…εσύ ΄σαι σκέτος θυρωρός - (Σαββάτο 7 Απριλίου 2018) PDF Print E-mail

Ακούγεται έτσι κάπως ειρωνικό που σαν σήμερα, παγκόσμια ημέρα της υγείας, μετράμε τέσσερις οδυνηρές απώλειες. Η κάθε μια για διαφορετικούς λόγους, με αλλότριο φορτίο, με άλλο πόνο.


Να τις θυμηθούμε:

 

Παρασκευή 7 Απριλίου του 2000, έσβησε αυτός που έγραψε:

«Μόνο ο Παντοκράτορας θα πει αν είμαι εντάξει
οργίασα με το μυαλό μα ελάχιστα στην πράξη
κι αν θα με κρίνει ένοχο αυτός θα με πατάξει
εσύ ΄σαι σκέτος θυρωρός και να κρατάς την τάξη».

Ήταν ο  Άκης Πάνου, μεγαλόπρεπη μορφή της λαϊκής Τέχνης, χτυπημένος πολλαπλά. Ψυχικά, σωματικά, ηθικά. Ήταν μια αποτύπωση της Ελλάδας, που έφθασε από το ’33 στον 21ο αιώνα. Όπως έφθασε.


Πέντε χρόνια αργότερα, την Πέμπτη 7 Απριλίου του 2005, ακολουθεί ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Η φωνή που έκανε πιο προσιτή τις Βεργούλες, η φωνή που έκανε την ποίηση, λαϊκή Τέχνη. Και το ολίσθημα της παρουσίας του στις γιορτές της επταετίας, οφείλουμε να το συγχωρήσουμε. Γιατί είχε προηγηθεί, ένας σπαραξικάρδιος Επιτάφιας, ένα αξεπέραστο Άξιον Εστί, και οι τεράστιες Πολιτείες.

 

Τρίτη 7 Απριλίου του 2009, εννέα χρόνια ακριβώς μετά το θάνατο του Άκη Πάνου, αυτοκτονεί ο γιός του, Στέφανος. Το παιδί που στα 15 του χρόνια, είδε και άκουσε τον πατέρα του να πυροβολεί και να αφαιρεί τη ζωή, του πατέρα του ανιψιού του, κρεμάστηκε από σωλήνα καλοριφέρ σε  διαμέρισμα στη πλατεία Βάθη. Το βαρύ παρελθόν του, τον είχε σπρώξει στον, συχνά ανεπίστροφο, κόσμο των ναρκωτικών μετατρέποντας προφανώς τη ζωή του σε ένα μαρτύριο. Η επιλογή της ημερομηνίας, δεν μπορεί να ήταν τυχαία.

 

Δευτέρα 7 Απριλίου του 2011. Ένα από τα πλέον γνήσια ταλέντα του εγχώριου μοτορσπορτ, υποκύπτει στον καρκίνο. Ήταν ο Γιώργος Μοσχούς, που εγκατέλειψε τα εγκόσμια στα 67 του χρόνια, αρκετά νωρίς και δυστυχώς μετά από μεγάλη δοκιμασία. Μπορεί να μην έζησε πολλά χρόνια, αλλά έζησε χωρίς εκπτώσεις, χωρίς συμβιβασμούς.  Το, κατά πολλούς, μεγαλύτερο ταλέντο των Ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου, ένας καλλιτέχνης του βολάν, είχε την «ατυχία» να προέρχεται από μια χορτάτη, ισχυρή οικογένεια και η αξιοποίηση των χαρισμάτων του δεν έγινε ποτέ αυτοσκοπός.