Diego & los Ιndios - (Tετάρτη 4 Μαίου 2016) Print

Μπήκε, ο Diego Simeone ο αθεόφοβος, μέσα στην Allianz Arena, κρατώντας με το αριστερό χέρι τα καλαμπαλίκια του και το δεξί  προς τα κάτω με τον δείκτη και το μικρό δάκτυλο τεταμένα. Τσαμπουκάς στα όρια του προβοκάτορα.

Λατινοαμερικάνος με όλη το βάρος της καταγωγής, ευέξαπτος, δυσιδέμων, εκρηκτικός. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μαρτυρούν πολλά. Η συμπεριφορά του, τα υπόλοιπα.

Κι όλα αυτά, σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο είναι περισσότερο σόου και λιγότερο λαϊκό παιχνίδι, όπου οι ποδοσφαιριστές σε ανώτατο επίπεδο φλερτάρουν περισσότερο με την έννοια του σταρ και λιγότερο με τον ορισμό του λαϊκού αθλητή.

Όπου τις διακρίσεις, τις φέρνουν περισσότερο οι προϋπολογισμοί και οι χορηγίες και λιγότερο το πηγαίο ταλέντο ή ο έρωτας για τα χρώματα της φανέλας.

Σε αυτή την εποχή, της τηλεοπτικοποίησης και της αχαλίνωτης προβολής, χαρακτήρες σαν αυτόν του Αργεντίνου προπονητή  είναι σχεδόν απαραίτητες και σαφώς πιο συμπαθείς από κάθε είδους σταρ. Αν και κάποιοι, θα υποστηρίξουν ότι τελικά και αυτές είναι, με ένα τρόπο, συμπεριφορές σταρ.

Στον επαναληπτικό ημιτελικό με την Bayern, ο Diego Pablo Simeone González γνωστός και ως Cholo, ήταν ο εαυτός του. Χτύπησε τον βοηθό του Pedro Pablo Matesanz, παραλίγο να πιαστεί στα χέρια με το επιτελείο της Bayern, και σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν ένα ηφαίστειο. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν ζει τα παιχνίδια!

Ο Αργεντίνος ταιριάζει πολύ στο προφίλ που προτάσσει η ομάδα που προπονεί. Η Αθλέτικο αντιπροσωπεύει τις φτωχότερες, λαϊκότερες τάξεις , σε αντίθεση με την Ρεάλ που ήταν το κατεστημένο, από τότε που ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ΄ των Βουρβόνων χορήγησε τον τίτλο «Real» προσθέτοντας το στέμμα, στο έμβλημα του συλλόγου.

Στις μέρες μας, είναι κάπως δύσκολο να ξεκαθαρίσεις κατά πόσο είναι ισχυρές αυτές οι αντιθέσεις. Η ταξική αντιπαλότητα, δηλαδή, μεταξύ των συλλόγων. Κατά πόσο, αυτό που λέγεται για την Αθλέτικο ως  αίσθηση εξέγερσης (sentimiento de rebeldia), είναι ακόμα ζωντανό.

Η παρουσία, πάντως, του προπονητή εγγυάται στην ομάδα το προσωνύμιο Los Indios (οι Ινδιάνοι), που  πιθανότατα πιστώνεται στην απόκτηση αρκετών παικτών από τη Νότια Αμερική τη δεκαετία του '70.

Στις μέρες μας που οι ομάδες κρατούν ελάχιστα εθνικά στοιχεία οι  Rojiblancos (Ερυθρόλευκοι) του Αργνετίνου Cholo θα αντιμετωπίζουν στον τελικό του Champions Legaue, μια εκ των Man. City ή Real.

Με την Αθλέτικο να έχει 12 γηγενείς ποδοσφαιριστές, την Ρεάλ 7, και την Σίτυ 6, η προτίμηση δεν μπορεί να είναι για την ομάδα του μαυροφορεμένου Simeone για τους εξής λόγους. Είναι η ομάδα με τον μικρότερο προϋπολογισμό, με τους λιγότερους σταρς και με το πιο ενισχυμένο εθνικό στοιχείο.

Δεν είναι άσχημο, που σε αυτό το επίπεδο, επιζεί ακόμα μια ταξική αντιπαλότητα.