Βαθιά και εξ απαλών ονύχων ο Α.Π. ως επαγγελματίας στα γράμματα και στη γλώσσα με πλουσιότατο βιογραφικό σε ότι αφορά την εμπλοκή του στο χώρο ως επιμελητής, διορθωτής, μεταφραστής, διευθυντής συνιδιοκτήτης εκδοτικής εταιρείας, δάσκαλος μεταφράσεων, συνεργάτης εφημερίδων.

Ακροβατεί επιτυχημένα ανάμεσα στην λεπτή, ορθή, ακριβή χρήση του λόγου και την προσπάθεια να παραμείνει επίκαιρος με όλη τη ταλαιπωρία που υφίσταται η γλώσσα στην πορεία του χρόνου.

Συχνά αυτοαναφορικός, προσεκτικά οξύς, φλεγματικά ειρωνικός, αλλά ενίοτε σαν να επιχειρεί πλήξει την όποια χρησιμότητα της έκδοσης. Κάποια κομμάτια, αν είχαν μιλιά, θα μπορούσαν να εκφράσουν ένα είδος διαμαρτυρίας, πως ο δημιουργός τους τα χρησιμοποιεί προσχηματικά προκειμένου να εκφράσει αλλότριες απόψεις.

Όχι σπάνια επίσης, επιδεικνύει τις πολιτικές, κοινωνικές του πεποιθήσεις με τρόπο που δυσκολεύεται να σταθεί στο ύψος του ευρύτερου επιπέδου του. Κοινώς μέσα από το γλωσσικό ελιτισμό του, λαïκίζει  και είναι περίεργο πως ένας άνθρωπος με γερές βάσεις, πλούσιες γνώσεις και ουσιαστική ενημέρωση δεν ασκεί την όποια κριτική σε όλο το πολιτικό – κομματικό φάσμα, αλλά βολεύεται διαφορετικά.

Αν η ερώτηση είναι: «Καλά, εσύ αυτό συγκράτησες από τις 320 σελίδες του βιβλίου;», η απάντηση θα μπορούσε να ήταν ότι αν εντοπίσεις μια νεκρή μύγα να επιπλέει σε ένα ποτήρι με φρέσκο, δροσερό γάλα, δύσκολα θα σκεφτείς κάτι άλλο.