Elio de Angelis - σαν σήμερα - Παρασκευή 15 Μαίου 2015 PDF Print E-mail

“Είσαι τρελός; Σου δίνω την ευκαιρία!” Απάντησε ο Enzo Ferrari, κάπως εκνευρισμένος στον Elio όταν ο πιλότος έθεσε θέμα αμοιβής σε περίπτωση συνεργασίας. Kάπως έτσι, ο de Angelis, δεν οδήγησε ποτέ για την Scuderia. Ήταν δύο άνθρωποι, που ανήκαν σε διαφορετικές εποχές, που είχαν διαφορετικές νοοτροπίες.

Η απάντηση του «γέρου» στεναχώρησε τον Elio που κάθε άλλο παρά συνηθισμένος άνθρωπος ήταν. Γιατί ένας πιλότος που (με ίδιο υλικό) είναι ταχύτερος στις δοκιμές από τον Ayrton Senna είναι, εκ των πραγμάτων, ξεχωριστός. Πόσο μάλλον όταν, αφού βγει από το μονοθέσιο, μπορεί να ερμηνεύσει με άνεση κάθε απαιτητικό κλασσικό κομμάτι στο πιάνο.

«Ανολοκλήρωτη συμφωνία», ή ακόμα και «ο τελευταίος gentleman», ήταν οι χαρακτηρισμοί που τον συνόδευαν. Γεννήθηκε τον Μάρτιο (26) του ’58 στην Ρώμη. Ο πατέρας του, Giulio, που συμμετείχε σε αγώνες ράλυ με Lancia Aurelia, σημειώνοντας παράλληλα και αρκετές επιτυχίες σε αγώνες μηχανοκίνητων σκαφών, ασφαλώς επηρέασε τον νεαρό βλαστό ο οποίος ήδη στα 16 του βρίσκεται πλήρωμα στις προσπάθειες του γεννήτορα στα θηριώδη σκάφη.

Ταυτόχρονα στέφεται πρωταθλητής κάρτινγκ Ιταλίας. Τρία χρόνια αργότερα κερδίζει το πρωτάθλημα F3 της χώρας του ενώ πλασάρεται δεύτερος (πίσω απο τον Pironi) στο Monaco, που δεν θα του ξεφύγει, την επόμενη χρονιά.

Είναι, δεν είναι 20 χρονών όταν γίνεται το επεισόδιο με τον Enzo, έχει ήδη οδηγήσει μια Ferrari F1 στο Fiorano, και ίσως έχει χάσει την ευκαιρία της ζωής του, πράγμα το οποίο πιθανότατα αντιλαμβάνεται αλλά προφανώς δεν τον πολυενδιαφέρει.

Με τον Ayrton όταν βρίσκονταν στη Lotus. Ο Elio μετά από έξι χρονιές στη Lotus πήγε στην Brabham και σκοτώθηκε στις 15 Μαίου. Ο Ayrton μετά από έξι χρονιές στην McLaren πήγε στη Williams και έχασε τη ζωή του Πρωτομαγιά.

Ο de Angelis ήταν ο ορισμός του ξεχωριστού. Μπορούσε να εμφανιστεί στα pits ξεχνώντας να φέρει το κράνος του, να δανειζόταν κάποιο άλλο, να δεθεί τραβώντας την τελευταία ρουφηξιά από το τσιγάρο, να μπει στην πίστα και να γράψει μισό δεύτερο ταχύτερο χρόνο από τον team mate, Ν. Mansell. Έτσι απολύτως φυσιολογικά, χωρίς πίεση.

Ήταν ταλαντούχος, καλλιεργημένος, οικονομικά ανεξάρτητος, με στυλ. Παρ’ όλη όμως, την άνετη οικονομική του κατάσταση ήταν απλός, προσιτός, φιλικός. Δεν κράταγε σε απόσταση τους μηχανικούς, είχε πάντα μια καλή κουβέντα, ένα αστείο. Δημιουργούσε μια ζεστή, οικεία, άνετη ατμόσφαιρα γύρω του.

