Αμερικάνικος Νότος, Καλοκαίρι, Μισσισιππής. Aνθρώπινα πάθη και αδυναμίες. Έρωτας και βία. Ο Jeff Nichols, στήνει αριστοτεχνικά μια απλή πλοκή με όλα τα παραπάνω συστατικά. Σύμμαχοί του ο εγνωσμένης αξίας Matthew McConaughey, σε ένα ακόμα ερμηνευτικό ρεσιτάλ και δυο νέα παιδιά.

Μαζί του, ο 16χρονος, τo '12 που γυρίστηκε η ταινία, Tye Sheridan, στην δεύτερη του κινηματογραφική εμφάνιση και ο συνομίληκος του Jacob Lofland, στην πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη. Από κοντά ο Sam Shepard, η Reese Witherspoon και ασφαλώς κάποια μαγευτικά σκηνικά δίπλα στο μεγάλο ποτάμι, που γεννά μυστήριο.

Δεν είναι κάτι το ειδυλλιακό. Ακόμα και ως εικόνα. Υπάρχει η αταξία της ασχήμιας, ο μόχθος για το μεροκάματο, η απειλή της φτώχιας, το ρηχό της έλλειψης καλλιέργειας, την τραχύτητα της καθημερινότητας και όλα αυτά μαζί δοκιμάζουν τους ανθρώπους και τις σχέσεις τους.

Δοκιμάζουν πάνω απ’ όλα μια λέξη. Την αγάπη. Με όλες τις σημασίες και τις έννοιες της. Την μητρική, την πατρική, τη συζυγική, την φιλική, την ερωτική. Όλες.

Οι δυο πιτσιρικάδες της υπόθεσης, βιώνουν μια ταχύτατη ενηλικίωση ανάμεσα σε ένα σφοδρό έρωτα, μια ματωμένη βεντέτα και ανεξιχνίαστα για αυτούς ανθρώπινα πάθη, που τα αντιμετωπίζουν με την απλότητα και την αφέλεια της ηλικίας τους. Δηλαδή πιο αγνά.

Ταυτόχρονα καλούνται να αντιμετωπίσουν και τα δικά τους προβλήματα, τις δοκιμαζόμενες ή τις ήδη διαλυμένες οικογένειές τους, τη διαχείριση των σχέσεων με την τάξη των ενηλίκων, τις πρώτες επαφές με τον άγνωστο κόσμο των κοριτσιών, αλλά και την υπακοή σε κάποιον κώδικα συμπεριφοράς και ηθικής.

Διάσπαρτα και τα στοιχεία της δεισιδαιμονίας, νότος είναι αυτός, που έρχονται να προσθέσουν τις δικές τους πινελιές στο σύνθετο και πολυσυναισθηματικό καμβά του Nichols, ο οποίος ολοκληρώνεται με τρόπο ανατρεπτικό και …δίκαιο.

Χωρίς αμφιβολία δείγμα καλού κινηματογράφου.