για τα 70χρονα του Zuffenhausen (μέρος ΙΙ/IV) – (Κυριακή 29 Ιουλίου 2018) |
μέρος δεύτερο από τέσσερα, Νοέμβριος 2008 - Ιούνιος 2009. από το μουσείο του κατασκευαστή στη Στουτγάρδη. Νοέμβριος του 2008. Μ. Βρετανία Silverstone. Porsche Driving Experience Centre. Αυτή την πίστα με την βαριά, σημαντική κληρονομιά επέλεξε το Γερμανικό εργοστάσιο, προκειμένου να συστήσει σχολή οδήγησης. Χρειάστηκαν έξι χρόνια ερευνών και εξέλιξης ώστε να πάρει την τελική της μορφή, και να προσφέρει πια τις υπηρεσίες της σε εγκαταστάσεις υψηλού επιπέδου Βασίστηκε, τόσο πάνω στην επιθυμία των αγοραστών όσο και τη βούληση των αντιπροσώπων να προσφέρουν κάποια μαθήματα, μερικές γνώσεις μέσα από τις οποίες οι κάτοχοι των Porsche θα οδηγούσαν με περισσότερη ασφάλεια και αυτοπεποίθηση.
Τμήμα της διαδικασίας, ο «παγωμένος λόφος». Μια προσομοίωση του τι συμβαίνει σε μια κατηφόρα όπου το οδόστρωμα έχει τόσο χαμηλό συντελεστή τριβής όσο και ο πάγος. Αλλά και το «kick plate», μια επιφάνεια όπου ο μαθητευόμενος έχει τη δυνατότητα να μάθει με μικρή ταχύτητα, να διορθώνει το γλίστρημα της ουράς.
Λίγες μέρες αργότερα. Συννεφιασμένη Βοιωτία. Ημιορεινά περάσματα, ανάμεσα Θίσβη και Αγ. Αννα. Carrera, με νέο κινητήρα 385 ίππων, άφθονη παροχή ισχύος και αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη που υπόσχεται ταχύτερες αλλαγές. Αν κάποια μέταλλα έχουν ψυχή, ή αν κάποια μέταλλα αποκτούν ψυχή στη σχέση συμβίωσης με τους ανθρώπους, η 911 θα ανήκε σε αυτά. Οι δυνάμενοι, θα την αποκτήσουν άνευ δισταγμών, ακόμα κι αν δεν δημιουργήσουν ποτέ ειδική σχέση. Είναι και ένα είδος κοινωνικής καταξίωσης, που άλλες φορές γίνεται με αξιοπρέπεια και χάρη άλλες φορές όχι.
Γενάρης 2009. Παρασκευή μεσημέρι, με έναν ουρανό μολύβι ασήκωτο, πάνω από το Palermo. Μια ομάδα από Boxster οδεύει πάνω σε Σισιλιάνικους δρόμους.
Στο Carini μια ελάχιστη δόση από την ιδιαιτερότητα τούτου του τόπου.
Την άλλη μέρα ένας λαμπρός ήλιος. Πάνω στους ίδιους δρόμους, στην ίδια διαδρομή του Targa Florio, που έστριψαν εκείνες οι αθάνατες μορφές, μέσα στο ίδιο περιβάλλον νοιώθεις μιαν ακαταμάχητη έλξη.
Όσο κι αν ξεθωριάζουν τα γράμματα στις επιγραφές, όσο και αν ασθενούν οι μνήμες στους ανθρώπους, το συγκεκριμένο παρελθόν θα είναι μοναδικό και αναντικατάστατο.
Η trattoria «φάρος» στην κεντρική αρτηρία via Isnello του ορεινού Collesano, όπου χρόνος δείχνει να ακολουθεί άλλο ρυθμό, αποδείχτηκε το καλύτερο μεσημεριανό καταφύγιο. Απολύτως γνήσιο και αντιτουριστικό.
Απρίλιος 2009. Στα δάση της Σβαμπίας. Δεμένος δεξιά και στα κουμάντα ο Walter Rohrl στα 62 του. Ήρεμος, παραδίδει μικρά μαθήματα υψηλής τέχνης, μέχρι που φτάνει σε ένα χάσιμο όχι με πολλά, καμιά κατοστάρα θα ήταν όμως, και εκεί που νομίζεις ότι ακολουθεί μια αριστερή, περνάει στην πιο πάνω ταχύτητα, στρίβει δεξιά σε ένα χάσιμο, αδειάζοντας το στομάχι του συνοδηγού. Το εργαλείο, που αν δεν ήταν GT3 δεν νομίζω ότι θα έστριβε, έκατσε κάτω μέχρι την άκρη του δρόμου, υποτεταγμένο στις εντολές του Weltmeister.
Τι έκανε ο άνθρωπος; Διερωτώμουν, αν και καταλάβαινα ότι η μεγαλειότητα του το είχε προβάρει το συγκεκριμένο σημείο, όπως ακριβώς είχε προβάρει το Αργκανίλ στην Πορτογαλία, το Βέρμιο στην Ελλάδα, και τόσα άλλα τότε που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής εν αναμονή. Λίγο αργότερα προσπαθούσα να καταλάβω τι μπορεί να κάνει τούτο το όχημα, με τους 435 ίππους, τα 430 Nm ροπής και τα χαρακτηριστικά πολεμικής μηχανής. Έφθασα γρήγορα στο συμπέρασμα πως μπορούσε πολύ περισσότερα από όσα μπορούσα να αντέξω.
Ιούνιος 2009. Ριτσώνα. Και ενώ οι ζέστες σφίγγουν τον κλοιό τους στο τελευταίο π.Μ (προ Μνημονίων) θέρος ιδού μια κίτρινη Cayman με PDK. Διασκεδαστική στα γλιστερά, βγάζει θέαμα και ευχαρίστηση με το ακριβές τιμόνι αλλά ας μην λησμονηθεί ότι είναι κεντρομήχανη. Απόλυτη στην καλή άσφαλτο με μια τεράστια ικανότητα να κρατά μεγάλες ταχύτητες, ζητώντας όμως και την τελευταία ικμάδα θάρρους του χειριστή. Το ότι δεν είναι 911 δεν αφαιρεί τίποτα από τη γοητεία της, δεν σημαίνει ότι δεν προσφέρει ατέλειωτη χαρά, ότι δεν απαιτεί αντίστοιχη προσοχή.
Αν έπρεπε να γκρινιάξω για κάτι, είναι για το PDK. Ακόμα και αν οι μετρήσεις το δίνουν ταχύτερο από το μηχανικό κιβώτιο, το τελευταίο είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτοκινητικής κουλτούρας όλων όσων έχουν μια σεβαστή ηλικία και, η μάχη με τη «μηχανή» δεν αποκτά τις αληθινές διαστάσεις. Η χορογραφία, η κινησιολογία είναι πως θα το κάνουμε; Ελλιπής. Το τρίτο μέρος τo Σαββάτο 4 Αυγούστου |