Με υπότιτλο: Τα λάθη της Ιατρικής και πως επηρεάζουν, ο MD Marty Makary επιχειρεί τολμηρές, βαθιές αλλά ταυτόχρονα πολύ προσεκτικές και κυρίως τεκμηριωμένες τομές στις απόψεις, στις αντιλήψεις και κυρίως στις πρακτικές της σύγχρονης Ιατρικής.

Με μια ντουζίνα ενότητες, καλογραμμένες, κατανοητές και σε όσους δεν έχουν εντρυφήσει στους ατελείωτους δαιδάλους της Ιατρικής, αποκαλύπτει δομικά λάθη που έχουν συμβεί οδηγώντας σε καταφανώς λανθασμένες ενέργειες σε βάθος γενεών του ιατρικού προσωπικού, επιβαρύνοντας με δισεκατομμύρια τους φορολογούμενους, δημιουργώντας ταυτόχρονα στρατιές ασθενών.

Πέρα από αυτά τα δυσάρεστα αποκαλύπτει το άκαμπτο σύστημα, τον ασήκωτο μηχανισμό που τόσο πολύ βολεύεται με το αρνείται και να περιφρονεί οτιδήποτε έρχεται με φρέσκες, πρωτοπόρες τεκμηριωμένες ιδέες.

Είναι απίθανο το τι αποκαλύπτει και αδύνατο να μην εκνευριστεί ο αναγνώστης με αυτά που γεμίζουν τις 240 σελίδες του πονήματος. Γίνονται δε έτι περαιτέρω απειλητικά διότι ο συγγραφέας είναι καθηγητής στην Ιατρική σχολή του Τζονς Χόπκινς και μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής των Η.Π.Α. Χειρουργός στην ειδικότητα έχει συγγράψει δυο βιβλία, έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 300 επιστημονικά άρθρα. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες έρευνες, έχει παλέψει ώστε οι ευάλωτοι πληθυσμοί να αποκτήσουν αξιόπιστη και προσιτή περίθαλψη, ενώ του έχουν απονεμηθεί πολυάριθμα βραβεία διδασκαλίας.

Όλα τούτα συγκροτούν μια προσωπικότητα ισχυρή με ατελείωτες ώρες μελέτης κάθε είδους έρευνας, συμμετοχή σε συνέδρια και ασφαλώς ασήκωτες εφημερίες όπου η εμπειρία αποκτήθηκε μέσα από επίπονα ξενύχτια και το ψυχικό βάρος να κάνεις ότι μπορείς για να σώσεις ζωές. Με λίγα λόγια ότι περιγράφει είναι ακλόνητα δομημένο και τεκμηριωμένο, δεν έχει ίχνος ιδιοτέλειας, ενώ συχνά επιχειρεί να ελαφρύνει με χαριτωμένο τρόπο το περιεχόμενο.

Δύσκολο να αφήσεις μιαν ενότητα στην μέση και να επανέλθεις την επόμενη μέρα. Όχι τόσο διότι η όποια γνώση που σιγά σιγά κτίζεις μέσα από το κείμενο θα σε εγκαταλείψει αν την αφήσεις, αλλά επίσης διότι καθώς αντιλαμβάνεσαι το βάθος του προβλήματος και την αδυναμία να διορθωθεί, έτσι σου εντείνει τόσο την περιέργεια, όσο και το θυμό.

Επίσης όλο αυτό έχει μια σφικτή σύνδεση με την οικονομία. Είναι τόσο υψηλά τα κόστη, τόσο μεγάλη η αδράνεια που μοιραία οι συνθήκες μοιάζουν αμετακίνητες. Το περνά ευθέως στη σ. 216. «Οι μελέτες που οδηγούν στην έγκριση ενός φαρμάκου επαναλαμβάνονται σπάνια, επειδή υπάρχει ο φόβος ότι δεν θα καταλήξουν στα ίδια ευνοϊκά αποτελέσματα. Οι μελέτες για τις διατροφικές αλλαγές για τον τρόπο ζωής σπάνια υποστηρίζονται από την βιομηχανία ή τους κυβερνητικούς φορείς. Ως εκ τούτου δαπανούμε δισεκατομμύρια σε νέα φάρμακα και εξετάσεις αίματος, αλλά ελάχιστα στην μελέτη του πως η διατροφή επηρεάζει τις σωματικές φλεγμονές, την θρέψη και το μικροβίωμα».

Λίγο νωρίτερα (σ. 204), καταλήγει σε ένα βιωματικό συμπέρασμα πέραν της ιατρικής: «Οι κοινωνίες ορίζονται από τον λόγο που δεν επιτρέπουν». Το τεκμηριώνει δε, με αρκετά περιστατικά συναδέλφων του, που όταν ήρθαν σε αντίθεση με το τέρας του κατεστημένου, παραμερίστηκαν, σχεδόν καταστράφηκαν.

Τα βασικά θέματα που τον απασχολούν είναι πως οι ειδικοί προκάλεσαν μιαν επιδημία με την στάση τους απέναντι στην κατανάλωση των ξηρών καρπών, η ανείπωτη ιστορία της θεραπείας αρμονικής αποκατάστασης, ο σαρωτικός βομβαρδισμός του μικροβιώματος από την υπερβολική άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών, η αλήθεια για την χοληστερίνη, η πραγματική προέλευση του καρκίνου των ωοθηκών, τα εμφυτεύματα στήθους, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η κρίση των οπιοειδών, αλλά και γιατί αντιστεκόμαστε σε νέες ιδέες και πως λειτουργεί στην πραγματικότητα ο ιατρικός χώρος. Μας κάνει λόγο επίσης για την κουλτούρα της υποταγής και την μάχη για πολιτισμένο λόγο.

Είναι μια έκδοση που πέρα από τα τόσα σημαντικά περί ιατρικής μας κομίζει, έρχεται ως βοήθημα για ένα πιο οικουμενικό, ερευνητικό, ανήσυχο και χρήσιμο τρόπο σκέψης γενικότερα, που μοιραία θα μας οδηγήσει σε πιο σωστά και πολιτισμένα συμπεράσματα.