
Αρκετά γνωστή η διαμάχη για το ποιος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Tούτη η ενότητα, αφιερώνεται σε όσους πιστεύουν ότι οι σελίδες των βιβλίων, μπορούν να διεκδικήσουν αυτή τη διάκριση.
|

Ο Michel Onfray γεννήθηκε πριν 51 χρόνια στην Νορμανδία. Παιδί αγροτών, δεν φαίνεται να δυσκολεύτηκε να πάρει το PhD του στη φιλοσοφία. Είναι προφανές ότι έχει καταβροχθίσει πολλά κυβικά μέτρα βιβλίων, ενώ δεν παρέλειψε να έχει συγγράψει τριάντα, μέχρι στιγμής.
Δεν αποτελεί ακριβώς την κλασσική εικόνα του ακαδημαϊκού, του εκπαιδευτικού αν υποτεθεί ότι υπάρχει, ότι ισχύει ακόμα κάτι τέτοιο στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.
Βεβαίως, βρέθηκε για είκοσι ολόκληρα χρόνια, στα καθηγητικά καθήκοντα, αλλά το 2002 παραιτήθηκε από το Γαλλικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Τότε ίδρυσε στην Caen λαϊκό Πανεπιστήμιο με σκοπό να διδάξει, μαζί με άλλους συναδέλφους του, φιλοσοφία.
Το Université Populaire, έτσι ονομάζεται το πανεπιστήμιό «του» είναι ανοικτό στον οποιοδήποτε δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να αφομοιωθεί στο κρατικό σύστημα, ενώ ο ιδρυτής του, αρνήθηκε, καθοδηγούμενος από λόγους αρχής, κάθε είδους κρατική βοήθεια από το δημόσιο. Οι οικονομικοί πόροι που κάνουν το ίδρυμα να εργάζεται προέρχονται από τις εκδόσεις του Onfrey και μέχρι στιγμής το εγχείρημα γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Τα βιβλία του έχουν τεράστια απήχηση στη Γαλλία ενώ έχουν μεταφραστεί σε 13 γlώσσες.
Στη χώρα μας κυκλοφόρησε πριν τέσσερα περίπου χρόνια το
«Πραγματεία περί αθεολογίας. Φυσική της μεταφυσικής»
Είναι μια έκδοση που δεν συνίσταται σε εκείνους που ανήκουν κάπου, σε όσους έχουν αποφασίσει ότι έχουν καταλήξει, σε όσους στηρίζονται σε αυτό που αποκαλούμαι παραδοσιακές αξίες.
Ο συγγραφέας δεν κρύβει τις προθέσεις του. Με δυνατές βάσεις, ισχυρές τοποθετήσεις, επιτίθεται χωρίς αναστολές σε όλα τα θεμέλια της παγκόσμιας θρησκευτικής παράδοσης. Ο ρηξικέλευθος φιλόσοφος δεν έχει γκρίζους αναγνώστες, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων, να έχει αδιάφορο κοινό. Η σε κερδίζει αμέσως ή δημιουργεί άλλον έναν ιδεολογικό αντίπαλο.
Με λόγο άμεσο, στέρεο σε οδηγεί εύκολα στα μονοπάτια της σκέψης του, της ιδεολογίας του. Δεν αντιμετωπίζονται εύκολα οι τοποθετήσεις του. Αν ιδεολογικά διαφωνήσεις και χάσεις στο κομμάτι της γνώσης, που είναι σχεδόν βέβαιο, τότε ο μόνος δρόμος που σου απομένει, είναι το μονοπάτι του μίσους, οπότε πάλι επιβεβαιώνεται η ιδεολογία του.
Χρήσιμο εργαλείο, για όσους γυρεύουν ένα στήριγμα, για όσους επιθυμούν να απομακρυνθούν από γνωστές, ρηχές νουθεσίες, για όσους μαρτυρούν κάθε μέρα άνευ αντικειμένου. Δηλαδή για πολλούς
Michel Onfray

|
|
Είναι χρήσιμο αλλά και ευχάριστο να διαβάζεις τις ιστορικές απόψεις Ευρωπαίων επιστημόνων. Ο κάθε συγγραφέας ξετυλίγει το κουβάρι του παρελθόντος, σύμφωνα με τις ανησυχίες του, την ειδίκευσή του και ξεκλειδώνει κάθε πόρτα του παρελθόντος σύμφωνα με την ιδεολογία του.
