Για όσους παραμένουν ανυστερόβουλα πιστοί και συνεχίζουν να περιβάλλονται από την καλοσύνη που πρεσβεύει το ορθόδοξο δόγμα, τούτη η εβδομάδα έχει βαρύ φορτίο. Είναι η εβδομάδα των παθών. Η Ακολουθία του Νυμφίου, το τροπάριο της Κασσιανής, η τελετή του νιπτήρα, η  Ακολουθία των Αγίων και Αχράντων Παθών, η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών, ο Εσπερινός της Αποκαθήλωσης και στο τέλος της δοκιμασίας η λύτρωση, το θαύμα, η Ανάσταση.

Ο καθένας θα κληθεί να αποφασίσει αν θα καταφύγει στους κόλπους της Ορθοδοξίας προκειμένου να βρει γαλήνη, καταφύγιο ή θάρρος για τη δοκιμασία της ζωής, ή αν θα στραφεί αλλού πεπεισμένος ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών όπως, μάλλον καθυστερημένα, ετέθη τον δέκατο ένατο αιώνα από τον Γερμανό φιλόσοφο Κ. Μαρξ. Εβδομάδα των παθών, λοιπόν, για την Ορθοδοξία αλλά,

και έτη των παθών, για την Ελλάδα εδώ και αιώνες. Μικρά ευχάριστα διαλείμματα για πολλούς, ανάμεσα σε μεγάλα ζοφερά διαστήματα είναι ο πλέον σύντομος ορισμός της ιστορίας του τόπου. Σε τούτο το σενάριο η πληροφόρηση είναι το κλειδί προκειμένου να ξεφύγεις από το σκοτάδι της άγνοιας.

Με υπομονή και μόχθο, η πληροφόρηση θα οικοδομήσει τη γνώση η οποία με τη σειρά της θα αποτελέσει το καλύτερο εφόδιο ενάντια στο φόβο. Στο φόβο και την ανασφάλεια που τόσο έντεχνα καλλιεργείται από ένα μεγάλο τμήμα του τύπου ο οποίος ποτέ δεν θα γίνει Τύπος.

Υπάρχει και η άποψη ότι η γνώση είναι σαν το χρήμα. Οι πολλοί έχουν λίγο, οι λίγοι πολύ. Στο φινάλε, θρησκευόμενοι και μη προσβλέπουμε σε μια κάποια Ανάσταση.