Porsche Panamera Turbo. Ένστικτο ή Σύνδρομο; (07.11.2009) PDF Print E-mail
Article Index
Porsche Panamera Turbo. Ένστικτο ή Σύνδρομο; (07.11.2009)
2η σελίδα
All Pages

Είτε υποτεταγμένες στο ένστικτο επιβίωσης, είτε παραδομένες στο σύνδρομο της απληστίας, οι αυτοκινητοβιομηχανίες ωθούνται σε παραδοξότητες. Είναι ασφαλώς και η ταχύτητα αλλαγής της καθεστηκυίας τάξης των πραγμάτων που βοηθά σε αυτή την πρακτική. Η Panamera έρχεται με φούρια να αποδείξει αυτή τη θεωρία.

Για την Porsche παράδοξη κίνηση θεωρείται, η κατασκευή τετράπορτων, τετραθέσιων οχημάτων. Η αρχή της παραδοξολογίας ξεκίνησε στις αρχές του τρέχοντος αιώνα (2002) με την παρουσίαση της Cayenne. Η κίνηση ήταν επιτυχής για τα εμπορικά δρώμενα και όταν οι οικονομικοί δείκτες είναι αισιόδοξοι, οι ιδεολογίες αφήνονται στην τύχη τους, δηλαδή να υποφέρουν.

Η Panamera

ήρθε να εντείνει την παραδοξότητα. Μια τεράστια καρότσα με αντίστοιχη μάζα, με πανίσχυρο, σχεδόν πεντάλιτρο V8 κινητήρα, με τη συνδρομή του γνωστού και εξαίρετου PDK, ενίοτε τετρακίνητη, με ρυθμιζόμενες αεραναρτήσεις και επιδόσεις καλού αγωνιστικού αυτοκίνητου προφανώς είναι μια μεγάλη ανορθρογραφία για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του εργοστασίου. Για αυτούς Porsche σημαίνει μόνον διθέσιο, δίπορτο όχημα, με φλατ 6 μοτέρ που παράγει ήχο στριγκό και μια όχι τόσο φιλική ή εύκολη συμπεριφορά στη γρήγορη οδήγηση.

Βεβαίως οι απόψεις των φανατικών είναι τόσο σεβαστές όσο και χρήσιμες για να διατηρούν το μύθο της μάρκας στο διηνεκές αλλά όταν μιλούν τα λογιστήρια και οι marketers, οι απόψεις των υπολοίπων δεν απασχολούν.

Αυτή λοιπόν η τετράπορτη, τετραθέσια πρόταση αποτελεί πέρα από οτιδήποτε άλλο μια πλατφόρμα εφαρμογής όλων των τεχνολογιών αιχμής. Είναι κατά κάποιο τρόπο ένα κινούμενο τεχνολογικό πάρκο και μπορεί να γίνει ποθητή και μόνο για αυτό. Αν προστεθεί και το μαγικό σήμα, το σκηνικό ολοκληρώνεται.

Είναι όμορφη;

Δύσκολο να πεις. Στο σημείο αυτό, να μην συγχέεται η έννοια του ωραίου με εκείνη του εντυπωσιακού, διότι εντυπωσιακή πέραν πάσης αμφιβολίας είναι.

Το μέγεθος, οι καμπύλες, το σχήμα και ασφαλώς το εσωτερικό είναι τα κυρίαρχα σημεία αυτής αισθητικής «επίθεσης» που δέχεται ο περιστασιακός χρήστης. Σχεδιαστικά δεν είναι εύκολο να δημιουργήσεις ένα όμορφο σύνολο πέντε μέτρων με σχεδόν τρία μέτρα μεταξόνιο και πλάτος δύο.

Η ουρά της δείχνει να είναι το σημείο που υποφέρει σχεδιαστικά, αλλά η κουβέντα αυτή είναι ατέρμονη και οι απόψεις αυθαίρετες. Για κάποιους είναι ελκυστική, για άλλους όχι, χωρίς να χωράει σε καμιά άποψη τεκμηρίωση αφού δεν υπάρχουν κριτήρια.

