Λόγια & εικόνες από το 24ο Δ.Ρ.Α. – (Τετάρτη 31 Μαίου 2017) PDF Print E-mail

Σαράντα χρόνια νωρίτερα. 1977. Τρίτος χρόνος μεταπολίτευσης, όχι κι΄ άσχημα, αν και κάθε σύγκριση με το σήμερα είναι ατυχής, για τις μέρες μας. Ο, και Εθνάρχης, αποκαλούμενος,  από τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, θα βρίσκεται στην τελευταία πρωθυπουργική του θητεία, βάζοντας κάθε δύναμη, προκειμένου να δέσει το Ελληνικό βαγόνι στο Ευρωπαϊκό ωτομοτρίς. Σε μια στιγμή, που κάτι τέτοιο φάνταζε πολύ λαμπερό.

Άνοιξη. Τελευταίες μέρες του Μαίου.Τελείται με 203 συμμετοχές το 24ο Δ.Ρ.Α. Αν είχε διοργανωθεί και το 1974 που ματαιώθηκε λόγω της ενεργειακής κρίσης, θα ήταν  το εορταστικό αργυρό ιωβηλαίο του αγώνα. Έμεινε όμως ούτως ή άλλως στην ιστορία ως εκείνο με τις πολυπληθέστερες συμμετοχές. Στη συνείδηση των παλαιότερων έμεινε και ως πλούσιος, ενδιαφέρων, περιπετειώδης αγώνας με έναν χαρακτήρα που έχει πια εξαφανιστεί.

Ασφαλώς και ήταν ένας άλλος αγώνας ενός διαφορετικού σπορ. Με 2.758 συνολικά χιλιόμετρα. Τα 1750 από αυτά σε άσφαλτο, και τα υπόλοιπα 1008 σε χώμα. Με 71 σταθμούς ελέγχου χρόνου και 52 ειδικές διαδρομές συνολικού μήκους 763 χιλιομέτρων, τα 654 από αυτά χωμάτινα.


Η Δεκέλεια, μισή άσφαλτος μισή χώμα συνολικού μήκους 13,2 χιλιομέτρων ήταν η κατατακτήρια ε.δ. του αγώνα. Τελέστηκε την Κυριακή 29 Μαίου, συγκέντρωσε πλήθη κόσμου, την κέρδισε άνετα ο B. Waldegaard, 23 δευτερόλεπτα μπροστά από τον M. Alen. Στην πρώτη του Ακροπολική εμφάνιση ο Α.  Vatanen θα βγει από το δρόμο, στο ασφάλτινο κομμάτι, πατώντας τα λάδια του σπασμένου κινητήρα της Celica του Η. Mikkola. Τρεις Έλληνες, βρέθηκαν στην πρώτη 12άδα. Γ. Μοσχούς 9ος , «Σιρόκο» 11ος, «Ιαβέρης» 12ος και πρώτος ομάδας 1.   Στην εικόνα το χαρακτηριστικό πέρασμα από την λίμνη. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Με συμμετοχές από 16 διαφορετικά κράτη. Με κατατακτήρια ε.δ., την μεικτή Δεκέλεια. Με μια ντουζίνα εργοστάσια παρόντα. Με δυο ολονυκτίες. Από την Μακεδονία και το Βέρμιο ως την Πελοπόννησο και τον Λάδωνα.  Ήταν μια περιπέτεια με απερίγραπτη ομορφιά σε έναν τόπο καθαρότερο και γοητευτικά αφελέστερο.

Ήταν μια ακολουθία λαχανιασμένων απλών που συχνά ούτε οι επαγγελματίες δεν μπορούσαν να βγάλουν ακαπέλωτες. Με κομμάτια που τα συναντάς πιά μόνον σε εικόνες, είτε διότι ασφασλτοστρώθηκαν (Λουκίσια, Αλυκή, Ελικών, Καλοσκοπή, Οινοχώρι, κλπ), είτε δίοτι εξαφανίστηκαν κάτω από ίχνος της προόδου και διανοίξεως σύγχρονων αυτοκινητόδρoμων (Μακρυράχη).

Ακολουθούν 7 & 7 εικόνες από εκείνον το μακρινό, αλλά καθόλου ξεχασμένο και τόσο λαμπερό  «Ακρόπολις» του '77. Το 24ο. Κάποιοι θα θυμηθούν, μερικοί θα μάθουν και άλλοι θα νοσταλγήσουν. Οι 14 εικόνες, κάποιες από αυτές αδημοσίευτες, είναι τοποθετημένες με χρονολογική σειρά.

