Λίγα λόγια για την θαυμαστή δουλειά του Λετονού Gints Zilbalodis. Με τον τίτλο Straume στην μητρική του γλώσσα, Flow στην διεθνή της καριέρα και στην Ελλάδα ως «Η γάτα που δεν φοβόταν το νερό», έρχεται να μας προσφέρει 85 λεπτά συγκίνησης, χρωμάτων, ακουσμάτων και πλήρη μηνυμάτων. Η έλλειψη λόγου που μπορεί να ακουστεί κατ΄αρχήν ως  μειονέκτημα, γρήγορα μεταμορφώνεται σε επικοινωνία άνευ όρων.

Αποτελεί την αφήγηση των περιπετειών μιας γάτας, η οποία έχει να αντιμετωπίσει τόσο την σφοδρότητα των στοιχείων της φύσης, όσο και την εχθρότητα άλλων ζώων. Ευφυής, προσεκτική, συχνά φοβισμένη, πάντα  ελαφροπατούσα, όπως οι περισσότερες γάτες, θα καταφέρει να ξεπεράσει μύριους κινδύνους, να υφάνει συμμαχίες, να ηγηθεί περίεργων σχημάτων και να επιβιώσει.

Η διαφορετικότητα δεν αποτελεί εμπόδιο επικοινωνίας και συνεννόησης, αντίθετα πολλές φορές είναι το δομικό στοιχείο της αφήγησης. Κάπως έτσι το ριτρίβερ βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τη γάτα, ο υδρόχοιρος ταιριάζει με όλους και είναι ανοικτός για όλα, ο λεμούριος έχει κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως η κτητικότητα, είναι όμως κομμάτι της παρέας και το τραυματισμένο από τα ομοειδή του πτηνά, αρπαχτικό εμφανίζει ηρωισμό και στωικότητα.

Μαζί με αυτά προβάλλονται τόσο ο φιλοτομαρισμός και η μη ανταπόδοση της καλοσύνης από την αγέλη των υπόλοιπων σκύλων, η μεγαλοπρεπής αδιάφορη παρουσία της φάλαινας, το τόσο περίτεχνα περιγραφόμενο τέλος της παρουσίας στον επίγειο κόσμο μας, αλλά και η αυτοθυσία της μικρής ετερόκλητης παρέας να σωθεί ο καλοκάγαθος νωθρός υδρόχοιρος.

Με μουσική συνοδεία που καλύπτει, αναδεικνύει προωθεί την πλοκή , αλλά και με καταπληκτική ικανότητα να μεταφερθεί με μαεστρία και ακρίβεια η κίνηση των ζώων όπως και η αναπαράσταση των φυσικών φαινομένων κάνει το τελικό αποτέλεσμα να είναι αποδεκτό και ελκυστικό για κάθε ηλικία.

Ο δημιουργός του, έκανε ένα ακόμα βήμα μπροστά από την πρώτη του δουλειά, το Away από το 2019, το οποίο ήταν πιο μυστηριώδες, πιο ομιχλώδες, αλλά  εξίσου γοητευτικό.