Είναι δυο φορές πιο ευχάριστο αν η έκδοση είναι καλογραμμένη, καλομεταφρασμένη και αποδεικνύει τον κόπο όλων όσων ασχολήθηκαν.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και η «Η ιστορία του κόσμου» των Jean Claude Barreau Guillaume Bigot (πρωτότυπος τίτλος: Toute l’ histoire du monde: de la prehistoire a nos jour)
|
Read more...
|

Με τίτλο ΜΕΤΕΩΡΗ ΧΩΡΑ και υπότιτλο "Από την κοινωνία της ανάγκης στην κοινωνία της αφθονίας (1975 – 2005)" ο Αντώνης Καρακούσης καταγράφει τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα.
|
Read more...
|

Η γνώση ανέκαθεν υπήρξε και παραμένει ένα υπέρτατο, ένα ανεκπλήρωτο απωθημένο. Ήταν και παραμένει ένας Σισύφειος μύθος. Και όσο ποιο πολλά μαθαίνει κανείς, τόσο πιο έντονη είναι η αίσθηση της άγνοιάς του.
Διαφωνίες όμως υπάρχουν, ακόμα και στο τρόπο προσέγγισης της γνώσης. Με τρόπο ανατρεπτικό αλλά και ανθρώπινο, ο
|
Read more...
|
Η μεταπολίτευση, αλλά και αργότερα η αναγνώριση της Εθνικής αντίστασης, έφερε μια άνευ προηγουμένου παραγωγή, αλλά και δημοσιοποίηση, έκδοση ιστορικών μελετών, λογοτεχνικών κειμένων, για την ταραγμένη δεκαετία του ’40. Η Ιταλική εισβολή, η αντίσταση στους κατακτητές, ο Δεκέμβρης, η εμφύλια σύγκρουση ήταν οι πυλώνες των σημαντικότατων γεγονότων που επηρέασαν ή καλύτερα καθόρισαν την νεότερη ιστορία της Ελλάδας.
Για τη γενιά που τα έζησε, η αφηγηματική ανάγκη προφανώς υπήρξε μεγαλύτερη, είτε διότι κρατικοί ή κομματικοί μηχανισμοί είχαν εμποδίσει την απρόσκοπτη κυκλοφορία απόψεων, είτε διότι τα γεγονότα ήταν πολύ νωπά ώστε να εκτεθούν μέσα από ένα προσωπικό φίλτρο.
Στο πλαίσιο αυτό ήρθε άλλη μια έκδοση από μια πρωταγωνίστρια των καιρών εκείνων, την Ηρώ Χατζή, σύζυγο του Θανάση Χατζή, κορυφαίου στελέχους του Κ.Κ.Ε. και Γενικού Γραμματέα του Ε.Α.Μ. την περίοδο 1941 – ’44.
Με τίτλο: "ΕΣΕΙΣ ΕΜΕΙΣ εσείς", η αφηγήτρια συστήνεται στο ευρύτερο κοινό,
|
Read more...
|
Η πληροφορία είναι ο θεμέλιος λίθος για κάθε απόπειρα συγγραφής βιβλίου με ιστορικό περιεχόμενο. Ο κατέχων την πληροφορία έχει το στρατηγικό πλεονέκτημα να γράψει ένα κατ’ αρχήν ενδιαφέρον βιβλίο.
Αυτό ακριβώς είναι το προτέρημα της έκδοσης του οίκου Λιβάνη «Ίμια, τα απόρρητα τηλεγραφήματα των αμερικανών» των δημοσιογράφων Αθανάσιου Έλλις και Μιχάλη Ιγνατίου.
Οι συγγραφείς εκμεταλλεύτηκαν την Αμερικάνικη νομοθεσία για την ελευθερία των πληροφοριών γνωστό ως Freedom of Information Act που επιτρέπει την αναζήτηση και δημοσίευση εγγράφων του Λευκού Οίκου του State Department καθώς και άλλων υπηρεσιών.
Οι δυο δημοσιογράφοι προσπάθησαν και απ’ ότι φαίνεται κατάφεραν να έχουν πρόσβαση στα 132 τηλεγραφήματα που αντηλλάγησαν ανάμεσα στις Αμερικανικές υπηρεσίες πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κρίσιμη τελευταία νύχτα του Ιανουαρίου του ’96 όταν ξέσπασε η κρίση ανάμεσα σε δύο γείτονες χώρες, ανάμεσα σε δύο συμμάχους, ανάμεσα σε μέλος της Ε.Ε. και την Τουρκία.
Ασφαλώς και υπάρχουν τμήματα μέσα στα τηλεγραφήματα, ενδεχομένως και άλλα άγνωστα τηλεγραφήματα, που παραμένουν λογοκριμένα. Θα ήταν αφελές να πιστεύει κανείς ότι το ισχύον νομικό καθεστώς θα έδινε τη δυνατότητα να φθάσει ένας ερευνητής τόσο σύντομα, τόσο βαθιά στην ουσία των πεπραγμένων.
Τα γεγονότα βέβαια ήταν, είναι σε ένα μεγάλο βαθμό γνωστά. Πέρα από την κάλυψη που προσέφεραν εκείνη την εποχή τύπος και τηλεόραση υπάρχουν και οι κατατεθειμένες απόψεις κάποιων
|
Read more...
|
H «Εμπειρία Εκδοτική» πρόσφατα κυκλοφόρησε τη βιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα με τίτλο: «μάλιστα, κύριε …Ζαμπέτα».