Η συζήτηση για την εμφάνιση,

μας φέρνει πιο κοντά στην οριοθέτηση του χαρακτήρα της. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια λιμουζίνα υψηλών επιδόσεων, κατασκευασμένη να τέρψει κάθε επιθυμία εκείνων που έχουν συνηθίσει να ζητούν περισσότερο από πολλά. Το όνομά της προφανώς μαρτυρά την επιθυμία των δημιουργών της να εισβάλουν με απαιτήσεις στην πλούσια Αμερικάνικη αγορά, χαϊδεύοντας τα ώτα των υψηλών εισοδημάτων στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Η φιλολογία που θέλει το όνομά της να γεννάται από τις επιτυχίες του γερμανικού εργοστασίου τη δεκαετία του ’50 στον περίφημο αγώνα Carrera Panamericana αποκαλύπτει τόσο το ιστορικό βάθος της εταιρείας, όσο και τις αγωνιστικές καταβολές. Πέραν πάσης αμφιβολίας όμως, τα 550 Spyder που οδηγήθηκαν και νίκησαν εκεί, ελάχιστα κοινά στοιχεία είχαν, σαν αυτοκινητική αντίληψη, με τη σύγχρονη έκδοση της Panamera.


Στο δρόμο

Με δεδομένο το χαρακτηρισμό: λιμουζίνα υψηλών επιδόσεων, έχεις προετοιμαστεί για το τι θα συναντήσεις, αλλά τελικά αυτό που γνωρίζεις είναι περισσότερο από το αναμενόμενο.

Η τρυφηλή αίσθηση της πολυτέλειας, αναμεμειγμένη με την ακαταμάχητη ισχύ δημιουργεί ένα σπάνιο σύνολο που κάπως σε απροσανατολίζει κυρίως διότι είναι ασυνήθιστο και δυσκολεύεσαι να διαλέξεις στρατόπεδο.

Να είσαι ένας ήσυχος, νομοταγής, ήρεμος οδηγός απολαμβάνων τα αγαθά μιας λιμουζίνας, την ποιότητα κύλισης, αφουγκραζόμενος το ποιοτικό ηχοσύστημα; ή

ένας αποφασισμένος χειριστής βυθισμένος στην παραβατικότητα, εθισμένος στη χρήση μισής χιλιάδας ίππων, εξαρτημένος από τους βρυχηθμούς του V8 που προσπαθεί πολύ, ώστε, μην προκαλεί συνέχεια;

Ούτως ή άλλως η Panamera μπορεί απλόχερα να προσφέρει και τις δύο εκδοχές. Ταχύτητες με τριψήφια νούμερα που το πρώτο δεν είναι άσσος έρχονται κάτι παραπάνω από εύκολα. Εξ ίσου εύκολα κρατά αυτές τις ταχύτητες σε κάθε είδους καμπή, ενώ τα 390 χιλιοστά των εμπρόσθιων δίσκων και τα 350 των οπίσθιων επιβραδύνουν τους κάτι παραπάνω από δύο τόνους (με δύο επιβάτες και καύσιμα σχεδόν 2,3) υποδειγματικά, σημειώνοντας στιγμιαίες τιμές επιβράδυνσης έως και 1,97 G!

Για τις τιμές επιτάχυνσης, και μόνον η τιμή των 4,17 δευτερολέπτων που χρειάστηκε από στάση για τα πρώτα 100 χλμ/ωρ. τα μαρτυρά όλα, ενώ ακόμα πιο εντυπωσιακά είναι τα 21,3 δεύτερα από στάση για το χιλιόμετρο με ταχύτητα εξόδου 240 χλμ/ωρ!

Πέραν όμως αυτών των δίχως άλλο λαμπρών επιδόσεων είναι και η αίσθηση που δεν μετράται αλλά αποτιμάται με εξίσου θετικές κριτικές.

Ολοκληρώνοντας,

και για να μην απομακρυνόμαστε από την ιδεολογική βάση της εισαγωγής, η Panamera είναι τόσο ένα άριστο αγαθό που καλείται να καλύψει κάποια όνειρα όσων έχουν τις αντίστοιχες δυνατότητες, όσο και ένα προϊόν με το οποίο μια φημισμένη βιομηχανία επιχειρεί (και καταφέρνει) να ανοίξει τον κύκλο παραγωγής της και τη κερδοφορία της, χάνοντας όμως τμήμα της ταυτότητάς της και ενδεχομένως της ψυχής της.