Οι πρόσφατες αποφάσεις του προέδρου των Η.Π.Α., ο αντίκτυπος που έχουν στην  παγκόσμια οικονομία και οι απειλές που εγείρονται για το άμεσο μέλλον, μοιραία κομίζουν δυσοίωνες σκέψεις και δυσάρεστα ερωτήματα.

Πέρα, όμως, από πολιτικές τοποθετήσεις και τους …ισμούς που καλύπτουν όλη την πολιτική παλέτα, ενίοτε με ισχυρά επιχειρήματα ένθεν κι ένθεν, υφίστανται και κάποια θεμελιώδη αξιώματα.

Όπως π.χ. η ψυχική υγεία όσων αποφασίζουν για τους πολλούς, ή το ότι η διεύθυνση μιας εταιρείας ελάχιστα κοινά στοιχεία έχει με τη διοίκηση ενός κράτους. Ταυτόχρονα θα πρέπει να αποφεύγονται οι γενικεύσεις. Όπως π.χ. ότι όλοι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα είναι τεμπέληδες ή διεφθαρμένοι, ενώ οι απασχολούμενοι στον ιδιωτικό είναι εργατικοί, έντιμοι και αποτελεσματικοί.

Το κράτος έχει κοινά στοιχεία με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως έσοδα έξοδα, παρέχει υπηρεσίες, κατέχει περιουσιακά στοιχεία, διαχειρίζεται χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό. Έως εκεί όμως. Ένα σύγχρονο, πολιτισμένο, ισόρροπο κράτος έχει σοβαρά καθήκοντα και σημαντικές υποχρεώσεις. Προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μεν και να είναι συνεπές στις δεύτερες δεν μπορεί να λειτουργήσει με νόρμες εταιρείας, κυρίως διότι ευθύνεται για τις τύχες των ψυχών που ορίζει.

Αν δηλαδή προσπαθεί να αποτάξει από πάνω του κυριαρχικές δραστηριότητες, αν επιχειρήσει να ορίσει την δικαιοσύνη, αν προσπαθήσει να καθοδηγήσει τον Τύπο, αν λησμονήσει την έννοια της κοινωνικής πρόνοιας, απομακρύνεται από τους λόγους ύπαρξής του. Παύει να είναι χρήσιμο για τους πάρα πάρα πολλούς και γίνεται πολύ κερδοφόρο για τους πάρα πολύ λίγους.

Σε αυτή την περίπτωση, οι πάρα πολλοί ελπίζουν στο ότι όσοι στελεχώνουν την κορυφή της εξουσίας να είναι μοχθηροί και όχι ηλίθιοι. Διότι η μοχθηρία έχει προστατευτικούς μηχανισμούς, η ηλιθιότητα όχι. Είναι ανεξέλεγκτη.