Χορηγίες και σπορ (16.10.2009) Print

Η εμπλοκή, η εργασία στην ομάδα της Scuderia είναι από μόνη της μια δύσκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον όταν η θέση εργασίας είναι το κάθισμα των μονοθεσίων της ομάδας.

Η έλευση του Fernando Alonso και των υποστηρικτών του (τράπεζα Santander) στο Maranello, ήταν αναμενόμενο ότι θα δημιουργούσε προβλήματα.

Πρώτον διότι χρειάστηκε να σπάσει το συμβόλαιο του Raikkonen. Ο Φιλανδός μπορεί να «ικανοποιήθηκε» οικονομικά αλλά δεν είναι από εκείνους που σωπαίνουν.

Πολύ πρόσφατο το crashgate για να ξεχαστεί...

Όσο αδιάφορος και να φαίνεται επιφανειακά, προφανώς ενοχλήθηκε ώστε να κάνει λόγο για τον παγκόσμιο πρωταθλητή που «αγοράζει» θέση εργασίας. Δεύτερον διότι ο διάδοχός του στην ομάδα, ο πρώτος Ισπανός τιτλούχος στην F1, προέρχεται από τη Renault και το «crashgate» είναι πολύ πρόσφατο και πολύ βαθύ για να το ξεχάσει ο πλέον θιχθείς από αυτό. Ο λόγος για τον μελλοντικό team mate του στη Scuderia, Felippe Massa, που τα γεγονότα της περσινής Σιγκαπούρης του στέρησαν πιθανότατα έναν τίτλο. Ο Βραζιλιάνος έκανε την πρώτη επιθετική κίνηση μιλώντας στα μέσα της πατρίδας του με όχι και τα κολακευτικότερα λόγια για τον Fernando. Η ομάδα προσπάθησε να τα συμμαζέψει και να εξωραΐσει το κλίμα εν όψει τη επικείμενης συνεργασίας τους, αλλά και της επόμενης χρονιάς όπου ο ανταγωνισμός δεν αφήνει περιθώρια για εσωτερικές έριδες.

Τα προηγούμενα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλοί οδηγοί φέροντες το χρήμα των χορηγών τους ψάχνουν για θέσεις στο grid, δείχνουν ότι η υπόθεση έχει ξεφεύγει από το πιο στενό, πιο ενδιαφέρον, και σαφώς πιο ανθρώπινο πεδίο αντιπαράθεσης πιλότων, και έχει μετατραπεί σε μια οικονομική αντιπαράθεση, μεγάλων μάλιστα συμφερόντων.

Βεβαίως τα παραπάνω δεν είναι απαραίτητα και μόνον αρνητικά. Οι παλιότεροι θα ενθυμούνται ότι το ’71 ο Niki Lauda «αγόρασε» το bucket στην ομάδα F2 της March, τη στιγμή που ο team mate του, Ronnie Peterson πληρωνόταν.

Τέσσερα χρόνια αργότερα (‘75) ο Αυστριακός κερδίζει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο με τη Scuderia και το ’84 τοn τρίτο και τελευταίο με την McLaren. Ο Ronnie είχε χαθεί δυο μέρες μετά από εκείνον το άσχημο αγώνα του Σεπτεμβρίου του ’78 στη Monza. Δεν κέρδισε ποτέ τίτλο, ενώ μέχρι να φύγει και ο James Hunt από τον μάταιο τούτο κόσμο δεν έπαψε να κατηγορεί για εκείνο το ατύχημα, στην εκκίνηση της Monza, την αγωνιστική θρασύτητα του Patrese.

Ως πρακτική λοιπόν, η εξαγορά θέσεων εργασίας στο χώρο της F1 σε επίπεδο οδηγών, υπήρχε ίσως «εξ απαλών ονύχων» αλλά ειλικρινά:

Ποιος πιστεύει ότι από αυτούς τους προσφέροντες χρήμα, θα εξελιχθεί στον επόμενο Lauda;

Που θα συναντήσει μάλιστα τον επόμενο Peterson

 

 

Aναρτήθηκε και στο wmotors.gr