Είναι μια έκδοση που φέρει την υπογραφή του Κώστα Παπασπήλιου.
|
Read more...
|
«Ο άνθρωπος που τα ήθελε όλα»
Αυτός είναι ο τίτλος μιας ακόμα βιογραφίας για τον Σμυρνιό που άφησε ανεξίτηλο το ίχνος του σε πολλά επίπεδα τον 20ό αιώνα. Παρασυρμένος από την θεματολογία του Forestier, δεν κατάφερα να αντισταθώ στον πειρασμό και διάβασα απνευστί (σχεδόν) το πόνημα του Γάλλου δημοσιογράφου.
Αν κάποιος έχει διαβάσει τη βιογραφία του Peter Evans: «ARI – The Life and Times of Aristotele Socrates Onassis», (σε ελληνική έκδοση: Κάκτος 1988 «Ωνάσης»), αλλά και την «Ελληνική φλόγα» του γνωστού (και από την «Ελένη») Nicholas Gage ή Νίκου Γκατζογιάννη η δουλειά του Forstier δεν έχει να προσθέσει πολλά, εκτός από κάποιες γαργαλιστικές λεπτομέρειες και μια σειρά διαλόγων ανάμεσα σε προσωπικότητες της εποχής.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Ο Bobby Kennedy τηλεφωνεί στον Αρίστο με την προτροπή να απομακρυνθεί από τη Lee, αδελφή της Jackie. Ο Έλληνας μετά από μια παύση απαντά:
«Bobby, εσύ και ο Jack μπορείτε να γαμάτε την ηθοποιό σας όσο γουστάρετε, και εγώ θα γαμώ την πριγκίπισσά μου όσο γουστάρω»
Για να αποκωδικοποιηθεί ο λόγος του, να θυμίσουμε ότι ο Jack ήταν ο αδελφός του Bobby, o δημοφιλής πρόεδρος JFK, η ηθοποιός ήταν η Marilyn Monroe κα η πριγκίπισσα η αδελφή της Jackie, η Lee Bouvier που είχε, σε δεύτερο γάμο παντρευτεί τον Πολωνό πρίγκιπα, Stanisław Albrecht Radziwiłł.
|
Read more...
|
«Η ιστορία του αυτοκινήτου γράφεται στους δρόμους ως μια απρόβλεπτη διαδρομή. Συνδέει τον Χένρυ Φορντ με την Κοκό Σανέλ, τον Τεντέν με τον Τζέημς Ντην. Βάζει τους εκπατρισμένους εργάτες της Σιτροέν να διαμαρτύρονται παρέα με τους εκτοπισμένους των πόλεων. Στις αρχές του 21ου αιώνα, ενώ η διεθνής οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, το αυτοκίνητο δεν είναι πλέον σύμβολο ελευθερίας αλλά μέρος του προβλήματος. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τι θα συμβεί στο μέλλον; Ο Ηλίας Καφάογλου μας ξεναγεί στη μεγάλη περιπέτεια της αυτοκίνησης.» Αυτά αναγράφονται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Αυτοκίνητος κόσμος» εκδόσεις ύψιλον
|
Read more...
|
Η ιστορία δεν ανήκει κάπου. Μπορεί (συνήθως) να γράφεται από τους νικητές αλλά κτήμα τους δεν είναι. Μέσα από αυτό το πρίσμα ο καθένας μπορεί να ασχοληθεί, να μιλήσει, να γράψει για το παρελθόν, να εκφράσει τις απόψεις του.
Το πλήθος, το βάθος και η διασταύρωση των παρατιθέμενων στοιχείων είναι ο πλούτος, ενώ η τέχνη του συγγράψαντα είναι η ομορφιά της κάθε αφήγησης.
Ο Francois Forestier ασχολείται με ένα θέμα εύπεπτο, με ένα αντικείμενο που εκ των πραγμάτων μπορεί να κάνει ένα βιβλίο best seller. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις του πιο δημοφιλούς προέδρου των Η.Π.Α. του J.F.K. με μια από τις πιο επιθυμητές γυναίκες του πλανήτη, τη Marilyn Monroe είναι εξ’ ορισμού μια πικάντικη ιστορία. Αν σε αυτό το σκηνικό προστεθούν οι σχέσεις της οικογένειας Kennedy με το βαθύ οργανωμένο έγκλημα, και ολίγος ψυχρός πόλεμος των αρχών της δεκαετίας του ’60 τότε το άθροισμα γίνεται πολύ ελκυστικό.
|
Read more...
|
|
|
<< Start < Prev 21 Next > End >>
|
Page 21 of 21 |