Αρκεί - (Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017) |
Ανάμεσα στους πανηγυρικούς για το πλήθος των τουριστών που επισκέπτονται στον τόπο μας, τα νέα ρεκόρ που καταρρίπτονται στο διεθνές αεροδρόμιο των Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» και τη εικόνα αισιοδοξίας που προκύπτει από αυτά, έρχεται μια είδηση από την πρωτεύουσα της Καταλωνίας να μας προσφέρει μια άλλη προοπτική. Αν ξεκινήσουμε με αριθμούς, η Ελλάδα δέχτηκε κάποια 25 εκατομμύρια τουρίστες το 2016, γεγονός που έγινε δεκτό διθυραμβικά, με περιγραφές για «καλπασμούς» «ιστορικά ρεκόρ» και τα τοιαύτα όπως με τις αισιόδοξες απόψεις για τις «...θετικές επιπτώσεις στην οικονομία αλλά και την απασχόληση». Και για να ολοκληρώσουμε επισημαίνεται πως: «Τη δυναμική του ελληνικού τουρισμού επιβεβαιώνουν και τα μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία».
Πέρα, από τις εντυπώσεις που δημιουργεί αυτό το θριαμβευτικό κλίμα, σε μια καθημαγμένη από επτά μνημονιακά χρόνια, χώρα, θυμίζει έντονα άλλες περιγραφές, για άλλα θέματα που κατέληξαν σε μεγάλες απάτες και ακόμα μεγαλύτερες απογοητεύσεις. Βλέπε π.χ., Χρηματιστήριο αξιών Αθηνών. Έχουμε, λοιπόν, τις συζητήσεις με τα πολύ ανοικτά θέματα, του τι μένει τελικά στη χώρα, από όλον αυτόν τον οικονομικό κύκλο, για το τι καταστρέφουμε προκειμένου να μας προτιμήσουν τα στίφη από την Κίνα, οι κομμώτριες από Leicester, ή οι απόγονοι των Γερμανών που μας τίμησαν με τόσο διαφορετικό τρόπο πριν εβδομήντατόσα χρόναι. Ιδιαίτερη σημασία έχει και το γεγονός, ότι τα πράγματα έχουν παράλογα αντιστραφεί και χώρα σαν την Ελλάδα θα έπρεπε να ρυθμίζει «τα μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία» και όχι το αντίθετο. Αυτό μας θυμίζει το ακόμα πιο εφιαλτικό ότι πολιτική ασκούν οι κυβερνήσεις. Όχι οι τράπεζες.
|