Η συνέντευξη (T.Holman – T.van Gogh) (28.12.2012) PDF Print E-mail

Ο Πήτερ ένας πρώην πολεμικός ανταποκριτής, τέως πολιτικός αναλυτής, στα 56 πια, επισκέπτεται την 32χρονη Κάτια, ανερχόμενη ηθοποιό τηλεοπτικών σήριαλ προκειμένου, κατ’ εντολή του αρχισυντάκτη του, να της πάρει συνέντευξη.

Η συνάντηση ξεκινά ανορθόδοξα αλλά με χιούμορ, συνεχίζει άσχημα και καταλήγει ακόμα πιο άσχημα, στα όρια του δράματος, χωρίς ίχνος χιούμορ. Ότι συμβαίνει μεταξύ τους δεν χαρακτηρίζεται σαν συνέντευξη. Φαντάζει περισσότερο σαν αναμέτρηση και εξελίσσεται σε σύγκρουση.

Μια σύγκρουση ανάμεσα στο αρσενικό με το θηλυκό, ανάμεσα στη νεότητα με τη μεσηλικία, το ελαφρύ με το πνευματικό, τον έρωτα με το γαμήσι, το φαίνεσθαι με το είναι, το ευφυές με το ανόητο, το γνήσιο με το δήθεν και τελικά το αληθές με το ψευδές. Το δράμα της υπόθεσης είναι, ότι όλα αναμειγνύονται. Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, όλα συγγενεύουν.

Ταυτόχρονα, η ηθοποιός συχνά μετατρέπεται σε καλύτερη ρεπόρτερ από τον δημοσιογράφο και ο ρεπόρτερ εξίσου συχνά γίνεται καλύτερος περφόμερ από την ηθοποιό. Στην αρχή, ο θεατής ανάλογα με το φύλο, την ηλικία, την ιδιότητά του, έχει την τάση να συνταχθεί με έναν από τους πρωταγωνιστές. Λίγο αργότερα αισθάνεται πως και οι δύο εκφράζουν θεμελιωμένες απόψεις. Σύντομα όμως ανακαλύπτει πως το πεδίο δεν είναι ούτε καθαρό, ούτε καν ξεκάθαρα ακάθαρτο.

Ακροβατώντας πάνω στους μύθους της δημοσιογραφίας και του θεάματος, οι Ολλανδοί συγγραφείς * χρησιμοποιώντας υλικά της τρέχουσας εποχής, όπως την αναγνωρισιμότητα, τις εύκολες λύσεις, τον πλουτισμό, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, χτίζουν με μαεστρία το σκηνικό του αδιεξόδου της σημερινής πραγματικότητας. Οι πρωταγωνιστές, ερμηνεύουν εμφατικά τους ρόλους τους. Ανταποκρίνονται στο σφυροκόπημα των συνεχών διαλόγων, των εντάσεων της συνάντησης και στέκουν 90 λεπτά μόνοι τους μέσα στο ντεκόρ. Αν επιμείνουμε στην οπτική της αναμέτρησης και αν πρέπει να ορίσουμε αυτόν ή εκείνη που επικράτησε από τούτη τη σύγκρουση το αποτέλεσμα είναι αόριστο. Μια υπεροχή στα σημεία, ίσως, για την Κάτια που εν αρχή φαίνεται εύκολο θήραμα στα νύχια του έμπειρου Πήτερ, αλλά στο τέλος τον εγκλωβίζει περισσότερο απ’ ότι εκτέθηκε η ίδια.

Τελικά, αποδεικνύεται μια ενδιαφέρουσα, ζωντανή παράσταση, που τη γεμίζει με άνεση ένα ωραιότατο θεατρικό ζευγάρι. Ανήκει, βέβαια, σε αυτές που δεν καταλαβαίνεις αν εγκαταλείπεις την αίθουσα με με αισιόδοξα ή απαισιόδοξα συναισθήματα. Την ώρα πάντως που ολοκληρώνεται η θεατρική βραδιά και αποχωρεί ο κόσμος, από την μικρή σκηνή ακούγεται το μάλλον στενάχωρα αισιόδοξο midnight summer dream των Stranglers. Κάπως έτσι είναι και ο συναισθηματικός απολογισμός για τον θεατή. Αισιόδοξα απαισιόδοξος.

Αν, τέλος, έπρεπε απαραίτητα να αρθρώσω ένα λόγο κριτικό, θα έγραφα πως θα προτιμούσα μια πιο ελληνοποιημένη διασκευή. Με Ελληνικά ονόματα, σκηνικό, τηλεοπτικές εικόνες, περιβάλλον κ.ο.κ.

*Λίγο μετά την πρεμιέρα της πρώτης κινηματογραφικής έκδοσης της «συνέντευξης», ο εκ των δημιουργών, σκηνοθέτης, παραγωγός, αρθρογράφος, συγγραφέας, ηθοποιός και δισέγγονος του αδελφού του πασίγνωστου Vincent van Gogh, o Theo van Gogh υπέγραψε την παραγωγή μια ταινίας 12 λεπτών, που προβλήθηκε στην τηλεόραση της πατρίδας του με αντικείμενο την μεταχείριση των γυναικών στο Ισλάμ. Το πρωι της 2 Νοεμβρίου του 2004 έπεφτε νεκρός σε κεντρικό δρόμο του Αμστερνταμ. Ο Μαροκινός, γεννημένος στην Ολλανδία, Mohammed Bouyeri, αφού τον πυροβόλησε οκτώ φορές, προσπάθησε να τον αποκεφαλίσει και τελικά κάρφωσε το μαχαίρι στο στήθος του θύματος με ένα μήνυμα μουσουλμανικού θρησκευτικού μίσους. Συνελήφθη αργότερα και καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση. Τρία χρόνια μετά τον θάνατό του van Gogh, ο Steve Buscemi φτιάχνει ένα remake της ταινίας. Το 2011 γυρίζεται μια ακόμα έκδοση στην Ινδία σε σκηνοθεσία του Laurence Potsma. Ως θεατρική παράσταση έχει ανεβεί σε πολλές Ευρωπαϊκές σκηνές.

Συντελεστές:

συγγραφή: Theodor Holman – Theo van Gogh

παίζουν: Γιώργος Κιμούλης – Δήμητρα Ματσούκα

διασκευή: Άκης Δήμου & Γιώργος Κιμούλης

σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης

σκηνικά – κοστούμια: Γιάννη Μετζικώφ

φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

video: Κώστας Κιμούλης

βοηθός σκηνοθέτη: Χάρης Χιώτης