Η αρμάδα των Fiat, στον τεχνικό έλεγχο, που έχει μετακομίσει από την παραδοσιακή, για το Ακρόπολις έδρα του στην «Ελφίνκο», στις εγκαταστάσεις Ηλιόπουλου στην διασταύρωση των οδών Αγ. Άννας & Ορφέως, στο Βοτανικό. Με το 12 ο Fulvio Bacchelli, με το 9 o Marku Alen, με το 15 ο Μauricio Verini με το 5 o μοναδικός τερματίσας Simo Lampinen. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Δευτέρα 30 Μαίου. Εκκίνηση. Οι επίσημοι. Από αριστερά διακρίνονται ο Αλ. Κανελλόπουλος, ο Αλέξανδρος Δαρδούφας πρόεδρος της Λέσχης και ο Τζανής Τζανετάκης γενικός γραμματέας, τότε, του Ε.Ο.Τ. Στην δεύτερη γραμμή ο Β. Δεσποτόπουλος. Είκοσι χρόνια αργότερα θα βρεθεί και αυτός στην προεδρία της Λέσχης και στην πρώτη γραμμή. Ατυχώς δεν θα καταφέρει να παραδώσει ότι παρέλαβε και θα εγκαταλείψει την προεδρία και την Λέσχη για να μην χρεωθεί την πτώση. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Ο νικητής του αγώνα της προηγούμενης χρονιάς, Harry “Sputnik” Källström με τον άσσο στις πόρτες του κόκκινου 160 SSS, κατεβαίνει με γωνίες τα τελειώματα της ειδικής Λουκίσια προς το χωριό Πλατανάκι. Με εξοπλισμό σαφώς υποδεέστερο των Escort θα ολοκληρώσει στην 3η θέση. Την συγκεκριμένη ε.δ. θα κερδίσει ο H. Mikkola (Celica) με 12.11''. Ο Kallstrom με 12.51'' θα βρεθεί στην 7η θέση. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)

 

Ο J.P. Luc με την αξιόπιστη ίσως, αλλά όχι και τόσο ταιριαστή για Δ.Ρ.Α. CX, επιχειρεί με φόντο την ελληνική άνοιξη. Κατάφερε τελικά να την επιστρέψει στην Δ. Αρεοπαγίτου στην τιμητική 6η θέση. Στην ίδια ακριβώς που είχαν τερματίσει και οι Αυστριακοί R. Bonichek - S. Kermeyer με DS23 πριν τέσσερα χρόνια στο 21ο Δ.Ρ.Α., το '73. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

 

Το '77 ήταν η χρονιά που ο Παύλος «Παύλος» Μοσχούτης αποκάλυψε το πηγαίο ταλέντο στον ευρύτερο κύκλο της περίεργης ελληνικής πραγματικότητας. Τόσο στο εναίο όπου στέφθηκε πρωταθλητής όσο στα ράλυ με το όχι και τόσο ανθεκτικό στην ομάδα ένα πεντάρι. Στην εικόνα με δεξί κάθισμα τον φίλο του Τίμο «Σόμιτ» Τζάνες, στο δρόμο για την Καλαμπάκα, με το 5άρι στην ε.δ. Μακρυράχη, αργά το απόγευμα της Δευτέρας. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)




Τότε «Steve», αργότερα «Carlo», πάντα όμως Κώστας Αποστόλου, με την λευκή τετράπορτη Alfetta και δεξί κάθισμα τον  Μιχάλη Κριάδη στα πρώτα μέτρα της περίφημης Μακρυράχης. Κατάφεραν να επιστρέψουν, την όχι και τόσο συμβατή με τις Ακροπολικές συνθήκες Ιταλική μπερλίνα, στην 11η θέση. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)

 

Αν το '73, οι καμιονέτες από τη Διέππη άνοιξαν το δρόμο για μια πληρέστερη και ισχυρή υποστήριξη των εργοστασιακών πληρωμάτων κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν παρά να ακολουθήσουν. Transit της motosport σε απογευματινό service λίγο πριν τα πληρώματά της φθάσουν στην πρώτη  Καλαμπάκα. Η σύγκριση με τα σημερινά sevice park είναι άτοπη. Συγκρίνουμε διαφορετικά πράγματα. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)

 

