κινηματογραφικές & τηλεοπτικές βιογραφίες – (Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2025) |
![]() |
![]() |
![]() |
Η κινηματογραφική ή τηλεοπτική μεταφορά βιογραφιών προσώπων που άφησαν έντονο στίγμα με την παρουσία τους στον πλανήτη, έχει κ των πραγμάτων έντονο ενδιαφέρον. Με οποιοδήποτε τρόπο ξέφυγαν από την ανωνυμία και χάραξαν την τροχιά τους. Είτε πολιτικοί, είτε καλλιτέχνες ή αθλητές. Τέτοιες μεταφορές αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη προβολή αν πρόκειται για πρόσωπα σύγχρονα, διότι έχουν ήδη λάβει μια πελώρια προβολή, αποκτώντας διαστάσεις ινδάλματος και η εικόνα τους είναι οικεία σε τεράστιο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Επιπροσθέτως υπάρχει πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό και τέλος απαιτείται μικρότερος κόπος από τους παραγωγούς να αποτυπώσουν το έργο τους, και λιγότερη γνώση από τους θεατές να αφομοιώσουν το αποτέλεσμα. Το σχόλιο γίνεται με αφορμή τα έξι επεισόδια της σειράς Senna για την πλατφόρμα του νέτφλιξ και τη σύγκρισή της με την κινηματογραφική παραγωγή με τον ίδιο τίτλο και το ίδιο περιεχόμενο που κυκλοφόρησε 14 χρόνια νωρίτερα. Αν ξεκινήσουμε με τα νούμερα η ταινία του Asif Kapadia στοίχισε 10,9 εκ. δολ. ενώ η σειρά ξεπέρασε 170. Είναι η πιο ακριβή βραζιλιάνικη τηλεοπτική σειρά στην ιστορία. Τα 95 λεπτά της ταινίας ήταν μια καθαρή ιστορική καταγραφή, ενώ οι έξι ώρες της σειράς έτειναν να έχουν στοιχεία σαπουνόπερας. Διότι ποιος ο λόγος να υπάρξει, σε μια τέτοια θεματολογία, η επισήμανση «16+ σεξ»; Γιατί η πρόσθεση φιξιόν χαρακτήρα; Σαν πρώτη απάντηση έρχεται η επιθυμία απλώματος του περιεχομένου σε μεγαλύτερες μάζες που δεν θα ήταν τόσο κατανοητό, τόσο ελκυστικό αν παραλείπονταν το γαρνίρισμα με όλα τα επιπλέον στοιχεία. Εννοείται ότι αυτή η μίνι σειρά πλατειάζει. Θα μπορούσε με την μισή διάρκεια να ήταν το ίδιο αποτελεσματική και περισσότερο εύστοχη. Επί πλέον η ψηφιακή τεχνολογία μας κομίζει πρωτόγνωρα πράγματα όπως το CGI (computer generated imagery- ειδικά οπτικά εφέ που δημιουργούνται με χρήση λογισμικού υπολογιστή). Προς το παρόν έχουν ακόμα δρόμο να καλύψουν ώστε να γίνουν πιο αληθοφανή. Στα θετικά η προσπάθεια να αποτυπωθούν επακριβώς οι διάλογοι, οι στιγμές, το περιβάλλον. Στις παραλείψεις, που δεν ελέχθη κάτι για το Domington του '93 και ίσως κάποια υποβάθμιση της θρησκευτικής πίστης του Ayrton. Σε ότι αφορά το κόστος είναι και ο χρόνος που κυλά που απογειώνει τα κόστη, σε μια επιπλέον προσπάθεια να αναπλάσουν το παρελθόν. Μιλώντας πάντα για βιογραφίες, δεν είναι τυχαίο ότι το Rocket man στοίχισε 40 εκ. δολ. το 2019 και πέντε χρόνια αργότερα το Better man στοίχισε 110. Στον αντίποδα η ταινία «The apprentice» στοίχισε «μόλις» 16 εκ. δολ. το 2024, με εξαίρετο αποτέλεσμα, όπως επίσης η «Amy» άλλη μια άρτια δουλειά του Asif Kapadia, από το 2015, δεν ξεπέρασε τα 3,5 με εξίσου άρτιο περιεχόμενο. Στο περιεχόμενο όλων των προαναφερθέντων βιογραφιών, υπάρχουν δύο ιδιαίτερα, ισχυρά και παρόντα κοινά στοιχεία. Το πρώτο είναι ένα είδος λύπης σχεδόν οίκτου που νιώθει ο θεατής για τους βιογραφούμενους. Για τον Ayrton ήταν ο συνδυασμός μελαγχολικού βλέμματος, απύθμενης ανταγωνιστικότητας, απίθανης προσήλωσης και βαθιάς θρησκευτικότητας. Αν σε αυτό προστεθεί η σύγκρουση του με το σύστημα και την τόσο ελλιπή, κατευθυνόμενη, μεροληπτική, συχνά ανυπόληπτη ηγεσία του σπορ, γίνεται κατανοητή η πορεία του και το τέλος του Βραζιλιάνου. Για τον πρόεδρο των Η.Π.Α. ήταν η μεταβολή από αμνό σε λύκο, το πέρασμα από θήραμα σε θηρευτή, για τον Elton John και τον Robbie Williams η τόσο απότομη, υπερβολική έκθεση που εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να συνοδευόταν από ισχυρά θεμέλια, από έναν έτοιμο να αντιμετωπίσει όλα τούτα χαρακτήρα, ώστε να αποφευχθεί η ολομέτωπη σφικτή αγκαλιά με αλκοόλ και ουσίες και φλερτ με την ανισορροπία. Το δεύτερο κοινό στοιχείο ήταν η σχέση με την οικογένεια, ειδικά με τον πατέρα, και τη βοηθητική παρουσία στην περίπτωση του Ayrton. Ας θυμηθούμε την σπαραξικάρδια έκκληση του, στον πατέρα του Milton μετά την μνημειώδη νίκη στο Interlagos του ’91. Αντίθετα η σχέση του προέδρου των Η.Π.Α. με τον πατέρα του ήταν συγκρουσιακή και αφήνεται να εννοηθεί, αρκετά υπεύθυνη για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού, πέραν ασφαλώς της υποτακτικής του σχέσης με τον δικηγόρο Roy Chon. Σε ότι δε αφορά τον Elton John και τον Robbie Williams, η απουσία ήταν εντονότερη από την παρουσία, ειδικά για τον πρώτο, σημαντικό στοιχείο κι αυτό στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς.
|