To μεγαλύτερο ράλυ της ιστορίας – (Τρίτη 18 Απριλίου 2017) Print

Αύγουστος του ’77. Παναθηναϊκό στάδιο κατά τη διάρκεια του  Singapore Airlines London to Sydney Rally. Ο Τάσος είναι παρών και σηκώνει την μηχανή για να αποθανατίσει με το νο 67 τους Αμερικανούς Dennis Lundstedt, Erick Hauge, Richard Dahn που συμμετείχαν με το εικονιζόμενο Jeep CJ6.

Το τριμελές πλήρωμα είχε την τύχη να ολοκληρώσει στην 22η θέση στους 47 τερματίσαντες, σε αυτό που χαρακτηρίστηκε ως το μακρύτερο ράλυ του κόσμου.  Στο φόντο διακρίνεται στην ουρά του αυτοκινήτου ο Μανώλης Μακρυνός, με το καπελάκι του Δ.Ρ.Α. εκείνης της χρονιάς, και μπροστά από το Jeep ο Τάκης Κουτσίκος με λιγότερα κιλά και περισσότερα μαλλιά. Πορεία ανεπίστροφη για τους περισσότερους εξ ημών.

Η ιδέα ήταν απλή, η εφαρμογή της ήταν σύνθετη και πολύπλοκη. Ένα ράλυ μήκους 30.000 χιλιομέτρων που θα συνέδεε δυο όπερες. Το Covent Garden του Λονδίνου με την Opera House του Σύδνεϋ. Χορηγημένο από την Singapore Airlines. Ξεκίνησε με δώδεκα μέρες συνεχούς οδήγησης μέσα από έντεκα χώρες, από την Βρετανική πρωτεύουσα έως το Μαντράς της νοτιανατολικής Ινδίας. Μια από τις 11 χώρες ήταν και η Ελλάδα, για αυτό και η φωτό.

Όσα αυτοκίνητα έφτασαν μέχρι εκεί φορτώθηκαν σε βαπόρια και πέρασαν μαζί με τα πληρώματα και τα οχήματα υποστήριξης στη Μαλαισία. Αφού τη διέσχισαν μέχρι την Σιγκαπούρη, η οποία είχε μόλις πριν 12 χρόνια πάψει να είναι βρετανική αποικία, πέρασαν πάλι με βαπόρια στην Αυστραλία όπου τους περίμενε το τελευταίο και δυσκολότερο τμήμα της περιπέτειας. Έπρεπε να καλύψουν 13.200 χιλιόμετρα σε επτά μέρες και 16 ώρες.

Δυο Μerc 280E βρέθηκαν στις δυο πρώτες θέσεις του βάθρου. Νικητές ήταν οι Βρετανοί Andrew Cowan - Colin Makin - Mike Broad, στη δεύτερη θέση οι συμπατριώτες τους Tony Fowkes - Peter O’Gorman. Στις επόμενες δυο θέσεις συναντάμε δυο Citroen CX 2400. Στην τρίτη τον Ιρλανδό Paddy Hopkirk με  πλήρωμα τους Βρετανούς Michael Taylor και Bob Riley, ενώ τέταρτοι ολοκλήρωσαν οι Γάλλοι Claude Laurent - Jean Claude Ogier.

Οι νικητές Andrew Cowan - Colin Makin - Mike Broad.

Γνωστότερος όλων αυτών, σε μας τότε, ο Paddy Hopkirk, που πριν δέκα χρόνια είχε επικρατήσει εμφατικά στο ΙΔ΄ Δ.Ρ.Α. μετά την αδικία της προηγούμενης χρονιάς.  Μα και ο Cowan είχε έρθει στο Δ.Ρ.Α. ενώ ο Laurent είχε ολοκληρώσει τρίτος στο ΙΣΤ΄ (’69) με ένα ταπεινό Daf 55. 

Ξεχασμένο, ίσως, ότι ανάμεσα στους 47 τερματίσαντες βρίσκεται και το όνομα ενός Έλληνα. Ήταν ο Γιάννης Σταθάτος, ο οποίος με συνοδηγό τον  Erling Jensen, δηλωμένο ως Δανό στις συμμετοχές έφερε το Peugeot 504TI με το νο. 5 στις πόρτες, 27ο στον τερματισμό στην όπερα του Σύδνεϋ ξεπερνώντας χίλιες μύριες αναποδιές όπως όλοι συμμετέχοντες.

Oι Ιρλανδοί Michael O’Connel - Anne O’Connel - John Keating με την CX2400 (# 71) τερμάτισαν μια θέση πίσω από τον Γ. Σταθάτο, ενώ οι Βρετανοί Basil Wadman - Mark Shand - Robert Arthur με το 504 (# 40) δυο θέσεις πιο μπροστά.