Η διεθνής μουσική σκηνή έχει φανεί ευαίσθητη στις στα οικονομικά προβλήματα, στη φτώχια και την ανέχεια.

Τo “River” από το ομώνυμο album του Bruce Springsteen, (1980) είναι από τα πολλά κομμάτια του “Boss“ που δημιουργήθηκαν σαν μια μουσική αντίδραση στα “Reaganomics“. Να μην ξεχνάμε και το “Nebraska” (1982), που στο σύνολο του ήταν αφιερωμένο σε αυτό το σκοπό. Tο “River”, είναι μια ιστορία με ένα πολύ προσωπικό, ανθρώπινο τρόπο που αγγίζει τους εργαζόμενους, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Με το “Money” από το “Dark side of the moon” του 1973 οι Pink Floyd επιχειρούν μια εξαίρετη μουσική τομή λέγοντας πως «το χρήμα είναι ένα έγκλημα, ας το μοιράσουμε δίκαια για να μην πάρεις δικό μου κομμάτι. Το χρήμα, έτσι λένε, είναι η ρίζα κάθε κακού σήμερα» Πριν από έναν σχεδόν αιώνα, ο George Bernard Shaw είχε εκφράσει την ίδια άποψη με εντελώς διαφορετικά λόγια λέγοντας: «Η έλλειψη του χρήματος είναι η αιτία κάθε κακού.»

To “She Works Hard For Her Money” από τη φερόμενη ως βασίλισσα της disco, Donna Summer, είναι η μουσική μεταφορά των προσπαθειών μιας σκληρά εργαζομένης γυναίκας να επιβιώσει σε έναν άγριο κόσμο. Έγινε τεράστια επιτυχία το καλοκαίρι του 1983.

Δυο χρόνια αργότερα, το “Money for nothing” των Dire Straits έγινε επίσης επιτυχία. Ο Mark Knopfler εμπνεύστηκε το κομμάτι από έναν εργαζόμενο σε κατάστημα πώλησης ηλεκτρικών ειδών και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Ο Knopfler το έγραψε εκεί, επί τόπου, βλέποντας τον εργαζόμενο, ακούγοντας τις γνήσιες ανησυχίες του ενώ στο φόντο ένας τοίχος από τηλεοράσεις ήταν συντονισμένες στο πρόγραμμα του MTV.

Το “Wall Street Shuffle” από τους 10cc (1974), στο γνωστό ρυθμό και ήχο του συγκροτήματος, είναι μια φωνή ανησυχίας για την καρδιά του αμερικάνικου οικονομικού συστήματος, τη Wall Street.