In motor racing, emotion is dangerous. Τάδε έφη sir Jackie Stewart, που σε ελεύθερη μετάφραση μας λέει ότι: στα μηχανοκίνητα σπορ, το συναίσθημα είναι επικίνδυνο. Αυτή ήταν με τόσες λίγες λέξεις η αιτία και η αφορμή, που σφράγισε το δράμα της σχέσης ανάμεσα στον Gilles Villeneuve και τον Didier Pironi. Με την ευθύνη του σεναρίου στον Gabriel Clarke και την σκηνοθετική επιμέλεια του Torquil Jones, γυρίστηκε το 2022 ντοκυμαντέρ με τίτλο VILLENEUVE PIRONI και υπότιτλο, «το αγωνιστικό δράμα που δεν έχει ειπωθεί».

Αναφέρεται στη διαμάχη δυο πιλότων της F1 που ανήκαν στην ίδια ομάδα, τη Ferrari, και παρά το γεγονός μιας πρώιμης φιλίας, οδηγήθηκαν σε μια ανεπίστροφη σύγκρουση και από εκεί στο μοιραίο τέλος και των δύο που δεν ήταν και τόσο ασύνδετο παρά το χρονικό σκαλοπάτι των θανάτων τους.

Βέβαια για τους ενδιαφερόμενους και τους παροικούντες της αγωνιστικής Ιερουσαλήμ η υπόθεση ήταν γνωστή. Ωστόσο, το ντοκυμαντέρ προσφέρει με λεπτομέρειες την υπόθεση στο ευρύτερο κοινό. Ο υπότιτλος δίνει πιασιάρικα μεν, με ακρίβεια δε το περιεχόμενο. Ότι ο κόσμος της F1 ήταν, εξ απαλών ονύχων, σκληρός και βουτηγμένος στην πολιτική δεν ήταν ποτέ μυστικό. Το περιβάλλον είναι επικίνδυνα ανταγωνιστικό και οι σχέσεις φιλίας και στοργής πράγματα σπάνια.

Είναι τόσο λίγα τα πλάσματα που αντέχουν σε αυτή τη μόνιμη ένταση ανάμεσα στη σφύρα των επιδόσεων και το άκμονα της δημόσιας έκθεσης, και αν δεν είναι διαρκώς οπλισμένα με έναν αλύγιστο εγωισμό, οι μέρες τους είναι μετρημένες. Η σχέση του Καναδού με τον Γάλλο, ξεκίνησε ήσυχα το 1981 όταν ο νεότερος Didier ήρθε στη Scuderia. Ο Gilles βρισκόταν εκεί από το '79, στη σκιά του Jody Scheckter που κατέκτησε τον τίτλο. Τις επόμενες χρονιές η ομάδα δεν είχε ανταγωνιστικό υλικό.

Ο Gilles είχε κερδίσει αυτό που ελάχιστοι είχαν αποσπάσει από τον Enzo. Τον θαυμασμό. Τον είχε, ο γέρος, για τον Tazio. Toν είχε και για τον Gilles. Στα μάτια του ο Καναδός ήταν μια μεταπολεμική έκδοση του Nuvolari, με όλη τη μεγαλοπρέπεια της περιφρόνησης των κινδύνων, μια τρομακτική αφοσίωση για την επίδοση και τέλος το πιο επικίνδυνο απ’ όλα, μια υπερσυναισθηματική προσέγγιση.

Στην άλλη πλευρά του γκαράζ ο Didier είχε και την ταχύτητα του Gilles, ο Prost θα πει ότι συχνά ήταν ταχύτερος, την ίδια αφοσίωση για επικράτηση και τέλος το ψυχρό, γαλάζιο βλέμμα που μέσα στην πίστα μπορεί να συντρίψει και την πιο ακλόνητη αυτοπεποίθηση. Σε μια ομάδα σαν τη Scuderia, όπου η ίντριγκα κατά παράδοση αποτελεί μια κύρια πρακτική, ήταν η συνταγή για την τέλεια καταιγίδα, ήταν το μονοπάτι για την απόλυτη ρήξη με καταστροφικά αποτελέσματα. Όπερ και εγένετο.

Παρελαύνουν πολλές προσωπικότητες που έζησαν τα γεγονότα, καταθέτοντας τις απόψεις τους, φωτίζοντας τις πτυχές του δράματος. Από την πλευρά του Καναδού, η σύζυγος Joan και τα παιδιά του Melanie και Jacques. Από τη πλευρά του Γάλλου, η σύντροφός του και μητέρα των δίδυμων παιδιών (Didier και Gilles!) που ποτέ δεν γνώρισε ο Didier, η Cathrine Goux.

Από την Scuderia, οι Mauro Forghieri, Marco Piccinini, Brenda Vernor, Pietro Corradini κάνοντας σαφείς, μαζί με τις ερμηνείες τους και τις τοποθετήσεις τους, αλλά και το πνεύμα της ομάδας, τότε που ακόμα ζούσε ο πατριάρχης. Μαζί τους οι Alain Prost, Jackie Stewart, Jody Scheckter, John Watson, ο γνωστός δημοσιογράφος Nigel Roebuck και άλλοι, οι οποίοι συνθέτουν ένα πλήρες πάνελ, λεπτομερούς εξήγησης των συμβάντων.