Δυο ημερομηνίες, πέντε θάνατοι και μία ισοβία. – Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016 PDF Print E-mail

Απαρχές  της δεκαετίας του ’60. Ένας υπό διαμόρφωση κόσμος, που ζει στη θέρμη του ψυχρού πολέμου και μια Ελλάδα, που επιχειρεί να καλύψει τις βαθιές πληγές της από τη δεκαετία του ’40 ακολουθώντας όμως, διχαστικά μονοπάτια. Δυο ημερομηνίες που η σύμπτωση των καιρών, τις φέρνει να είναι μοιραίες για πέντε ανθρώπους και καθοριστική για άλλον έναν.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είναι κυρίαρχος στην παγκόσμια ναυτιλία και ένας βαθύπλουτος,  πανούργος επιχειρηματίας.  Έχει χωρίσει με την Τίνα Λιβανού, έχει ερωμένη την Μαρία Κάλλας, αλλά περιστασιακά και την Lee Bouvier, αδελφή της πρώτης Κυρίας των Η.Π.Α. Jackie. Η  Lee, σε δεύτερο γάμο, είχε παντρευτεί τον Πολωνό πρίγκιπα, Stanisław Albrecht Radziwiłł για αυτό και σε πολλές περιπτώσεις αποκαλείται πριγκίπισσα.

Είναι μια σχέση που έχει γίνει γνωστή, δεν αρέσει καθόλου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ο Bobby Kennedy, περισσότερο ως αδελφός του Προέδρου και λιγότερο ως υπουργός Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. τηλεφωνεί στον Αρίστο λέγοντας:
«Θα ήταν προτιμότερο να μην ξαναδείται την πριγκίπισσα»
Ακολουθεί μια παύση και αμέσως μετά ο Σμυρνιός απαντά:

«Bobby, εσύ και ο Jack μπορείτε να γαμάτε την ηθοποιό σας όσο γουστάρετε, και εγώ θα γαμώ την πριγκίπισσά μου όσο γουστάρω»

Αυτά τουλάχιστον αφηγείται ο Fr. Forestier, στην βιογραφία του Ω. που εκδόθηκε πριν δέκα χρόνια (περισσότερα εδώ: Francois Forestier: Αριστοτέλης Ωνάσης)

Κυριακή 5 Αυγούστου 1962. Την «ηθοποιό», βρίσκει νεκρή η οικιακή βοηθός, στην κρεβατοκάμαρά της στην πόλη των Αγγέλων. Το άστρο της Marylin Mοnroe, έσβησε άχαρα και μυστηριωδώς, μετά από έναν ταραχώδη βίο, διάρκειας μόλις 36 ετών. Από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών, όπως τουλάχιστον αποφαίνονται οι αρχές, 

Ένας θάνατος μυστήριο που ακόμα ψάχνει τη λύση μέσα στο Hollywood, ανάμεσα στους διαδρόμους του FBI, ενδεχομένως και στο προεδρικό περιβάλλον. Τελευταία κινηματογραφική παρακαταθήκη της, ήταν το The Missfits, που αποδείχτηκε και η τελευταία ταινία του Clark Gable.

Η Marilyn απεβίωσε. Ο μύθος της γεννήθηκε και παραμένει ακόμα ζωντανός.  Ήταν το πρώτο σεξ σύμβολο του πλανήτη. Κακοποιήθηκε εν ζωή, μυθοποιήθηκε μετά θάνατον. Κομμμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού και αυτό.

 

Την ίδια μέρα, μερικές δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα, στην Ελλάδα, δυο φίλοι ετοιμάζονται για Κυριακάτικη βόλτα. Είναι ο Γιώργος Πέτρου, ιδιοκτήτης του υπ ‘ αριθμόν κυκλοφορίας 96193 λευκού SAAB και ο Δημήτρης Κωδούνης.

Μια εβδομάδα νωρίτερα, ο Δημήτρης απόφοιτος της Νομικής που υπηρετούσε στο διπλωματικό σώμα, είχε συμμετάσχει με το ψευδώνυμο «Καμπανί», στον αγώνα ταχύτητας της Ρόδου είχε τερματίσει στη δεύτερη θέση, πίσω από τον, προσφάτως εκλιπόντα, νικητή Δημήτρη «Τυφώνα» Νομικό και είχε τεθεί επί κεφαλής στο Πανελλήνιο  πρωτάθλημα Τουρισμού.

Το αυτοκίνητό του, ήταν το ίδιο λευκό Saab, ο ιδιοκτήτης του οποίου, λάτρης των αγώνων,  δεν μπορούσε να αποκτήσει  άδεια ικανότητας οδήγησης, πόσω δε μάλλον, αγωνιστική licence, λόγω των πολιτικών φρονημάτων του πατέρα του. Στην πρώτη Καραμανλική οκταετία το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, χώριζε ακόμα τους Έλληνες, τόσα χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, κι όχι με κριτήριο τι είχαν πράξει, αλλά τι πίστευαν ή ακόμα χειρότερα, τι είχαν κάνει ή τι πίστευαν οι πρόγονοί τους.

