Την τελευταία Τετάρτη του Αυγούστου του 2018, η μικρή παρέα επιστρέφει οδικώς από τη Φωκίδα. Αποφεύγοντας τη διασταύρωση του Κάστρου και μην νιώθοντας άνετα στο κομμάτι Ορχομενός, Σωληνάρι, Αλίαρτος ακολούθησα την εναλλακτική διαδρομή μέσω Καρυάς. Οι ατελείωτες στενές ευθείες που διατρέχουν τον εύφορο κάμπο, είχουν  ελάχιστο κυκλοφοριακό φόρτο, αποκλειστικά από όσους εργάζονται στα χωράφια. Εκεί που μέχρι το 1931 δέσποζαν τα νερά της λίμνης Κωπαΐδας και η ελονοσία. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας, για να ξεπεραστούν τεχνικά, οικονομικά, νομικά προβλήματα και να παραδοθούν 240.000 στρέμματα προς καλλιέργεια.

Λίγες εκατοντάδες μέτρα πριν από την βόρεια είσοδο στην Αλίαρτο, η γη τέμνεται από την κοίτη του Βοιωτικού Κηφισού ποταμού. H γέφυρα που υπάρχει λειτουργεί και ως φράγμα. Εκεί, δεινός σκιέρ, καθώς έκοβε για το σλάλομ του, σήκωνε  ομπρέλες νερού που φωτίζονταν από το απογευματινό φως. Προφανώς ήταν θιασώτης της σχολής σκι που λειτουργεί στη Θέση Αμμώτη. Ο συνδυασμός της δραστηριότητας, της ώρας, του τόπου άξιζε μερικά κλικ, αναμφιβόλως.

O Νοέμβριος του ’73 ήταν το κορυφαίο αντιστασιακό γεγονός κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, ταρακούνησε το καθεστώς αλλά δεν το γκρέμισε. Αντίθετα ο Μίμης, ο κατά τον Γ. Παπαδόπουλο αρσακειάς, Ιωαννίδης επέβαλε έκτοτε σκληρότερη γραμμή  και χρειάστηκε ένα πελώριο, σε διαστάσεις εθνικής προδοσίας, λάθος του προκειμένου να απαλλαγεί ο τόπος από τη επτάχρονη αμαρτία. Το πραξικόπημα στην Κύπρο και η τουρκική εισβολή που περίτρανα απόδειξε ότι οι πραξικοπηματίες πέραν από την οπισθοδρόμηση της  πατρίδας είχαν αποσυνθέσει μέχρι διαλύσεως το στράτευμα, είχαν δηλαδή οικτρά αποτύχει και πάνω στο αντικείμενό τους.

Κάπως έτσι τις τελευταίες ώρες της 23^ης Ιουλίου του 1974, η απερίγραπτη χαρά στην Ελλάδα από την πτώση της χούντας, μεταφραζόταν σε άφατο πόνο στην Κύπρο. Ήταν τότε που ξεκινούσε η διαβόητη περίοδος της Μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι δεκαετίες αργότερα τόσο η εξέγερση του Νοεμβρίου όσο και η Μεταπολίτευση άρχισαν να δέχονται πυρά ομαδόν ως τα αίτια πολλών δεινών. Κι όμως, πριν μισό αιώνα, όλα συνηγορούσαν πως όλες οι πελώριες δοκιμασίες που ξεκίνησαν από τον Αύγουστο του ‘36, για να μην πάμε χρονικά ακόμα πιο πίσω, έκλειναν τον κύκλο τους και μια νέα εποχή, γεμάτη αισιοδοξία ανέτειλε.

Κυριακή πρωί, τέλη Ιουλίου, η πρωτεύουσα άδεια με λιγοστά τροχοφόρα στις έρημες αβενιάδες και το θερμόμετρο να δοκιμάζει για πολλοστή μέρα τις αντοχές των πολιτών. Στον ιερό ναό, τρία σενάρια διαδέχονται το ένα το άλλο. Η λειτουργία της Κυριακής, το μνημόσυνο των απόντων, η βάπτιση. Μικρή αποτύπωση του κύκλου της ζωής, σε θρησκευτικό επίπεδο. Οι πιστοί κοινωνούν, οι μνημονεύοντες περνούν δίπλα για τον καφέ, οι βιντεολήπτες τραβούν τα πρώτα πλάνα με τους χαρούμενους γονείς και το αμέριμνο αβάπτιστο. Άλλοι κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια, άλλοι τα ανεβαίνουν.

Μαζί με τις υποστηρικτικές φράσεις για τους παρόντες που απέμειναν μονάχοι, θα απλωθούν αγκαλιές, θα ακουστούν ασπασμοί. Με μνήμες και για άλλους που ανεχώρησαν νωρίτερα, όλοι τους αγαπημένοι. Με ένα κόμπο στο λαιμό που κάνει τις συλλαβές να σπάνε, για όσους τους θυμούνται. Καθώς οι παριστάμενοι είναι φυσιολογικοί άνθρωποι θα αποσπαστούν από δεσμά ταξικά, φυλετικά, εθνικά. Θα απλωθεί μια γαλήνη. Το μωσαϊκό, τα κόλλυβα, οι εικόνες, οι πορφυροί στολισμοί από έναν άλλο τόπο. Το παρελθόν, είναι ένας άλλος τόπος.

Στον κυβερνητικότερο της κυβερνήσεως ιστότοπο αναρτήθηκε συνέντευξη που παραχώρησε διανοητής σε κριτικό κινηματογράφου. Στο σύνολό της, κόμισε λιγότερα από τα εκατοντάδες σχόλια αναγνωστών που ακολούθησαν. Είναι μια συνθήκη που παγίως διέπει το εν λόγω σάιτ και ο υγιής αναγνώστης δυσκολεύεται να αποφασίσει αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό για την υπόσταση του ιστότοπου. Για να το ορίσουμε καλύτερα: Σε κανέναν ισορροπημένο, μη κουτσομπόλη, ενημερωμένο, πολίτη δεν θα έλειπε αν σήμερα το πρωί σταματούσε την λειτουργία του. Είναι δε περίπου βέβαιο, ότι σε πολλούς θα γεννιόταν και ένα αίσθημα ανακούφισης για την τροχοπέδη στο ισχυρό σύστημα της γιγάντιας προβολής της λαϊκογκλαμ κουλτούρας, της οποίας η συγκεκριμένη ιστοσελίδα είναι κορυφαίος πρεσβευτής - χορηγός. Πλην όμως θα έλειπε σε όλους, όσοι μέσα από τα αναγραφόμενα σχόλια, αποκτούν μια πληρέστερη εικόνα για το πώς σκέφτονται και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όσοι μιλούν και γράφουν την ελληνική γλώσσα.

Στο προκείμενο, οι αντιδράσεις για την συνέντευξη μοιράστηκαν ανάμεσα σε ένα κύμα υποστήριξης των απόψεων του διανοητού και στη χλεύη τους. Η πρώτη περιείχε τα συνήθη επιχειρήματα καθώς και ολίγα θαυμαστικά, επαινετικά. Η δεύτερη χωρίστηκε μεταξύ των πιστών της θρησκείας την οποία κατέκρινε ο διανοητής και με δυσκολία βρισκόταν κάτι ενδιαφέρον, πέραν από επίπεδους αφορισμούς. Στο άλλο μισό της κριτικής όμως, στο πιο οικουμενικό, υπήρχαν μερικά πολύ εύστοχα, ευφυή και νόστιμα σχόλια.