Περί εκλογών (11.06.2009) - 4η PDF Print E-mail
Article Index
Περί εκλογών (11.06.2009)
All Pages
Στο ίδιο κλίμα μάλλον κινήθηκε και ο οικονομολόγος, επιχειρηματίας, προεδρικός σύμβουλος Bernard Baruch που μας συμβουλεύει: «Να ψηφίζεται εκείνους που σας υπόσχονται τα λιγότερα. Έτσι θα έχετε μικρότερη απογοήτευση.»

Από άλλο μετερίζι, αυτό του κωμικού, του κοινωνικού σχολιαστή του ηθοποιού ο Will Rogers μας επισημαίνει ότι: «αν πραγματοποιούνταν μόνον το 10 τοις εκατό αυτών που μας υπόσχονται προ των εκλογών, τότε δεν θα υπήρχε καμία παρακίνηση για να πάμε στον παράδεισο»

Ταυτόσημο όμως απαξιωτικό κλίμα, με το ανάλογο χιούμορ διατηρεί και ο τηλεοπτικός αστέρας, κωμικός James Douglas Muir "Jay" Leno που μας προειδοποιεί πως:

«αν ο θεός ήθελε να ψηφίζουμε θα μας είχε δώσει και υποψήφιους.»

Τέτοια ώρα, κάποιοι από εσάς θα γυρίζεται από τις παραλίες, άλλοι θα είστε μπροστά στην τηλεόραση ακούγοντας τα ext poles. Η σχετικά πρόσφατη αυτή ανακάλυψη έδωσε στο κωμικό Rober Orben την ευκαιρία να σχολιάσει: « Είχατε ποτέ την αίσθηση ότι ο μόνος λόγος του να έχουμε εκλογές είναι να ανακαλύψουμε αν τα exit poles ήταν σωστά;»

Το πολιτικό γίγνεσθαι στην Αμερική όμως, είναι διαφορετικό και ίσως κάπως ακατανόητο για μας. Συχνά και οι ίδιοι Αμερικανοί αναρωτιούνται για τις ατέλειες του εκλογικού τους συστήματος. Μια χαριτωμένη ερώτηση για την πατρότητα της οποίας δεν έχουμε σαφείς ενδείξεις είναι και η ακόλουθη: «Πως είναι δυνατόν για την προεδρία της Αμερικής να επιλέγουμε ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, ενώ για τον τίτλο της  Miss America οι υποψήφιες είναι 50

Για να ολοκληρώσουμε τις Αμερικάνικες απόψεις περί εκλογών να θυμίσουμε ότι αν υπάρχει μια σταθερή είναι ότι: « ο George Washington είναι ο μοναδικός πρόεδρος που δεν μπορεί να κατηγορήσει τις προηγούμενες κυβερνήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.» Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο Washington ήταν ο πρώτος πρόεδρος των Η.Π.Α. Ανέλαβε στις 30 Απριλίου του 1879.

Με την τεράστια πολιτική του εμπειρία ο Winston Churchill, ο και πατέρας της νίκης αποκαλούμενος σχολιάζει. «Κανένα τμήμα της μόρφωσης ενός πολιτικού δεν είναι πιο απαραίτητο από το να μάχεται στις εκλογές.»

Είναι προφανές ότι και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση κάποιοι έχουν επικρατήσει, κάποιοι θεωρούνται ηττημένοι. 

Σε κάθε περίπτωση όμως, όση περιφρόνηση νοιώθουμε για το σύστημα, όση οργή αισθανόμαστε για όσα συμβαίνουν γύρω μας, όση αγανάκτηση νοιώθουμε για όσα κατακλύζουν το δημόσιο βίο υπάρχει και η άποψη ότι τουλάχιστον ζει ακόμα το δικαίωμα έκφρασης και η δυνατότητα αντίδρασης.

Είναι σαν να παραπονιόμαστε ότι δεν έχουμε γάντια, δίπλα σε κάποιον που δεν έχει χέρια.

Χωρίς να ξέρουμε από πού, και πως  οφείλουμε να αντλήσουμε τις δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία, εντιμότητα και δημιουργικότητα. Αν δεν το οφείλουμε στις επόμενες γενιές το χρωστάμε στους εαυτούς μας.