγμό της νεολαίας, αλλά και να δημιουργήσει νέα δεδομένα.

Ασφαλώς, άλλοι οι Beatles του Please, Please me και του Love me do, και άλλοι του Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band και του Lucy in the sky with diamonds. Τα τέσσερα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει προσέδωσαν μια απίθανη μετάλλαξη, μια ωρίμανση. Το χαρούμενο νεανικό γκρουπ βάδιζε πλέον πάνω στις ατραπούς της ψυχεδέλειας θέτοντας άλλα ερωτήματα, προβάλλοντας άλλες απόψεις.

Η ιστορία, έκτοτε, είναι αρκετά γνωστή, το συγκρότημα διαλύθηκε, η Yoko Ono κατηγορήθηκε, δικαίως ή αδίκως για αυτή την εξέλιξη. Πέρασε περισσότερο από μισός αιώνας, και παρά την αδιάλειπτη, δυναμική παρουσία των Stones, οι Beatles στέκονται δίπλα τους ισότιμα.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του Lennon, το 1994 στη Νέα Υόρκη ο McCartney επρόκειτο να ανέβει στη σκηνή προκειμένου να εισαγάγει τον John στο πάνθεον του The Rock & Roll Hall of Fame. Οι σχέσεις του Paul με την Οno περνούσαν μια ύφεση και η πρώην σύντροφος του Lennon του δίνει στα παρασκήνια μια κασέτα που έφερε μια χειρόγραφη ετικέτα του Lennon η οποία έγραφε: "For Paul". Μέσα υπήρχαν τρεις πρόχειρες, οικιακές ηχογραφήσεις ακυκλοφόρητων τραγουδιών, συνθέσεις όλες του John.

Εκείνη την εποχή, οι εναπομείναντες Beatles, βρίσκονταν σε μια όχι και τόσο γνωστή, στο ευρύ κοινό, συνεργασία για το τηλεοπτικό τους ντοκιμαντέρ Anthology. Ένας απρόθυμος George Harisson πείστηκε τελικά, ότι άξιζε μια προσπάθεια ώστε να αξιοποιηθούν εκείνα τα τρία κομμάτια της κασέτας. Επιστρατεύτηκε η πιο σύγχρονη, τότε, τεχνολογία ηχογράφησης προκειμένου να βελτιώσει την αμυδρή φωνή του Lennon και να μειώσει τον θόρυβο της πολύβουης Νέας Υόρκης, αφού όπως είπαμε ηχογραφήθηκε στο σπίτι του Lennon με πενιχρά μέσα.

Τα δύο από τα τρία κομμάτια της κασέτας, το Free As A Bird και το Real Love κυκλοφόρησαν το ΄96 με αμφίσημη υποδοχή. Μερικοί κριτικοί θεώρησαν ότι η χρήση της φωνής του εκλιπόντος John ήταν κάτι σαν μακάβριο τέχνασμα, ενώ άλλοι θρηνούσαν για την απουσία του, ή για το ανεπίστρεπτο εκείνης της εποχής.

Απόμενε το τρίτο κομμάτι, με τίτλο Now and then, αλλά ο George κάθε άλλο παρά ενθουσιασμένος ήταν. Λέγεται ότι το χαρακτήρισε ως «σκουπίδι». Ο Paul άφησε υποσχέσεις ότι κάποια στιγμή θα επανέλθει και θα το επεξεργαστεί. Τα χρόνια κυλούσαν, ο Harrison πολύ ταλαιπωρημένος άφησε την τελευταία του πνοή τον Νοέμβριο του 2001 στα 58 του χρόνια.

Η τεχνολογία όμως κάλπαζε κομίζοντας απίστευτες δυνατότητες, ώστε το 2022, ο 80χρονος McCartney με την βοήθεια του σκηνοθέτη του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών Peter Jackson, δημιούργησε ένα εικονικό ντουέτο στο I’ve Got A Feeling, κομμάτι των Beatles από το 1969, με τον 28χρονο, τότε, Lennon. Η διαβόητη τεχνητή νοημοσύνη επέτρεψε στους τεχνικούς να απομονώσουν να επεξεργαστούν τη φωνή του Lennon με υψηλότερη ευκρίνεια.

Έτσι, ένα χρόνο αργότερα, με την τεχνολογία σύμμαχο, αν όχι κυρίαρχη, ο McCartney, ο Ringo, και ο γιος του σπουδαίου παραγωγού George Martin, Giles, κυκλοφόρησαν το Now and then. Ένα απλό, ερωτικό, μελαγχολικό κομμάτι με πολύ ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση που δεν είναι βέβαιο ότι θα συγκινήσει εκείνους που δεν έζησαν, έστω και στα τελευταία τους, τουs Beatles, αλλά σίγουρα θα δημιουργήσει κύματα νοσταλγίας όχι μόνο για το συγκρότημα, αλλά και για την εποχή που πρωταγωνιστούσαν, σε πρεσβύτερους.

Απομένουν τα ερωτηματικά, αν αυτή η θαυματουργή τεχνολογία θα χρησιμοποιηθεί μόνο για να συγκινήσει φιλόμουσους με μνήμη ή θα ξαναγράψει το παρελθόν παραποιώντας το κατά το δοκούν. Δεν θα είναι ούτε ευχάριστο ούτε καλόβουλο.