E! Αύγουστος είναι! - Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013 PDF Print E-mail

Με τι να ασχοληθούμε; Με το καλοκαίρι, τις διακοπές, τον τουρισμό.

Κοιτώ τα ρεπορτάζ για τις τόσες σημαντικές προσωπικότητες που μας επισκέφθηκαν. Μερικές ακόμα ιστορίες επιτυχίας που (θα έπρεπε να) μας κάνουν περήφανους. Κι όλοι αυτοί οι επιφανείς, ευτυχισμένοι που ήρθαν εδώ. Ηθοποιοί της Μέκκας του κινηματογράφου, νεότευκτοι Ρώσοι μεγιστάνες, μόδιστροι, εμίρηδες και Άνασσες και λοιποί αστέρες των ταμπλόιντς. Κι' όλα αυτά στολισμένα με εμπνευσμένους τίτλους του τύπου “Απόβαση διασημοτήτων στο Αιγαίο”, “ναυμαχίες σελέμπριτις στο Ιόνιο” .

Δεν αντιστρατεύομαι, στη βάση της, την ιδεολογία του Τουρισμού. Ο τρόπος, ο τόσο φτηνός τρόπος είναι που ενοχλεί, η ολοκληρωτική εκβιομηχανισή του και το που πάει το παραγόμενο χρήμα με απασχολεί.

Το '76 επί δραχμής και εκτός Ε.Ε., ο Στρατής Τσίρκας το είχε εκφράσει επιθετικώς προφητικά, αλλά κάτι περισσότερο από εύστοχα στην “Χαμένη Ανοιξη” γράφοντας:

“...Θέλουν την Ελλάδα πόρνη να τους ανοίγει τα σκέλια στην ποδιά της Ακρόπολης να προμηθεύει μισοτιμής το ρίγος της αμαρτίας στις μαραγκιασμένες από τον πουριτανισμό ψυχές τους. Μας θέλουν γκαρσόνια ταβερνιάρηδες μαστρωπούς βαρκάρηδες επιβήτορες καμπαρετζήδες μπουζουξήδες χασισέμπορους αχ αμάν αμάν και συρτάκι αμέ και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν αρμέγουν τον τόπο το κρασί το λάδι τα πορτοκάλια τις ντομάτες τα ροδάκινα το βαμπάκι τα μάρμαρα το βωξίτη το λιγνίτη τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου. Κοίτα που καταντήσαμε κάθε πολιτικός και κόκκινο φανάρι στην πόρτα του και το όνομά του φωτισμένο σε ταμπελίτσα πλάι στο κουδούνι.”

Κι' αν πάμε ακόμα πιο πίσω, στην Ελλάδα των παραμονών του δεύτερου μεγάλου πολέμου έχουμε την μαρτυρία του Henry Miller από τις σελίδες του “Κολοσσός του Μαρουσιού”. Ήρθε, ο Miller για ένα μικρό χρονικό διάστημα, έκατσε τελικά 6 μήνες, αναγκάστηκε να φύγει λόγω της έναρξης του πολέμου και να τι έγραψε, αυτός, ο φίλος ενός Κατσίμπαλη, ενός Σεφέρη για την Ελλάδα:

“Τι είναι αυτό που προσδοκάς να είναι η γη όταν της δίνεται η σωστή ευκαιρία. Είναι το υπέρτατο κατώφλι της αθωότητας.”