Eκκίνηση Ι' Δ.Ρ.Α. Μάιος '62. Δυο μέρες αργότερα, οι εικονιζόμενοι θα τερματίσουν ενδέκατοι γενικής κατάταξης και πρώτο Ελληνικό πλήρωμα. Είναι ο Στέφανος Ζάννος, που διακρίνεται στη θέση του οδηγού και ο Δημήτρης «Καμπανί» Κωδούνης όρθιος έξω από το αυτοκίνητο.

Οι δυο φίλοι βρίσκονταν στην παραλιακή, στο 42ο χλμ, κοντά στο Σούνιο, όταν έχασαν τη ζωή τους μετά από μια βίαιη πλαγιομετωπική σύγκρουση με λεωφορείο. Το δυστύχημα χρεώθηκε στο λεωφορείο που βρέθηκε στην λωρίδα κυκλοφορίας του Saab. Υποστηρίχτηκε μάλιστα, πώς ο οδηγός του λεωφορείου, βρισκόταν σε κατάσταση μέθης, γεγονός πάντως, που με τα μέσα της εποχής δεν αποδείχτηκε.

Το ίδιο βράδυ και πριν τα νέα γίνουν γνωστά στον μικρό, αλλά δεμένο τότε κόσμο των Ελληνικών αγώνων αυτοκινήτου, ο Δημήτρης είχε κανονίσει να βρεθεί με την Λουκία, μέγα έρωτα του, και το ζεύγος Στέφανου και Έρας Ζάννου. Απορημένοι που δεν εμφανίστηκε, οι φίλοι του, θα μάθαιναν τα δυσάρεστα, λίγο μετά τα μεσάνυκτα.

Όσοι ήξεραν καλά τον Δημήτρη, είχαν να λένε για την καλοσύνη, το κέφι και την ευφυία του. Όσοι τον βίωσαν στους αγώνες δεν αμφέβαλαν για το πλούσιο ταλέντο του, για το ατρόμητο φρόνημά του και τις εκρηκτικές εμφανίσεις του.

Πολλά χρόνια αργότερα ο Γιώργος Ραπτόπουλος, μου εκμυστηρεύτηκε ότι έτρεφε τεράστιο σεβασμό για τον χαρακτήρα αλλά και τα αγωνιστικά προσόντα, την ταχύτητα, το θάρρος του Δημήτρη και δεν ήταν καθόλου βέβαιος αν θα μπορούσε να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο, εκείνη την χρονιά, αν ο Δημήτρης ήταν εν ζωή.

Αντίστοιχα καλές κουβέντες λέχτηκαν και για τον Γιώργο Πέτρου, που ο συνδυασμός της αγάπης του για τους αγώνες, ένα είδος ρεμβασισμού του κράτους και μια άτυχη, κακή στιγμή, του στέρησαν τη ζωή λίγο μετά τα 26 του.

Το αφιερώματα των ειδικών  εντύπων της εποχής για το χαμό τους ήταν σπαραξικάρδια, αλλά αυτό καθόλου δεν απάλυνε τον πόνο των αγαπημένων τους.

Εκείνη όμως η Κυριακή, της 5ης Αυγούστου του ‘62, θα αποδειχθεί καθοριστική για έναν ακόμα άνθρωπο. Τον 44χρονο δικηγόρο Nelson Mandela, που συλλαμβάνεται για παράνομη έξοδο από τη χώρα, όντας επικεφαλής της κίνησης ενάντια στο καθεστώς του απαρτχάιντ.

Εκτίοντας  ήδη μια πενταετή καταδίκη, για την παραπάνω κατηγορία, θα δικασθεί εκ νέου με την κατηγορία της δολιοφθοράς και θα καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη. Θα παραμείνει 27 χρόνια εσώκλειστος.

Θα αποφυλακιστεί το 1990, στα 71 του χρόνια και πέρα από πρώτος μαύρος εκλεγμένος πρόεδρος στην Νότια Αφρική, πέρα από  γ.γ του κινήματος των Αδεσμεύτων και κάτοχος του βραβείου Νομπέλ ειρήνης, θα γίνει ένα παγκόσμιο, διαχρονικό σύμβολο.

 

Θα περάσουν 15 μήνες και τρεις εβδομάδες μέχρι την επόμενη ημερομηνία, που σίγουρα την θυμούνται, όσοι τότε ήταν εν ζωή.

Ήταν Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου του ’63, όταν ο 35ος πρόεδρος των Η.Π.Α. έπεφτε νεκρός στο Dallas του Τέξας. Μια δολοφονία που έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στο μνημονικό των ανθρώπων, όχι μόνον για το αναπάντεχο του γεγονότος αλλά και για το ασαφές των ερευνών, το μη θεμελιωμένο κατηγορητήριο και ασφαλώς το πλήθος των θεωριών συνωμοσίας που αναπτύχθηκα (περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: 22 Νοεμβρίου 1963).


