Τούτη η εικόνα, που αλίευσα από το αρχείο μου, μας γυρίζει δεκαέξι χρόνια πίσω. Ανήμερα Πασχαλάκι ήταν, 19 Απριλίου του 2009. Ο Κάρολος Παπούλιας διανύει το τέταρτο έτος της πρώτης του θητείας στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι ήδη 19 μήνες υφυπουργός Εθνικής Αμύνης. Λίγα λεπτά πριν καθίσουν δίπλα - δίπλα, ο υφυπουργός είχε υποδεχτεί τον Πρόεδρο στο στρατόπεδο «Λορέντζος Μαβίλης» στο Καλπάκι, παρουσία των θρησκευτικών, στρατιωτικών και τοπικών αρχών.

Οι δυο πολιτικοί είχαν κοινά στοιχεία. Ήταν και οι δυο Ηπειρώτες. Ο Κ. Παπούλιας γεννήθηκε το 1929 στο Μολυβδοσκέπαστο των Ιωαννίνων, ο Κ. Τασούλας, 30 χρόνια αργότερα στα Γιάννενα. Σπούδασαν Νομικά στο Καποδιστριακό και ασχολήθηκαν από νωρίς με τα κοινά, στα δυο κόμματα που μονοπώλησαν την εξουσία τα σαράντα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Εξελέγησαν κατ' επανάληψη μέλη του Κοινοβουλίου καθώς επίσης διορίστηκαν επικεφαλής υπουργείων. Όλως προσφάτως απέκτησαν ένα ακόμα, πιθανότατα το τελευταίο, κοινό τους στοιχείο. Το ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την Κυριακή, πρωτίστως διότι το τοπικό συγκρότημα δημοτικής μουσικής και οι κοπέλες που έσυραν τα βήματά τους στους χορούς, έβγαλαν ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Και δεν ήταν κέφι, αλλά κάτι στενάχωρο σχεδόν σπαραξικάρδιο που συνδεόταν με το ελληνικό στοιχείο στη Β. Ήπειρο, ή έστω Ν. Αλβανία. Λίγες στιγμές νωρίτερα ο Π.τ.Δ. είχε πει λίγα λόγια ανθρώπινα, λέξεις απλές, βαλμένες στη σωστή σειρά, νοήματα ειλικρινή, ανιδιοτελή. Με δυο λέξεις υπήρξε ενωτικός, συγκινητικός, καθόλου πολιτικός.

Και όλα τούτα μέσα στο στρατόπεδο που έφερε το όνομα του Λορέντζου Μαβίλη. Μιας σπάνιας προσωπικότητας, που ακολούθησε ένα σπανιότερο αν όχι μοναδικό μονοπάτι στο βίο του με ένα τέλος ηρωικό, ή όπως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ο θάνατος στο πεδίο της μάχης, στην πρώτη γραμμή του πυρός ενός βαθύτατα μορφωμένου, καλλιεργημένου, πολύγλωσσου ανθρώπου στα 52 του χρόνια. Τον Νοέμβριο του ΄12 στους πρώτους Βαλκανικούς πολέμους.

Στις μέρες μας η πλατεία που φέρει, από το 1938, το όνομά του είναι περισσότερο γνωστή για τα διάφορα στέκια, παρά για τον ονοματοδότη της, ενώ από το 2005, την προτομή του Λ. Μαβίλη συνοδεύει εκείνη της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ένα ζευγάρι που, δεν έχει κοινά στοιχεία.