Αγωνιστικά η καλύτερη χρονιά του ήταν το ’84 όταν τερμάτισε το πρωτάθλημα τρίτος πίσω από το σπουδαίο δίδυμο (Lauda, Prost) των πανίσχυρων McLaren, με τριπλάσιους σχεδόν πόντους από τον ομόσταυλο του και μελλοντικό πρωταθλητή Nigel Mansell.

To ’86 τον βρίσκει στην Brabham. Καταλαμβάνει τη θέση του δύο φορές παγκόσμιου πρωταθλητή Nelson Piquet. Δίπλα του, teammate, ο συμπατριώτης του Riccardo Patrese. Η ΒΤ55 με κινητήρα B.M.W. δεν ήταν πια ένα ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Δεν είναι τυχαίο πως στο τέλος της χρονιάς, η ομάδα θα συλλέξει μόλις 2 βαθμούς τερματίζοντας μια θέση πριν το τέλος, στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Οι παλιές καλές της μέρες είναι παρελθόν. Μολοντούτο, ο Elio, δίνει τον καλύτερο του εαυτό προκειμένου να την κάνει ανταγωνιστικότερη.


Με τον Colin Chapman που του έδωσε την ευκαιρία μετά την πρώτη του σεζόν με τη Shadow.

Στις 14 Μαΐου βρίσκεται στο Paul Ricard για δοκιμές εξέλιξης. Σε ένα γρήγορο γύρο η πίσω πτέρυγα αποσπάται από την BT55. Το μονοθέσιο αποσταθεροποιείται, απογειώνεται, για να προσγειωθεί ανάποδα με τον πιλότο παγιδευμένο και ελαφρά μόνο τραυματισμένο. Το διαμέρισμα του κινητήρα παίρνει φωτιά, οι ανεκπαίδευτοι, κριτές χρειάστηκαν περισσότερο από τριάντα λεπτά για να τον απεγκλωβίσουν και η κατάστασή του όταν διακομίστηκε σε νοσοκομείο της Μασσαλίας, ήταν κρίσιμη. Απεβίωσε 29 ώρες αργότερα, το απόγευμα της 15ης Μάιου του 1986. Τριάκοντα παρά ένα, χρόνια νωρίτερα.

 

Στην κηδεία του, έπαιξαν το κομμάτι του Elton JohnSong for a guy”. Μάλλον όχι με τόση χάρη, όση εκείνος το είχε ερμηνεύσει, στην περίφημη απεργία των πιλότων στο Kyalami τον Ιανουάριο του ’82, σε ένα λευκό πιάνο με ουρά, που ποίος ξέρει πως βρέθηκε ανάμεσα στα μονοθέσια. Το instrumental αυτό κομμάτι, ο Εlton το είχε γράψει εις μνήμην ενός υπαλλήλου του που έχασε τη ζωή του, στα 17 του χρόνια, σε τροχαίο δυστύχημα με μοτοσικλέτα.

Ο Elio έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο στα είκοσι οκτώ του χρόνια και ο χαρακτηρισμός «ανολοκλήρωτη συμφωνία» δείχνει απολύτως ακριβής.

Φωτογραφημένο τον Οκτώβριο του 2000 στο εστιατόριο του Lauro στη via Ciro Menotti, στη Modena, λίγα μέτρα από τις εγκαταστάσεις της Maserati, ένα από τα πρώτα μονοθέσια που οδήγησε ο Elio.


Το τελευταίο μονοθέσιο. Η Brabham μετά το ατύχημα στο Le Castellet. Η εικόνα της δεν δείχνει ικανή να είχε στερήσει μια ζωή. Η καθυστέρηση της επέμβασης όμως των κριτών, υπήρξε καταλυτική.