Ο Αυστριακός George Fischer, μεταπήδησε από το VW σκαραβαίο που οδηγούσε το '73 στο 21ο Δ.Ρ.Α. όταν τερμάτισε στην 5η θέση, στην Datsun και το 260. Στην εικόνα, από την πολύ σκονισμένη, νυκτερινή και γρήγορη Ασπροκλησιά του 24ου. Θα καταφέρει τελικά να τερματίσει στην 16η θέση, πίσω από την Corolla του Βαγγ. Γκάλο. (φωτό Τ. Αρωνίτης)

 

Νωρίς το πρωί της Τρίτης 31 Μαίου, στην τελευταία ετάπ πριν το regrouping της δεύτερη Καλαμπάκας. Στα τελειώματα της Δεσκάτης, η GTV του Γιώργου Μοσχού ξεχωρίζει μπροστά από σύννεφα σκόνης που δημιουργεί. Πληγωμένη μπροστά αριστερά. Δεν θα καταφέρει να κατέβει μέχρι την Αθήνα, παρά την άρτια διοργάνωση των service της αντιπροσωπείας. Δεξί κάθισμα ο Νίκος Κελεσάκος. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)

 

Μεσημέρι της Τρίτης 31 Μαίου '77. Στο parc fermet της δεύτερης Καλαμπάκας. Αριστερά το Escort του νικητή, πατά πάνω στα μεικτά Α2, πίσω του το 131 του τέταρτου S. Lampinen και δεξιά το Datsun των Αlain Coppier - R.J. Monrozier. Ένα από τα 35 Γαλλικά πληρώματα που δήλωσαν συμμετοχή σε εκείνο το 24ο Δ.Ρ.Α. Οι συμμετέχοντες, ετοιμάζονται για το πιο επίπονο τμήμα μέχρι την Αθήνα. Μόλις 49 πληρώματα θα έφθαναν στα Αστέρια της Γλυφάδας.

 

Εκείνη τη χρονιά δεν είχε την τύχη να αντικρίσει την καρώ σημαία ο ταχύτατος και συμπαθής Λιθουανός Stasis Brundza, επίσημη συμμετοχή της Σοβιετικής Autoexport με Lada 1,6, που την προηγούμενη ολοκλήρωσε στην τιμητικότατη 6η θέση της γενικής κατάταξης. Στην εικόνα κατεβαίνοντας από την Καλαμπάκα στην Αθήνα, σε πλατεία της Καρδίτσας. Στην Γλυφάδα πάντως, έφθασε 7ος γενικής και πρώτος ομάδας 2. (φωτό Ν.Σ.Ζ.)

 

Συνεχίζοντας την παράδοση των εμφανίσεων και των διακρίσεων από την προηγούμενη δεκαετία οι Ανατολικογερμανοί συμμετείχαν και στο 24ο Δ.Ρ.Α. Η εικόνα, είναι από την πρώτη ετάπ της τελευταίας νύχτας του αγώνα, του Αλεποχωρίου. Βλέπουμε τους Η. Niebergall - B. Froman. Εκείνη τη στιγμή ήταν 19οι γενικής. Η Πελοποννησιακή νύχτα δεν θα τους επιτρέψειι να συνεχίσουν, σε αντίθεση με τα άλλα δύο, ομάδας 1, Wartburg που θα σημειώσουν αξιοπρεπέστατους τερματισμούς. (φωτό Τ. Αρωνίτης)

 

Από την απονομή του ’77. Στο λόφο του Φιλοπάππου. Τάσος «Σιρόκο» Λιβιεράτος, Μανώλης Μακρινός, Έφη Δαρδούφα. Στο άκρο δεξιά της εικόνας με την περίεργη περιβολή ο Jean Todt. Στις μέρες μας κατέχει την προεδρία της F.I.A. Ο Τάσος θα συμμετάσχει σε ακόμα τρία Δ.Ρ.Α. με δυο τερματισμούς και έκτοτε θα απομακρυνθεί από το χώρο, μη δυνάμενος να αντέξει το κλίμα. Oι Ελληνικές αγώνες έχασαν μια πρωτοκλασάτη παρουσία και δεν αναφέρομαι στα αγωνιστικά του προσόντα. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

 



Στο γκαλά του 24ου, ο Κώστας Κυριακού και ο Αλ. Δαρδούφας πλαισιώνουν έναν ευτυχή και γραβατοφορεμένο Bjorn. Στο άκρο δεξιά, διακρίνεται ο Αλ. Κανελόπουλος. (φωτό αρχείο Φ.Φ./Γ.Κ.)

Την Παρασκευή στις 18:30, την ώρα της τελετής εκκίνησης του 62ου Δ.Ρ.Α., θα έρθει και μια τοποθέτηση για τον φετινό αγώνα και το μέλλον του.