To προεδρικό ζεύγος έχει φτάσει στο Dallas και ξεκινά την μοιραία πορεία μέσα στην ανοικτή, Lincoln Continental. Μπροστά διακρίνεται ο κυβερνήτης του Τέξας, John Connaly, που θα έμενε παράλυτος,


Το αποτέλεσμα είναι  ότι ο J.F.K., μετά τον Abraham Lincoln, τον  James A. Galfield και τον William McKinlay , ήταν ο τέταρτος πρόεδρος εν υπηρεσία που έχαναν οι Αμερικανοί, από εγκληματική ενέργεια. Ένα άλλο αποτέλεσμα είναι, ότι μετά τον θάνατο του Βobby τον Ιούνιο του '68 στην κουζίνα του ξενοδοχείου Ambassador στην πόλη των Αγγέλων, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ο Έλληνας Κροίσος θα πρόσθετε ένα ακόμα επώνυμο στην Jackie. Μετά το Bouvier, μετά το Kennedy θα γινόταν και Ωνάση, ή Τζάκυ όου.

 

Την ίδια εκείνη Παρασκευή, της δολοφονίας του J.F.K., εκκινεί  από τη λεωφόρο Κηφισίας της Ελληνικής πρωτεύουσας, το 9ο Φθινοπωρινό ράλυ. Οι τίτλοι έχουν κριθεί. Είναι ένας αγώνας για τον αγώνα. Με 20 συμμετοχές, 1635 χλμ. εκ των οποίων τα 100 είναι ε.δ. με δύο αναβάσεις και με διαφορετικό τρόπο σχεδιασμένο από την προηγούμενη χρονιά, χωρίς τα δύσκολα κομμάτια της Κατάρας και του Καρπενησίου. Παραμένει όμως ένα απαιτητικό, πρωταθληματικό ράλυ.

Τάκης Τσερκάκης (1927 - 1962)

 

Μέχρι τις πρώτες ώρες, όλα πηγαίνουν καλά, και οι Μανώλης  Κοτσώνης – Τάκης Τσερκάκης, που συμμετέχουν με ένα χιλιάρι Αuto Union είναι επικεφαλής άνευ ποινών, με τους καλύτερους χρόνους στις ετάπ αλλά και στην ανάβαση Σουλίου. Αναχωρούν από το control της Καρκαλούς και έχουν μπροστά τους το κομμάτι Καρκαλού - Μεγαλόπολη 54 χλμ σε 65 λεπτά δηλαδή 50 χλμ μ.ω.τ συνεπώς όχι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι, αλλά όχι και ιδιαιτέρως άνετο διότι περιλαμβάνει και κάποια χλμ. κλειστού χωματόδρομου.

Μεταξύ της Δημητσάνας και της Υψούντας χάνουν τον προσανατολισμό τους, στρέφονται προς Ζυγοβίτσι. Όταν κατάλαβαν το σφάλμα τους είχε χαθεί αρκετός χρόνος. Στην προσπάθειά τους, μέσα στη νύχτα, να φθάσουν στη Μεγαλόπολη χωρίς ποινές, βγαίνουν από το δρόμο και πέφτουν σε μεγάλη χαράδρα.

Το Auto Union βρίσκει σε πρανές, ανοίγει η πόρτα του οδηγού και πετιέται άθελα του έξω από την καμπίνα, βαριά τραυματισμένος, ο άδετος Μανώλης. Το αυτοκίνητο με τον συνοδηγό δεμένο μέσα συνεχίζει την πτώση για να σταματήσει πολλές δεκάδες μέτρα χαμηλότερα κυριολεκτικά διαλυμένο. Ο Τάκης χάνει τη ζωή του ακαριαία

Το δεύτερο θανατηφόρο των Ελληνικών αγώνων μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες, μετά το θάνατο του Πέτρου Κουβάτσου στη Φιλέρημο, είναι το ίδιο  οδυνηρό μα ακόμα πιο περίπλοκο, καθότι η μοίρα το έφερε να επιζήσει ο οδηγός και να χάσει τη ζωή του ο συνοδηγός.

Στην αρχή ο Μανώλης ήταν να αγωνιστεί με την Σ. Δαγιάντη, κάτι απρόοπτο όμως προέκυψε στη Σοφία και ο επιλαχών ήταν ο Τάκης που δέχτηκε με χαρά γιατί ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να τρέξει σε έναν αγώνα με πολλές πιθανότητες διάκρισης. Λέγεται, ότι εκείνο το Φθινοπωρινό έμελλε να είναι η τελευταία εμφάνιση του Τάκη.

Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενε και στην πολύ δημιουργική ηλικία των 35 ετών άφησε μόνους μάνα, τη σύζυγο του Όλγα και τον 4ετή γιο του Μανώλη.  Μια ολόκληρη γειτονιά, στην οδό Πινδάρου στον Πειραιά, πένθησε για αυτόν τον γελαστό, καλόκαρδο άνθρωπο.

Κάπως έτσι, δυο ημερομηνίες όρισαν τις ζωές και τις τύχες έξι ανθρώπων, βεβαιότατα δε, και την μοίρα πολλών άλλων.